Het is gelukt! We zijn 26 juni na elf etmalen aangekomen in Falmouth. Dat betekent afscheid van het
oceaanzeilen. De laatste twee dagen ging dat stukje bij beetje. Eerst ontvangen we weer Navtex
berichten als een soort “elektronisch land in zicht”, dan varen we het continentaal plat op. Het
water krijgt een andere kleur en gaat ook anders ruiken. De golven veranderen ook. Dan komt een
eerste insect aanvliegen. ’s Morgens om 07.30 uur zien we voor het eerst land. Lands End en Lizard
Point komen in zicht. Je kan de aankomst niet zo goed timen na zo’n lange tijd, dus we passeren
Lizard Point met stroom tegen. We zien in de verte, ondanks het vrijwel windstille weer waarom je
dit soort kapen op gepaste afstand moet passeren. De uitgaande getijstroom functioneert als een
soort rif waarop de oceaangolven (momenteel heel laag) met veel geweld breken. Wij hebben er op 10
mijl ten zuiden van Lizard Point geen last van en varen 20 mijl later kalmpjes Falmouth binnen.
We herkennen alles nog en realiseren ons dat de cirkel nu gesloten is. Elf maanden geleden
vertrokken we uit Falmouth voor de eerste grote oversteek naar La Coruna, nu komen we aan in
Falmouth na de laatste grote oversteek vanuit Terceira.
Het was gedurende een aantal dagen veruit de meest ruige oversteek, terwijl het de meeste andere
dagen juist behoorlijk rustig was. We voelen veel voldoening, we hebben het geflikt, zonder
noemenswaardige problemen met de boot.
We beginnen met een borrel in de The Chain Locker pub samen met de bemanningen van de Job, de Ostrea
en de Flying Circus en even later ook de Cula, die 2 uur later binnenkwam. De volgende dag vieren we de
aankomst samen met Sandie en Noel van de Whisper of Deben. We hebben een hele gezellige avond vol
verhalen en de tijd vliegt voorbij.
We kunnen het nog een poosje rustig aan doen. In gezamenlijk overleg hebben we besloten dat we gaan
mikken op 10 augustus als aankomstdatum in IJmuiden (zoals altijd ijs en weder dienende). Tot die
tijd gaan we nog de zomervakantie besteden in Zuid Engeland, de plaatsen aandoen die we op de
heenweg hebben overgeslagen. Noel heeft ons een heleboel tips gegeven over leuke bestemmingen.
Noel stelde voor om op Oggy Expedition te gaan. We hadden geen idee wat dat was. Het bleek dat we een etentje kregen aangeboden van Sandie en Noel. We aten Cornish Oggy’s en Noel
vertelt meteen de historie. Mannen en kinderen die vroeger in de tinmijnen moesten werken kregen dit gerecht
mee als lunch. Het is een gekruid gerecht van in deeg gewikkeld vlees (indien dat beschikbaar was)
en groenten. Het smaakt heerlijk!
Reacties