Categorie:Rondje Atlantic

We hebben de passaat nu goed opgepikt en hoe, windkracht eind 5 met vlagen van 6. Prompt klokken we dan ook een etmaal van 144 mijl. gemiddeld precies 6 knopen. Een record sinds we met deze boot varen. Het is wel bewolkt en er valt een beetje miezerregen. De zee is behoorlijk ruw, aanvankelijk met korte steile golven die later langer en hoger worden. In de verte zien we een mast, we lopen een zeiljacht op dat alleen met een fok vaart. Hun mast zwiept ontzettend heen en weer. Het is de vraag of zo weinig zeil wel goed is. Wij liggen er veel rustiger bij als we de slingeringen tellen.

We moeten mijlen maken, dat is ons werk momenteel, maar wij maken er geen wedstrijd van. We voeren momenteel een dubbel gereefd grootzeil, gezekerd met de bulletalie, de genua ingerold tot eenderde op de fokkeboom en de kotterfok achter het grootzeil strak gezet. Die beperkt het slingeren aanzienlijk. Dat levert een snelheid van ongeveer 6,5 knoop op en voelt goed.

We varen in de noord-oost passaat. We moeten pal west dus de wind komt schuin van achteren. Als je iets te veel naar naar bakboord stuurt dan loop je het risico van een klapgijp. Als je iets te veel naar stuurboord uitwijkt, dan valt de ingerolde genua in en komt dan met een klap weer terug als je weer op koers ligt. Dit zou 24 uur per dag veel concentratie vergen en een zware belasting voor de bemanning. Bedenk daabij dat de boot door de golven regelmatig een behoorlijke opdonder krijgt en van koers wordt gedwongen.

Sturen? Dat doen we dus niet. We zijn niet met zijn vieren aan boord, maar met zijn vijven. Even voorstellen: Arie, de windvaan. Die heeft op de eerste paar uur vanaf Mindelo na tot nu toe alles gestuurd. Het lichte weer van de afgelopen dagen ging goed, de veel zwaardere omstandigheden van nu gaan ook prima. Groot was dan ook de schrik toen om zes uur vanmorgen ineens een knerpend gepiep te horen was. Johan ging meteen met olie en WD40 achterop aan de slag. Het was slechts wat zout in een katrolletje van een van de stuurlijnen. Een spuitje WD40 loste dit weer op. Arie verzorgen we elke keer goed en wordt met argusogen gecontroleerd. Arie is populair bij ons aan boord.

— Verstuurd via Iridium, 11/12/2012, 18:45 UTC, 15.33N 34.47W

De mannen zijn de hele middag creatief bezig geweest met Doekle’s plankje (zie het boek “400 Maandagen” voor bouwtekening). Het kostte aardig wat tijd om het zodanig te maken dat wanneer de vislijn overboord gaat, het plankje onder water verdwijnd. Bij een van de testpogingen kwam er een grote vis aanzwemmen, die zich echter op het laatste moment bedacht en snel verdween.





Vannacht hebben we twee schepen gezien, een ervan kwam zo dichtbij dat we met
z’n drieen zijn koers peilden om er zeker van te zijn dat we hem niet konden aanvaren. Johan heeft het schip opgeroepen via de marifoon, helaas kwam er geen reactie. We denken dat het een visser was.
Afgelopen etmaal hebben we 116 mijl weggezeild, de boot loopt lekker en de komende dagen komt er nog wat meer wind. We zijn benieuwd naar de nieuwe dagafstanden.
De zonnecellen doen hun werk goed, vandaag waren de accu’s om 12 uur al vol. We kunnen de mobieltjes, laptop en andere apparaten prima opladen. De koelkast slaat wat vaker aan en ook langer. De watertemperatuur is nu 26,5 graden en ook de luchttemperatuur stijgt gestaag. Johan en Bas vonden het tijdens hun wacht vannacht zelfs een beetje klam. Het brood dat we vanmorgen hebben gemaakt, rijsde prima bij deze temperatuur. We hebben weer heerlijk geluncht.

— Verstuurd via Iridium, 10/12/12, 18:41 UTC positie 15.41.555N 32.14.312W

In de loop van de nacht is de wind toegenomen en we hebben de hele dag lekker gezeild met een windkracht 4 in de rug. Het levert een bootsnelheid op van 5 tot 6 knopen. De etmaal-afstand is voor het eerst boven de 100, een mooi 111 mijl (met inbegrip van het dobberen van gistermiddag).
Johan zag tijdens zijn dagelijkse rondje over de boot, dat de neerhouder van de fokkeboom dreigde door te schavielen en heeft dit met wat katrolletjes en touwtjes opgelost.
Vandaag hadden we onze eerste zelfgebakken brood op de oceaan, de lunch smaakte daardoor extra lekker. Vandaag hadden we meergranen, morgen gaan we voor wit, bruin of volkoren.

