In de twee langsbanken waren twee ex-biervaatjes van 50 liter gemonteerd die als watertanks dienden. Ten eerste was de inhoud onvoldoende, ten tweede was er geen mogelijkheid de binnenkant van de tanks te bereiken voor inspectie of reiniging en ten derde zijn tanks in de uiteinden van de boot, in dit geval in de breedte, geen goed idee. Het is duidelijk, we moesten hier iets anders voor verzinnen. We besloten twee vliegen in een klap te slaan. In het keuringsrapport was al aangegeven dat de laminaat-verbinding van de wrangen met de romp moest worden verbeterd. Als we de twee vakken in de kiel, bovenop de ballast, zouden ombouwen tot tanks, dan moesten we deze toch helemaal inpakken in een epoxy laminaat, dus zouden hiermee in een klap we de wrangen weer goed aanhechten en de tanks maken. De plek, onderin, in het midden van het schip is dan ook in orde.
We moesten eerst alle losse of niet goed gehechte stukken laminaat slopen. Joke heeft dagen onderin de boot met engelengeduld met een hamer en een beitel zitten hakken. Onderwijl ging Johan de houten schotten maken voor de uiteinden van de tanks en om de gaten in de wrangen af te dichten. Alles is vervolgens gereinigd en met grof schuurpapier opgeruwd.
De volgende stap was om de schotten met een afgeronde epoxy-naad vast te lijmen. Die afronding is belanrijk om het later aan te brengen laminaat van glasmat goed te laten aansluiten op de ondergrond. Om de epoxy-filler gelijkmatig in de naden aan te brengen hebben we plastic dropzakken bij een drogist gehaald. Die puntzakken vulden we met epoxy, knipten het puntje eraf en als een soort slagroomspuit konden we zo de naden vullen.
Ook hebben we de deksels die later de tanks aan de bovenzijde zouden gaan afsluiten pas gemaakt en van gaten voorzien voor de inspectiedeksels en de doorvoeren voor de leidingen. Nu alles nog droog was, hebben we tevens alle stukken glasmat pas geknipt en in volgorde klaargelegd.
Het was handig dat we met zijn tweeen waren. Joke mengde nu steeds een werkbare hoeveelheid de hars en Johan verwerkte dat weer in de tanks. Met een dunne injecteer hars hebben alles voorgestreken. Zodra die plakkerig werd, zijn de eerste stroken glasmat aangebracht en doordrenkt in epoxyhars. Met bredere stroken zijn glasmat zijn de naden verder versterkt, en uiteindelijk is de gehele binnenzijde van de tanks bekleed met glasmat. Dit was vooral om de aanhechting van de wrangen op de romp weer sterk te maken. De houten bovenranden, de slingerschotten en de deksels zijn zonder glasmat geplastificeerd door ze in te rollen in de epoxyhars. Het lukte ons niet om alles in een keer "nat in nat" aan te brengen. Daarom moesten we tussendoor een paar keer ontvetten en schuren.
Alles bijeen zijn de verbindingen dus met vijf bewerkingen gemaakt:
De laatste stap was het in twee lagen aanbrengen van een coating, nadat de epoxy zorgvuldig was ontvet. Vooral dit laatste is erg belangrijk. Bij het uitharden van epoxy komt een vet vrij dat als een onzichtbaar laagje bovenop komt te liggen. Met schoonmaakazijn opgelost in water is dit heel gemakkelijk te verwijderen. Als je dit nalaat, dan hecht de volgende laag heel slecht. De coating is speciaal voor drinkwatertanks gemaakt, smaakvrij en aangroeiwerend. De eerste laag hebben we voorzien van een klein beetje zwarte kleurstof, zodat je bij het inrollen van de tweede laag kon zien waar je al geweest was.
Als laatste stap zijn de bovendeksels afgemonteerd: aanbrengen van de inspectiedeksels, de doorvoeren voor de vulleiding, de ontluchting en de aanzuigleiding. We hadden besloten om de twee tanks gescheiden te houden, dus een elk kreeg een set aansluitingen. Van messing pijp zijn de aanzuigleidingen gebogen en gemonteerd. Tenslotte zijn de deksels in een ruime laag kit en met schroeven vastgemaakt bovenop de tanks.
Al met al een leuke klus om te doen, maar het heeft ons veel meer tijd gekost dan de hadden voorzien. Maar ach, dat schijnt normaal te zijn als je de verhalen van andere vertrekkers leest.
Design: Sail-Beluga.nl - Copyright: Sail-Beluga.nl -