— verstuurd via Iridium 22/06/2013 13.45 UTC 46.01.3N 15.03.5W, etmaal-afstand 128 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 125 mijl (nog 491 mijl).
De zee is fascinerend om te zien. We ontvangen voor het eerst de Spaanse maritieme weerberichten via de Navtex. Die geeft voor ons zeegebied (dit gebied heet Charcot) swell van 3 tot 4 meter hoog. Dat zijn de golven die worden veroorzaakt door de storm ten noorden van ons. Wij hebben een windkracht die varieert, meestal kracht zes, soms zakt het een poosje in tot vijf. De golven die door deze wind worden veroorzaakt lopen bovenop de swell. Het resultaat is indrukwekkend. De horizon afspeuren naar scheepvaart is lastig, omdat de horizon steeds wordt afgedekt door de golven bij ons in de buurt. Als we in een golfdal zitten, dan zien we helemaal geen horizon, je zit dan in een vallei van water.
We voeren vannacht eerst voor de wind, met uitgeboomde genua, momenteel halve wind. We maken een redelijke dagafstand. Het is verbazend, als je de zee ziet, hoe relatief rustig het in de kajuit is. Al met al vaart de boot heel goed en komt er niet al te veel water over. We liggen onder een helling van een graad of twintig en soms maakt de boot een forse schuiver als een golf precies bij de boot breekt. In zo’n schuiver breken de schoolboeken van Bas uit hun vak en tuimelen door de kajuit. Ook wordt Joke in haar bed een paar keer door een aardappel bekogeld die uit het netje aan het plafond aan de andere kant van de kajuit vallen.
Al met al gedraagt de depressie zich volgens de verwachtingen en zal nu, als het goed is, naar het noordoosten wegtrekken. De barometer loopt op na de passage van het koufront. We hebben af en toe weer een beetje zon. Met de gribfiles en de weerkaarten gaan we de koers voor de komende 24 uur bepalen. Het is een beetje spitsroeden lopen: zo veel mogelijk profiteren van de gunstige windrichting, terwijl we de windkracht ter plaatse van onze boot een beetje binnen de perken willen houden. Tot nu toe verloopt alles volgens plan.
Gisteren toen Bas het vislijntje inhaalde (nog steeds geen vis aan de haak) zagen we opeens Risso Dolphins. Onder water zagen we een witte vlek van een oudere dolfijn en verderop tussen de golven drie vinnen van wat jongere dolfijnen. Een mooi gezicht.
— verstuurd via Iridium