Een groot deel van het werk in de boot is in de intimmering gaan zitten. Wat er ooit in moet hebben gezeten, was vaak letterlijk met de botte bijl eruit gesloopt. Wat ervoor in de plaats was gekomen was eigenlijk slechts triplex. De banken bestonden uit twee planken ongeveer 10 centimeter boven de vloer, voor en achter vastgemaakt aan een half versplinterd vurenhouten klosje. Een bekleding met 5 mm teak triplex liep wel door tot op de vloer, zodat het er ogenschijnlijk wel aardig uitzag, maar een ietwat onvoorzichtig geplaatste schoen zou er zo doorheen trappen. Nieuwe slecht passende schotten bedoeld voor kastruimte en dergelijke zaten met enkele (inmiddels roestige) ijzeren stoelhoekjes bevestigd. Een paar maanden op zee en de inrichting zou ongetwijfeld uit elkaar zijn gevallen.
Nog veel erger was, dat op veel plaatsen ook de constructie ernstig was aangetast. In een polyester schip maakt een betimmring middels ingelamineerde langs- en dwarsschotten deel uit van de constructie. Juist dit was voor een groot deel vernietigd. In eerste instantie wilden we slechts het hoognodige verbeteren, maar uiteindelijk moesten we van voor tot achter alles opnieuw maken. Alleen de hoofdschotten en de kombuis zijn grotendeels intact gebleven.
We zijn begonnen met de navigatiehoek. Deze was volstrekt onbruikbaar. Je kon er niet in zitten wegens een gebrek aan beenruimte. Er was geen bergruimte voor boeken en pilots. De maat was niet afgestemd op zeekaarten. Onder de kaartentafel zat een koelkast bestaande uit slecht passende plankjes met een paar schuimblokken die energieverspilling garandeerden.
Johan kan best wel een beetje timmeren en zo, maar echt ervaren is hij niet. Als je na de sloop in de lege ruimte kijkt is alles krom en scheef. Logisch, de boot loopt rond, het gangboord loopt op naar het voorschip, enzovoort. Het is echt even zoeken naar een basis die je als "recht", "evenwijdig aan de lengterichting", of "waterpas" kan beschouwen.
Om vanuit het niets in zo'n lege ruimte een werkplek te maken die comfortabel zit, een goede hoogte heeft en praktisch is, valt niet mee. Daarom hebben we eerst maar eens de maten van een werkplek opgezocht op het internet. Vervolgens heeft Johan een model van oude latjes en tripex gemaakt. Zo konden we "proefzitten" en beoordelen hoe het zou moeten worden. Maanden timmerwerk, lakwerk en vele hoodbrekens later hadden we een mooie praktische navigatiehoek die aan al onze eisen voldoet. Verder hebben we met wegneembare onderdelen een koof om de electriche bedrading gemaakt en de koelkast verplaatst naar de langsbank die voor de navigatiehoek zit.
Een boven de vloer zwevende plank aan de voorkant, drie plankjes aan een scharnier met grote kieren ertussen en een gammel schot als rugleuning vormden de langsbank. De vloer was deels weggehakt om een voormalig biervaatje als watertank te plaatsen. Spullen die je achter de rugleuning wilde opbergen, rolden zo de kiel in. De schuim isolatie van de romp was niet bekleed. Er was geen sprake van enige constructie en ook geen bruikbare bergruimte.
We zijn begonnen met de voorkant te vervangen. Het gat in de vloer hebben we vooruitlopend op de isolatie van de nieuw te maken koelbox volgeschuimd. Vervolgens hebben we de romp afgewerkt met plaatmateriaal. De rugleuning moest worden verlengd naar onder om aan te sluiten op de romp. Alles hebben we met glasmat verstevigd. De bank hebben we vervolgens in drie vakken verdeeld.
De koelbox was een project op zichzelf, dat al onze creativiteit vergde om tot een goed werkende oplossing te komen. Van kunststof plaat hebben we een bak gelijmd en die met rondom minimaal 8 centimeter tussenruimte in het achterste vak van de bank geplaatst, steeds rekening houdend met het nog altijd aan de compressor verbonden koelelement en de bedrading voor de thermostaat. De tussenruimte hebben we vervolgens volgeschuimd met twee componenten epoxy schuim. Dit heeft een gesloten celstructuur en isoleert erg goed. Een deksel met isolatie in kunststof plaat past nauwsluitend in de koelbox. We hebben zelfs de magnetische strip toegepast, die ook de deur van de normale koelkast thuis afsluit. Alleen de koelbox was al een paar weken werk om alles te bedenken, de materialen op de kop te tikken en uit te voeren.
Het rugschot hebben we voorzien van een tweede toegang tot de ruimte erachter. De vorige eigenaar had al een schots en scheef luik uitgezaagd. Dit moest ook worden gefatsoeneerd. Met sponninglatten hebben we de ergste vervormingen weg weten te werken. Tot slot heeft Joke met veel geduld alles gelakt, de slotjes geplaatst en de vloer bekleed.