We passeren de dertigste lengtegraad. Elke 15 graden moet de klok een uur terug gezet worden. Dus vandaag hebben we een uurtje extra. Over een kleine 900 mijl doen we dit nog een keer. Het tijdsverschil met Nederland is nu drie uur.

— Verstuurd via Iridium, 09/12/12, 17:48 UTC positie 15.54.824N 30.15.630W

From: “SailBeluga”
Subject: Beet! (genomen)
Date: Sat, 08 Dec 2012 17:13:57 -0100

Vanmiddag hadden we beet! Tim wilde een ander aas aan de vislijn gaan hangen, toen hij opeens een vis aan de haak zag. De vis hield zich bijzonder stil, dus dachten we dat ie al aan het eind van zijn latijn was. Bas had de vis in een schepnet, op dat moment gaf hij een zwieper met zijn start en plofte zo terug in de oceaan. Hmm, we mooi beet genomen door een bonito. Ach, weer een les geleerd. Helaas hebben we daarna ons paravaantje en aas verspeeld, omdat er een warteltje losgeschoten was. De vis had dus al behoorlijk aan de lijn liggen spartelen. Morgen gaan we een nieuw paravaantje maken van hout, benieuwd of we dan weer beet hebben.



Vannacht hadden we opeens noorden wind kracht 5 met uitschieters naar 6. We hadden de grib-files (weerkaart met windrichting en windkracht) binnengehaald en die beloofden een rustig nachtje met windkracht 3. We moesten de zeilen zodanig veranderen dat we halve wind gingen varen. Tijdens het wisselen van de zeilen hoorden we dolfijnen rondom de boot en zagen we vliegende vissen springen in het schijnsel van het deklicht. In de boot konden we dolfijnen horen piepen.

Gedurende de nacht draaide de wind nog van noordwest tot noordoost. De lijn die we hebben gevolgd was weer als een zwalkende dronken eend, omdat de windvaan met de windrichting meestuurt. Vanmorgen draaide de wind weer naar de voor ons goede richting en konden we voor de wind richting ons doel varen met een rustig gangetje.
De afgelopen twee etmalen hebben we telkens minder dan 100 mijl gemaakt, niet echt bijzonder dus. Misschien dat het dit etmaal lukt om net boven de 100 te komen.

Vanmorgen was het dusdanig rustig weer, dat we allemaal een douche hebben genomen met twee emmers zeewater en daarna afgespoeld met een beetje zoet water. Iedereen is lekker opgefrist.

— Verstuurd via Iridium, 08/12/12, 16:15 UTC positie 16.33.583N 28.24.393W

Vannacht zijn we behoorlijk bezig geweest met de zeilen. ‘Alle hens aan dek’ klonk maar liefst 3x vannacht, fokkeboom erop, fokkeboom eraf, bulletalie eraf, grootzeil naar de andere kant en bulletalie er weer op. We hebben dus weinig nachtrust gehad en voelen ons allemaal een beetje als een zombie.
Afgelopen etmaal hebben we slechts 93 mijl gemaakt, en dat is nog niet eens rechtstreeks naar ons doel. Voorlopig dobberen we hier dus nog wel even rond. Met een wind van slechts 3 tot 7 knopen gaat het natuurlijk ook niet hard. Het lichtweerzeil heeft er ook nog even op gestaan, maar de koers die we toen voeren bracht ons eerder dichter bij de evenaar dan richting Carieb. Al met al hard werken en weinig vooruitgang.
Tijdens een van de zeilwisselingen ging Johan zijn schoen overboord, de jongens wilden meteen een ‘man over boord’ oefening ermee doen. Johan had al gezegd: “Pech gehad, laat maar”. Door het kordaat optreden van Tim (visnet paraat en aanwijzigingen geven) en Bas (spotten van de schoen en sturen), hadden we na vijf minuten de witte Crocs-schoen weer aan boord.




Vanmiddag kwamen er een aantal grote zwarte dolfijnen langszij zwemmen, we vermoeden dat het pilot whales zijn (zoeken we nog op). Een grote met een kleintje bleef een tijdje naast de boot zwemmen en even later kwamen er nog een stuk of vijf op enige afstand langs. Gaaf zulke dieren, we schatten dat ze ongeveer 3 tot 5 meter waren.
Ps. we hebben het opgezocht, het zijn inderdaad pilot whales en in het Nederlands heten ze grienden. De vrouwtjes zijn 4 en de mannetjes 5 meter lang.












