Tim heeft een verse kokosnoot gevonden onderweg, de noot is vers als je de kokosmelk binnenin hoort klotsen. Terrance, onze chauffeur, haalt de buitenste schil eraf zodat de ons bekende kokosnoot tevoorschijn komt.
Terug op de boot gaan we de noot te lijf met een mes. De noot wint, want het mes wordt bot en krijgt overal braampjes op het snijvlak. Tijd voor een andere strategie. Een kokosnoot heeft bovenop drie ronde plekjes, met een kurketrekker lukt het een van de plekjes te doorboren. De jongens proeven voor het eerst kokosmelk, ze vinden het een vreemde gewaarwording en het lijkt meer op water dan op melk volgens hen.
Daarna vallen we nogmaals met het mes de noot aan, gevolgd door een zaag. Als we eenmaal een gleufje hebben, wordt de noot gespleten met het mes ertussen. Dat werkt en de noot breekt open, waarna we ons tegoed doen aan verse kokos. De dagen erna eten we nog pannenkoeken met kokos, toetje met kokos en ontbijt met kokos.
Bij het vellen van een tweede kokosnoot (die van Petit Nevis), heeft het mes de strijd definitief verloren. Het handvat is afgebroken en het snijvlak lijkt wel opgefrommeld zilverpapier. Voor nieuwe noten wordt het dus hulp inschakelen of een beter mes kopen.