Daarna was de bovenkant aan de beurt. De zitdiepte was veel te groot, dus die hebben we aangepast. Ook hier moesten we de onbruikbare plankjes vervangen voor een normaal goed sluitende zitting met drie toegangsluiken. Het model van de bank klopt niet. De zitting en de rugleuning vormen een rechte hoek waarop je onderrug geen steun vind, erg oncomfortabel. Dit gaan we oplossen met nieuwe voorgevormde rugkussens.
De u-bank bestond uit een paar slecht passende plankjes, had geen bodem aan de binnenkant en was onbruikbaar om spullen in op te bergen. Elk project in de boot had zo zijn eigen complexiteit. Hier waren het de aansluitingen van de nieuwe watertanks, de geplande dieseltank en de begrenzing met de kombuis. Ook hier was oorspronkelijke constructie gesloopt en moesten we weer een volledig restauratieproject uitvoeren.
We hebben de nieuwe tank (die we achteraf bezien echter niet als zodanig in gebruik nemen) geintegreerd in de achterkant tegen het kombuisschot. Het schot hebben we verlengd en we hebben de oorspronkelijke ondersteuningspaal weer gerecontrueerd.
Voor de aansluitingen van de watertanks hebben we een wegneembare koof gemaakt. Verder hebben we de bank op een vergelijkbare manier als de langsbank opnieuw gebouwd.
De kombuis was iets minder geruineerd als de overige betimmering in de boot. Hier zat de spoelbak aan de zijkant. Niet slim als de boot helling maakt, want dan loopt hij vol. Daarom hebben we deze meer naar het midden verplaatst. De opening naar voren hebben we van afwerklatten voorzien. Verder hebben we het hoekkastje wegklapbaar gemaakt, zodat de ruimte in de hoek toegankelijk wordt.
Uitraard bleek de hydrofoor niet meer aan te zuigen, zodat deze moest worden vervangen. De gasinstallatie (hier en daar met tuinslang (!) hebben we verwijderd. We koken op spiritus, wat we al jaren doen (op de vorige boot). Op de oude plek van de spoelbak hebben we het kooktoestel cardanisch opgehangen.
Een triplex plankje dat als kastje diende in het achterschot hebben we vervangen door een nieuw gebouwd kastje voor glazen. De ruimte onder het kooktoestel moest nog worden afgewerkt. Verder is er wat techniek opgenomen. De watermaker (nog in wording op het moment), de laadstroomverdeler en het dashboard voor de motor hebben we hier opgenomen.
In het achterschot is op de plaats van het oude stuurwiel een raam gemaakt en een ruw uitgehakt gat voor een speaker hebben we weten te fatsoeneren en pas gemaakt voor het schotkompas. Voor de bedrading van de kompasverlichting moest het plafond eruit, dit soort klussen duren altijd veel langer dan je in eerste instantie zou denken.
In de voorhut waren de nodige onbruikbare wijzigingen aangebracht. Met enkele hoekijzertjes waren schotten gemaakt, die de ruimte voor slapen naar voren verplaatsten (dus krapper maakte). Deze moeten gaan dienen als kasten. Aan bakboord zat hier, naar later bleek, een enorm gat in het hoofdschot waar een wasbak (die niet was aangesloten) in was geschoven. De ligruimte aan het hoofdeinde was aan beide kanten smaller gemaakt. We hebben de dit allemaal gesloopt en zo goed mogelijk in de oorspronkelijke staat hersteld.
Verder heeft Johan aan beide kanten onder de gangboorden kledingkasten gemaakt, met beide een aansluitende plank om spullen op te leggen. Dit wordt de eigenaarshut.
Joke heeft alle afwerklatten verwijderd. De latten tegen het voorschot waren ondergebaggerd met verf die links en rechts langs de wegering was gedropen. Ze heeft de verf verwijderd en de latten bleken allemaal nog prima geschikt om te worden vernist. Joke heeft alles gelakt.
Onder de bedbodem is het voorste deel waterdicht afgewerkt, zodat een aanvaringsschot is ontstaan. Hierin is ook nog een boegschroef ingebouwd, maar dat is weer een ander verhaal. Al met al is er een hele ruime en prettige slaaphut onstaan.
Ook de hangkast was zodanig aangepast dat deze ontoegankelijk en slecht bruikbaar was geworden. Het oorspronkelijke schot was ingekort, zodat je in de krappe ruimte moest bukken om erin te komen. Hierdoor was er geen drempel meer. Spullen die op de vloer stonden, schoven er zo uit. Het plafond ontbrak, ook in het halletje voor de hangkast. De bovenkant was afgedekt met een plaatje 5 mm triplex en een houten rekje, dat met enkele ijzeren spijkertjes er min of meer los aanbungelde.