Daarna nog een stel vliegende vissen gezien en vrolijk uit het water springende vissen, helaas bijten ze nog niet in het door ons uitgelijnde aas.

— Verstuurd via Iridium, 07/12/12, 16:47 UTC positie 16.28.060N 26.51.940W

Vanmorgenvroeg zijn we vertrokken vanuit een Mindelo. De boot is helemaal stoffig aan de voorkant, alle stagen en touwen die richting de wind stonden zijn bruin. Nu maar hopen dat we onderweg een flinke regenbui tegenkomen, die alles weer schoonspoelt.
We werden uitgezwaaid door een aantal Nederlandse boten. Op de marifoon hoorden we nog meer Nederlanders, in totaal zijn we met 8 boten vertrokken. Momenteel zien we er eentje voor ons en drie achter ons.

Tussen de eilanden maakten we een vliegende start met een top van 7.2 knopen. Nu we aan de andere kant van Sao Antao zijn gekomen, varen we halve wind met een snelheid van 3 tot 4 knopen met een redelijk rustige oceaan.
We genieten van alle lekkers dat we gisteren van Sint en Piet hebben gekregen. Gelukkig was hij ons niet vergeten dit jaar, de chocolade smaakt super en is nog niet gesmolten.

— Verstuurd via Iridium, 17:42 UTC positie 16.48.498N 25.35.731W

Het waait hard in Mindelo. We zitten al bijna een week in de “rode pijltjes” op de gribfiles. Er komen regelmatig boten met schade binnen, tot en met een volledig ontmast megajacht. Het is ook stoffig. De lucht boven ons is blauw, maar het op 14 kilometer afstand liggende Sao Antao is niet zichtbaar. Dat is een bekend verschijnsel hier. De harde wind en het uit Afrika overwaaiende stof wordt de Harmattan genoemd. Het anker geeft geen krimp. De GPS staat op ankeralarm (voor het
geval het anker gaat krabben). Op het schermpje is een soort banaan geplot, omdat de boot een kwart cirkel naar links en rechts zwaait, maar niet naar achteren.

Het is ook gezellig in Mindelo. De kerstverlichting wordt ook hier aangebracht in de straten. Het is ’s avonds druk en we gaan nog een keertje uit eten. Overigens

zijn alle pinautomaten al dagen buiten bedrijf. Gelukkig accepteren ze ook Euro’s, waar we nog wat van aan boord hadden.
We zien ook nog twee bekende grote Nederlandse schepen. De Tres Hombres (het zeilend vrachtschip, ze hebben geen motor aan boord!) en de driemaster Oosterschelde.

We hebben op de Tres Hombres een potje suikerrietstroop gekocht, ze organiseerden een marktje met fair trade producten die de onderweg hebben opgepikt.

Gisteren zijn we naar de Maritieme Politie gegaan. Bij aankomst hadden we daar een formulier ingevuld en werden onze scheepsregistratie papieren ingenomen. Nu,

voor vertrek, moeten we daar weer uitchecken. Met een hoop geblader in een grote stapel formulieren wordt de onze opgevist en als we de scheepsnaam noemen, komt

uit een andere kamer iemand aan met onze scheepsregistratie. Na betaling van 700 escudo’s (de munteenheid hier), ongeveer 7 euro, krijgen we een exit clearance,

met stempels en zo. Die willen de officials op de bestemming weer zien. Daarna gaan we naar Immigratie. Die geeft ons op vertoon van de exit clearance een exit-

stempel in de paspoorten. De beambten behandelen ons vriendelijk en correct. Het duurt allemaal niet al te lang.

Inmiddels zijn we in de weer om de overtocht naar de Carieb voor te bereiden. Zoals gewoonlijk controleren we de boot grondig, bovendeks maar ook onder de vloeren.

De schroefas, de motor, de schotten, de bedrading nazien op corrosie, enzovoort. We vullen de dieselvoorraad aan en vullen de watertanks bij met mineraalwater,

omdat het drinkwater hier een soort bruine roestvlokken bevat. We kopen nog wat verse groenten en fruit en halen brood. We maken zo de laatste escudo’s op. De

vaarkaarten worden tevoorschijn gehaald en pilots gecheckt. We transformeren de boot weer van woonboot naar vaarboot. We hebben het er maar druk mee, en dat op

Sinterklaasdag. We hebben begrepen dat Sinterklaas vanmiddag ook heel even bij ons aan boord komt. We zijn benieuwd!

