Op het fokje varen we door naar Gran Case, eveneens aan de franse kant van Sint Maarten. Aan de noordkant van de baai ligt Roche Creole (volgens de Imray kaart heet die Roche Crole), waarvan staat aangegeven dat je daar aan de zuidkant kan ankeren en leuk kan snorkelen. Het blijkt dat er inmiddels moorings liggen. Van de gele moorings mogen we er een oppikken, wel zo makkelijk.
We springen overboord en zwemmen naar de rots. In eerste instantie lijkt het een beetje saai, maar naar mate we langer rondkijken zien we veel vissen die we nog nooit eerder hebben gezien. Ook is het koraal hier en daar heel mooi. Er vaart zelfs een glass-bottom boot af en aan met toeristen van de cruiseschepen uit Philipsburg.
Na de snorkel actie lunchen we en varen de baai van Gran Case in. Er is weinig swell, dus kunnen we rustig ankeren. We hebben een paar maanden geleden besloten dat we omstreeks 7 mei willen vertrekken van Sint Maarten voor de grote oversteek naar de Azoren. We maken nu een week of twee pas op de plaats om dit voor te bereiden en om tussendoor Sint Maarten te bekijken. Deze tijd besteden we aan een grondige controle van de boot, onderhoud, inventariseren en herbevoorraden. We hebben een klussenlijst van zo’n 35 punten. We doen dit nu, mocht een controle iets aan het licht brengen, dan hebben we nog de tijd om het op te lossen.
We prijzen ons gelukkig dat we tot op heden nog geen enkel probleem hebben gehad. We zijn gezond, de boot vertoont geen enkel mankement. De controles leiden steeds tot de conclusie dat er niets mis is. Omdat we zoveel zelf hebben gewerkt aan de boot, ook constructieve delen hebben verbeterd en aangebracht, kijken we extra scherp. Alles is echter nog als nieuw. Geen haarscheurtje te bekennen. De boot is net zo solide als toen we uit Wassenaar vertrokken. Ook hebben we tot op heden geen enkele lekkage onderin, zelfs niet bij de schroefas. De bilges (laagste punt waar het water zich verzamelt) zijn zowel voorin als achterin volkomen droog. Alle elektrische aansluitingen glimmen nog als nieuw. Geen oxidatie te bekennen. Kortom “even afkloppen” en vooralsnog tevreden constateren dat onze vier jaar werk en voorbereiding zich nu lijken te lonen.
De komende dagen zijn we nog zoet met verdere checks en onderhoud. Ook willen we een autootje huren om de boodschappen te doen en rond te kijken. Als alles goed gaat hebben we de laatste paar weken dan verder vrij om nog wat rond te toeren. Wellicht nog naar Sint Barts, de jongens willen graag nog een keer naar Saba om te duiken, we zien wel.