“Als jij nu even die watertanks verwijderd…”.
Tja, dat was dus makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ging vol goede moed aan de slag om de twee oude biervaten die dienst deden als watertanks te demonteren (zeg maar: slopen). De openingen in de bank waren te smal om ze erdoor te krijgen. Dan de bank maar losschroeven en naar voren schuiven. Maar dan kom je dus een stuk plaat tegen het oorspronkelijke schot was gelijmd, en dus de bank tegenhield. Nu was ik toch al niet gecharmeerd van dat stuk plaat, maar in de vakantie kreeg ik nog geen toestemming van de kapitein om het eruit te slopen. Nu dus wel :).
Nadat de banken gedeeltelijk verwijderd waren, konden eindelijk de tanks eruit.
Meteen kreeg ik zin om dan ook maar alles te slopen en opnieuw te maken, maar daar werd toch wel even een verstandig stokje voor gestoken. “Zo komen we nooit weg” zei Johan en gelijk heeft ie natuurlijk wel. Het blijft steeds weer een kwestie van de juiste keuzes maken.