Midden in de nacht was er weer alle hens aan denk. De boot was door de veranderende windrichting naar het noorden aan het koersen. Er waren diverse buien rondom ons, de wind was daardoor afgezwakt en gedraaid en er was een warrige zee ontstaan. Nadat we de motor hadden gestart, de fokken ingerold en het grootzeil midscheeps hadden gezet, kwam plots de wind weer terug. Dus zeilen weer uitrollen en in de goede stand zetten en de motor weer uitzetten. Een half uur later lagen we weer op koers en in ons bedje.
’s Morgens vroeg tijdens Johan zijn wacht, ging het “dolfijnen-alarm” af. Iedereen weer zijn bed uit, het blijft mooi om ze te zien spelen met de golven. Ze kijken ook naar ons en duiken onder de boot en komen dan precies op de plek boven waar wij over de zeereling hangen. Na een half uurtje was het feest voorbij en gingen we nogmaals ons bedje in.
Vlak voor de lunch zagen we twee vissen naast Beluga zwemmen, Johan vermoedt dat het loodsvisjes waren. Tim en Bas hebben nog geprobeerd ze te vangen, maar helaas ze waren niet te verleiden tot het happen in aas. Het water is zo helder, dat we ze lange tijd konden volgen. Als ze te snel gingen hielden ze in en bij een golven maakten ze weer een spurt. Ze hebben het ruim een uur volgehouden te denken dat onze boot een walvis was.
Morgen hopen we weer land in zicht te krijgen. Het hangt een beetje af van de ankerplek of we Barbados aan gaan doen. De pilots zijn niet erg lovend over het in- en uitklaren en de weinige ankerplekken die er zijn, zijn niet beschermd tegen de deining. We lopen het wel aan en gaan ter plekke beslissen wat we gaan doen, ankeren of doorvaren naar Bequia. Wordt vervolgd 🙂
— Verstuurd via Iridium, 23/12/2012, 19:14 UTC, 14.03N 57.59W, afgelegde etmaalafstand 110 mijl.