We hebben tijd nodig om wat aan de huishouding te doen. Ook als je aan boord leeft zijn taken als de was en boodschappen nodig. We kunnen ook wat diesel gebruiken en we moeten weer eens verder kijken naar de route naar Inverness. We worden een handje geholpen door het weer. Er staat steeds een stevige westenwind in de Moray Firth, het grote driehoekige stuk water dat naar Inverness leidt. Het is nog altijd ongeveer zo’n 100 mijl, dus is tegenwind niet bruikbaar voor ons. Verder komt er in het weekeinde nog een fikse storm langs. We blijven dus lekker liggen todat de weergoden het goed vinden dat we verder gaan.
De haven en de directe omgeving zijn niet bijzonder mooi, maar alles wat we nodig hebben is voorhanden.
Je krijgt voor een relatief bescheiden liggeld na vijf dagen ook nog eens twee dagen gratis. Er is hier tevens een mooie gelegenheid om de was te doen. Als we uit het was- en douchegebouw lopen, komen we een Duitse YouTuber tegen die vanuit zijn vak als fotograaf wil proberen te gaan leven van zeilen en vloggen. Hij zit iets lekkers op te peuzelen en vertelt dat hij dit heeft gekocht bij een veganistische bakker. Hij geeft ons een lekkere koek, die ons doet besluiten om die bakker ook maar eens op te gaan zoeken. We raken gezellig aan de praat en de was is klaar als we weer verder gaan.
Vrijdag lopen we Peterhead in, op zoek naar de veganistische bakker. We kopen er een lekker brood en wat “lekkers voor bij de koffie”. Op de terugweg komen we langs de supermarkt waar we de verdere boodschappen doen.
Weer in de haven checkt Johan nog even met de havenmeester hoe het werkt met de diesel. “Oh zet maar een paar jerrycans neer, dan zorg ik dat ze gevuld worden”. We raken aan de praat met een Nederlands echtpaar dat op een prachtige 55-voets aluminium jacht vaart. Ze nodigen ons aan boord uit. We lopen eerst door naar Beluga om de boodschappen op te ruimen. De jerrycans gaan naar de havenmeester. Dan is er tijd voor een drankje en een hapje aan boord van de Albatros, de mooie 55-voeter. Zij vinden het leuk om het verhaal van ons rondje Atlantic te horen en ze vertellen over hun reizen naar West Schotland, de Shetlands, Fair Isle, de Orkneys en Noorwegen. Naderhand stonden de jerrycans gevuld met diesel klaar op een handkar. Het havenkantoor is gesloten, dus ook dit mogen we afrekenen voordat we weggaan. Mooi om te zien dat er nog plaatsen bestaan waar mensen elkaar vertrouwen!
De Duitse vlogger (zijn vlog heet Seesucht van Philipp Hympendahl) komt nog even langs en helpt met het aan boord dragen van de zware jerrycans. Uiteraard bieden we hem een biertje aan en zitten we weer een poos gezellig te praten. De dag vliegt voorbij en het is tijd om aan het diner te denken. We gaan voor het veganistische brood, met iets minder veganistische bacon en eieren. Maar het brood smaakt uitstekend.