Vandaag is het feest, we hebben de eerste jarige aan boord.
’s Morgens vroeg kreeg ik de eerste telefonische felicitatie vanuit Nederland. Wakker gezongen door mijn mams, zo lief ik voelde me meteen jarig.
Via Facebook en mail heb ik heel veel felicitaties gekregen, zelfs nog een e-card. Ideaal zo’n computer aan boord, in dit elektronische tijdperk komen we niets te kort aan aandacht.
De jongens hebben de slingers opgehangen, het ziet er meteen gezellig uit. Na het ontbijt gaan we de auto ophalen, die we voor een hele week hebben gehuurd.
We gaan vandaag het eiland verkennen en gaan richting het noorden. Onze eerste doel is het het zeezwembad, maar het ziet er niet aanlokkelijk uit. De gele vlag is gehesen en het is best kil vandaag.
We rijden via een mooie route door de bossen, daarna naar het meer droge westen waar druiven voor de wijn en heel veel bananen worden verbouwd. Als we ergens gaan lunchen en een praatje maken met de uitbater, krijgen we uitleg over de bananen. De bananen voor het eiland zelf en Spanje groeien in de openlucht en zijn zoeter. De bananen voor de export en babyvoeding groeien beschermd onder plastic, zodat de schil gaver is. Op de vraag of we ze al geproefd hebben antwoorden ontkennend, we krijgen allemaal een met zorg uitgekozen gele banaan en voor op de boot krijgen we er nog twaalf mee. Tjonge zoveel vriendelijkheid maakt ons helemaal vrolijk.
Het is 21 graden, maar voor ons gevoel gewoon koud. We zijn al behoorlijk gewend aan het warmere klimaat. Met een lange broek en vest aan gaan we uit eten. We bestellen een fles wijn uit de streek waar we ’s middags door heen reden. Tot laat in de avond zitten we buiten heerlijk te genieten van ons eten. Zo wil ik wel vaker mijn verjaardag vieren!