Diep in de hangkast waren gelukkig nog wel de bergvakken aanwezig. Voor de hangkast kwamen we tot de conclusie dat de oorspronkelijke situatie weer moest worden hersteld. Met hergebruik van het restant van het oude schot is de kast herbouwd. Een hele bos afwerklatten en het nodige schilder- en lakwerk hebben weer een bruikbare bergruimte opgeleverd.
In de hangkast is wat techniek opgenomen: de sensor voor de bediending van de boegschroef en de zender van de dieptemeter en de log zijn hier aangebracht.
Verder hebben we in het halletje voor de hangkast een plafond gemaakt (dat onbrak) en de aansluiting van de bedrading van de mast gemaakt. Ook hier moest een hele bos afwerklatten worden toegevoegd om alles weer een beetje een fatsoenlijk uiterlijk te geven.
De aansluiting van het toilet liep via een soort rioleringsbuis naar de kombuis. Daar zaten de enige afsluiters in het schip. Gevolg was dat de inhoud van het toiletspoelwater in de spoelbak in de kombuis omhoog kwam. Erg onfris! Dit hebben we gesloopt. Naar later bleek was dat maar goed ook, want de oude afsluiters waren vrijwel doorgeroest. De boot dreef nog op wat roest en een klein stukje schroefdraad. Verder hebben we hier het hoofdschot moeten herstellen, om het enorme gat dat erin was gezaagd weer dicht te maken.
In eerste instantie wilden we hier tevens de vuilwatertank maken. Maar hiervan hebben we afgezien. We vinden het al een onding aan boord van een boot. En we zullen de meeste tijd op zee doorbrengen. Voor situaties waar het boordtoilet niet mag worden gebruikt en bovendien geen toilet aan land bereikbaar is, hebben we een apart chemisch toilet aan boord.
De achterhut is een ruimte waar veel projecten samenvielen. Behalve allerlei zaken die samenhingen met de inbouw van de nieuwe motor, was hier door de vorige eigenaar verreweg het meeste vernield. Wat we aantroffen nadat de oude dieseltank was verwijderd, was onbeschrijfelijk. De foto bovenaan deze pagina laat dit treffend zien. De oorspronkelijke ingelamineerde langsschotten waren eruit gerukt. Het achterschot was om onduidelijke redenen aan een kant opengezaagd. De tussenschotten in het midden waren met wat purschuim in de boot geplakt. En natuurlijk hadden we zelf ook wat timmerwerk uitgelokt door de benodigde afwerking van de nieuwe stuurinrichting.
We hebben veel gepuzzeld over de beste oplossing. En wederom kwamen we tot de conclusie dat de oorspronkelijke situatie moest worden hersteld. Veel was er niet meer. Slechts enkele restanten van de banken en de sporen in het polyester waar ze hadden gezeten.
Eerst moesten in het midden de nodige verstevgingen komen waarop de nieuwe vloerluiken moesten komen. Die waren ook verdwenen.
We hebben de banken weer opnieuw gemaakt en stevig ingelamineerd om de oude contructie zo veel mogelijk in ere te herstellen. Schotjes die met enkele hoekijzertjes waren vastgemaakt, hebben we laten vervallen. Met wat ruimtelijk gepuzzel rond de nieuwe dieseltank zijn zo twee ruime slaapplaatsen ontstaan met bergruimte, zitruimte en redelijk wat privacy.
Bovenin hebben we een afwerking om de stuurkabels gemaakt. Deze biedt nog extra bergruimte achterin, mede dankzij leuke mandjes die Joke heeft weten te vinden.
Was dit alles? Nou nee, er was nog een groot aantal klussen te doen. De accubak maken, de kajuittrap weer uit een stuk maken en veilig ophangen. De kasten boven de langsbank en de u-bank onder de gangboorden fastsoeneren, de plafonds onder de gangboorden lagen los op die kasten. De afwerkbalken langs de gangboorden waren scheef gemonteerd en afgezaagd. En natuurlijk alle andere projecten die op deze site staan beschreven.
Alles bijeen heeft ons dit drie jaar werk opgeleverd. Hebben we er spijt van? Was de boot een miskoop? Tja, dat is een gewetensvraag. Bij aankoop was een keuringsrapport aanwezig, dat verreweg het meeste al had vermeld. Vooral het laatste jaar werk (met name de achterhut en de motor) zouden we onder de categorie "tegenvallers" kunnen scharen. Gelukkig heeft inmiddels de proefvaart plaatsgevonden. Hier ontdekten we dat de boot het heel goed doet en dat we een hele fijne leefbare inrichting hebben gemaakt. En we hebben gewoon erg veel geleerd.
Maar hier doe je het voor!
Design: Sail-Beluga.nl - Copyright: Sail-Beluga.nl -