Vanmiddag of morgenochtend varen we uit. De offiele bestemming is Barbados, omdat dit het dichtst bij ligt op zo’n 2000 mijl. We lezen in de pilots dat Barbados

echter niet heel erg geinteresseerd is in bezoekende jachten en het niet echt gemakkelijk maakt om in- en uit te klaren. Een stukje voor Barbados gaan we daarom

besluiten wat we doen. Als het lekker gaat dan gaan we door, dan hoogstwaarschijnlijk naar Grenada. Dat is een dag of twee extra varen. We verwachten dat de tocht

een week of drie duurt. Onderweg zullen we proberen regelmatig een update op de site te zetten via de satelliet telefoon.

Mindeolo is een kleurrijke stad en rijker dan de andere steden op Kaapverdie. Het ligt aan een natuurlijke baai, gevormd door de krater van een vulkaan. De

noordelijke rand is open naar zee. In de baai liggen oude en nieuwe roestige schepen, sommige zelfs gezonken. In het drukke seizoen kunnen er wel 100 jachten hier

voor anker lezen we. Hmm, dan lig je wel in ‘handje-schudden’ bereik van de buren. Nu al ligt er een Fransman op ons ankerballetje. Johan heeft hem erop

aangesproken en gelukkig hij gaat morgen weer weg.

Bijna dagelijks doen we boodschappen met de dingy in Mindelo. We willen de bootvoorraad zoveel mogelijk ontzien, we kopen zoveel mogelijk verse spullen hier. Fruit en groente kopen we op de markt en bij de straatverkopers, het is ons zelfs al gelukt om een klein beetje af te dingen. De rest van de inkopen doen we bij de supermarkt, waar een wonderlinge mengeling van producten ligt. We zien

zelfs frikandellen, Zaanse mayonaise, maizena en custard uit Nederland. We sjouwen elke keer minstens 10 liter water aan boord, zodat ook de watervoorraad weer op

peil komt.

Woensdag zijn we naar de haven gegaan voor de reparatie aan de fokke-ogen. Kai Brossmann heeft hier een bedrijfje die reparaties uitvoerd onder het motto: ‘if it’s man made… we can fix it…’ Nou dat klinkt veelbelovend. We hadden een dag eerder al advies gevraagd aan Henny ten Dam van de Pooh en beide kwamen ongeveer tot dezelfde conclusie. Altijd prettig natuurlijk. De ogen hebben we van de sledes gehaald, de gaten zijn opgeboord tot 6 mm en vastgezet met ieder vier monel popnagels. Het ziet er weer stevig uit.















Na de reparatie zijn we weer voor anker gegaan, dat kostte een aantal pogingen. Johan en Tim bleven ankerwacht houden, we vertrouwden het nog niet helemaal. Bas en Joke gingen socializen op het Nederlandse happy-hour, dat in de de zeilersbar van de haven was georganiseerd.
We hadden al minstens tien boten geteld waarop landgenoten zitten. Sommige waren we al eerder tegengekomen, anderen kenden we van websites en natuurlijk ook weer nieuwe gezichten gezien. Het was reuze gezellig en toen we terugkwamen op de boot stond het eten al klaar. Onze kok wordt steeds creatiever, deze keer was er kip met uitjes, paprika en mojo-saus.

Gisteravond zijn we lekker op de boot gebleven, eerst eens even wennen aan de compleet andere wereld waarin we terecht zijn gekomen. We hebben buiten in de kuip gegeten (morgen gaan we uit eten) en genoten van een bijzonder prachtige zonsondergang. Het leek wel een filmdecor van de film Out of Africa.





Maandagochtend, we worden om 8 uur wakker. Het scheelt natuurlijk dat we de klok weer een uur terug hebben mogen zetten (nu 2 uur tijdsverschil met Nederland) en dat we gisteravond vroeg naar bed zijn gegaan. We hebben allemaal lekker geslapen.

Na het ontbijt en de koffie gaan we inklaren, met de bijboot naar de kant en dan uitzoeken waar we ons moeten melden. We lopen naar het gebouw van de maritieme politie, een aardige agent wijst ons wat we moeten invullen.

Daarna naar de immigratie, we krijgen allemaal een stempel in ons paspoort. Even later staan we weer op straat, we zijn nu officieel in de Kaapverdie. Nog even water halen en een broodje kopen en weer terug naar de boot om te lunchen.







Daarna internettoegang gekocht en de blog bijwerkt met foto’s van de afgelopen dagen.