Niets zo veranderlijk als de mens (en het weer). In een aantal behoorlijke squalls varen we de laatste mijlen naar Barbados. Inklaren mag op twee plaatsen: de nieuwe St. Charles Port en in de hoofdstad Bridgetown. Achterop onze nieuwe Imray kaart staat: avoid clearing customs in Bridgetown, go to St. Charles Port. Dat is een nieuwe jachthaven met maar een probleem: er zijn welgeteld zes visitors plekken, afgestemd op boten van 35 meter. Nu hebben we een beste boegspriet, maar 35 meter halen we niet. Ankeren bij St. Charles Port is nauwelijks mogelijk, er loopt een enorme swell die je hevig zou laten rollen.
We zijn toch naar St. Charles Port gevaren, omdat we met eigen ogen de mogelijkheden wilden beoordelen.
Pilots kunnen zo veel zeggen. Het komt erop neer dat we in St. Charles Port zouden kunnen inklaren, om vervolgens nog 17 mijl naar Bridgetown te varen, om in de baai daar te ankeren. Die baai is volgens de pilots vaak oncomfortabel met veel swell. En doorvaren langs de kust gaat zo maar niet, daar heb je een aparte clearance voor nodig. Ook met clearance mag je tussendoor nergens ankeren. Je mag alleen stil blijven liggen of haaks de kust uit varen. Om later weer weg te gaan moeten we dan weer 17 mijl naar St. Charles Port terugvaren, daar aanleggen, uitklaren en wegwezen. Maar om terug te varen moet je weer een aparte clearance aanvragen. We hebben helemaal geen zin in al dit gedoe en besluiten af te draaien en over te steken naar Bequia. We besluiten om ooit nog eens terug te komen, maar dan wel met het vliegtuig.
Waarom Bequia? We willen wat rondpionieren in het gebied tussen Granada en St. Vincent, Grenadines geheten. De bovenste Grenadine is Bequia. Vanuit Grenada (waar we aanvankelijk na Barbados heen wilden) moet je behoorlijke aandewindse tochten maken om in de Grenadines te komen, vanuit Bequia ziet het er met de heersende windrichting veel gunstiger uit. De meeste Grenadines vallen onder St. Vincent. Dus, daar komen de regeltjes weer, moet je eerst in een zogenaamde “port of entry” aankomen om de formaliteiten met customs en immigration te regelen. Bequia is zo’n port of entry. Bovendien schijnt het er rond kerst en oud en nieuw erg gezellig te zijn. En ze hebben een erg goede water, diesel en laundry service. En ze hebben terrasjes met cocktails. Al met al reden genoeg om de keuze definitief of Bequia te laten vallen. Nog een nacht doorvaren, zo’n 100 mijl te gaan dus.
— Verstuurd via Iridium, 24/12/2012, 18:28 UTC, 13.14N 59.44W, afgelegde etmaalafstand 128 mijl.
—