Inmiddels houdt de harde noordwester aan. Zondag houden we weer een Max Verstappen dag.
Maandag ruimen we de boot op, doen boodschappen en bezoeken de 9 meter hoge beelden ‘Men at Sea. Het plan is bedacht in 1954 en oorspronkelijk bedoeld voor het stadje Skagen in het uiterste noorden. Uiteindelijk is het ter ere van het 100 jarig bestaan van Esbjerg gemaakt in 1994. Het beeld symboliseert de ontmoeting tussen de natuur en de onbedorven mens. De mens voordat hij opstaat en gaat handelen, waar het volgens de ontwerper Svend Wiig Hansen verkeerd gaat als de mens ‘vuil aan zijn handen’ krijgt. Wat een wijs inzicht en helaas nog steeds erg actueel!
Ook op dinsdag waait het hard, dus besluiten we met de trein naar Ribe te gaan. Esbjerg is de jongste stad van Denemarken (minder dan 150 jaar) en Ribe is de oudste stad. De eerste bebouwing is daar al in het jaar 710 gestart. We zijn een beetje sceptisch maar Ribe stelt ons niet teleur. Het is een prachtige blik in de historie, terwijl het ook gewoon een levendige stad is anno nu.
We dwalen door de straatjes en bezoeken de dom uit de 13e eeuw, die in de diverse eeuwen steeds is verbouwd. Ooit waren er twee identieke torens, maar één stortte in. Daarvoor in de plaats is een heel anders ogende toren gebouwd. De spits van die toren is ook ingestort, dus heeft die tegenwoordig een plat dak. We gaan de vele trappen op van die toren en hebben een prachtig uitzicht over Ribe.
Nadat we op een terrasje nog een late lunch hebben genoten keren we weer terug naar de boot.
