Met een zucht van verlichting varen we de sluis uit en ankeren in het ruime gebied achter de Afsluitdijk, nadat we eerst bij de jachthaven van Makkum brandstof hebben getankt. Er liggen heel wat boten voor anker, maar er is volop ruimte. Hier liggen we eindelijk veilig, denken we. In de wind op het voordek komen we de rest van de dag en avond comfortabel door. Het is warm, maar heel wat koeler dan de recordwarmte elders in het land. We zien nog een reddingshelikopter rondcirkelen. Later horen we dat helaas iemand is verdronken, nadat ze zich op een opblaasbare zwaan een kilometer uit de kust had laten drijven. Een tweede persoon kon nog wel worden gered. Jammer genoeg onderschatten mensen nog altijd de gevaren van het open water.
We controleren de laatste weerberichten, die voor het noorden nog altijd een rustige nacht aangeven. Midden in de nacht trekt de wind plotseling stevig aan. Joke kijkt op de buienradar en ziet dat er boven Noord-Holland onweer overtrekt. Johan checkt de positie op het ankeralarm. We liggen nog op onze plek, maar we willen voor de zekerheid wat extra ketting uitbrengen, zodat het anker wat beter belast wordt. Onderwijl ontsnappen we wederom aan een aanvaring. Een niet goed verankerd jacht drijft op vrij korte afstand aan ons voorbij. Pas na een lang attentiesignaal komt de bemanning in actie. Wij starten de motor en ondanks de harde wind en fikse golven lukt het om beheerst meer ketting te zetten. Het moet voorzichtig gebeuren, omdat er enorme kracht op staat. De procedure is meer dan alleen wat extra ketting uitstromen. We gebruiken een speciale haak met een schokdemper (een zogenaamde duivelsklauw) om de krachten op te vangen. Die moet tijdelijk eerst los en naderhand weer vast. Johan bestudeert nog de positie van enkele andere jachten (één daarvan was de avond tevoren ruim anderhalf uur bezig om zijn anker te laten houden, allerlei beginnersfouten makend). Enkelen liggen zonder ankerlicht, met een donkere romp zijn ze nauwelijks zichtbaar!
De volgende ochtend staat er een stevige oostenwind. We gaan ankerop en hebben een mooie zeiltocht naar Enkhuizen. We krijgen daar in de Compagnieshaven een prima plek toegewezen, veilig, koel en met leuk uitzicht op het Zuiderzeemuseum. Sinds Helgoland hebben we elke dag gevaren en geen ongestoorde nachtrust gehad. We besluiten om het weekeinde te blijven, ook omdat de vooruitzichten onzeker zijn over de plek waar het naderende onweer gaat toeslaan.
