Sailblog Zeilreizen en vakanties met de Beluga

— verstuurd via Iridium 04/07/2013 12.40 UTC 50.08.7N 4.26.4W.

De weerberichten laten voor de komende tijd geen wind of oostenwind zien. Daarom proberen wij nog te profiteren van de laatste westenwind. We willen op die manier in een keer door naar Weymouth. Vanaf Falmouth is dat een tocht van ruim 100 mijl, dus weer een nachttocht.

Om 6 uur ’s ochtends ging de wekker. Bas en Joke gaan naar de supermarkt om iets lekkers te scoren voor Tim zijn 19e verjaardag. We komen terug met chocolade muffins en verse chocolate chip caramel cookies. Uitgebreid taart eten doen we wel als we weer zijn aangekomen.
In Falmouth zijn we de Tangaroa tegengekomen, zij staan aan het begin van een rondje Atlantic. We konden ze wat tips geven tijdens een paar gezellige middagen. Als dank kregen we een fles wijn, daar gaan we volgende week ergens in het zonnetje van genieten.
Twee dagen geleden kwam de Jan van Gent naast ons liggen, zij zijn ook op terugweg naar Nederland van eenzelfde rondreis. Gisteren hebben we nog gezellig met ze staan kletsen.
Om 8 uur vanmorgen gooiden we los en werden uitgezwaaid door de bemanningen van de Jan van Gent, Tangaroa en Whisper of Deben.

— verstuurd via Iridium

We hebben helemaal toegeleefd naar de aankomst in Falmouth. Nu we daar zijn merken we dat we even

een paar dagen rust willen om weer energie op te laden voor het vervolgtraject en te wennen aan het

idee dat de reis nu in de eindfase komt. We zullen de oceaan missen! Falmouth is een heel leuk

stadje om rond te scharrelen. We zijn onder andere naar het maritiem museum geweest, waar we een hele middag hebben rondgelopen. Het heeft een uitgebreide tentoonstelling en was erg interessant.















Er is een

speciale tentoonstelling gewijd aan de Britse reddingsbrigade.
Aan de wand hangt onder andere een uiteenzetting met foto’s over de Fastnet race van 1979. Een

heftige storm eiste destijds vele levens en 26 boten moesten toen worden verlaten. We zien de foto’s

van de zeegang en de beschrijvingen van de bemanning van de reddingshelicopters. En dan te bedenken

dat Noel van de Whisper of Deben destijds in een Contessa 32 hier ook in heeft gezeten.

We gaan nog een keer op een terrasje thee drinken. Aan de zijkant van het terras staat een kist met

geruite dekens. Die mag je lenen als het buiten een beetje koud is. Dit is zo typisch Engels,

kenmerkend voor wat het hier zo leuk maakt.





Inmiddels vullen we diesel bij, maken de watertanks weer eens schoon en rommelen nog wat aan boord.

De komende twee dagen (dinsdag en woensdag) wordt het minder goed weer, daarna knapt het op. We

denken dat we donderdag weer eens verder varen naar Fowey, een mijl of 20 verderop langs de kust.

Men spreekt het uit als “Foy”.

Het is gelukt! We zijn 26 juni na elf etmalen aangekomen in Falmouth. Dat betekent afscheid van het

oceaanzeilen. De laatste twee dagen ging dat stukje bij beetje. Eerst ontvangen we weer Navtex

berichten als een soort “elektronisch land in zicht”, dan varen we het continentaal plat op. Het

water krijgt een andere kleur en gaat ook anders ruiken. De golven veranderen ook. Dan komt een

eerste insect aanvliegen. ’s Morgens om 07.30 uur zien we voor het eerst land. Lands End en Lizard

Point komen in zicht. Je kan de aankomst niet zo goed timen na zo’n lange tijd, dus we passeren

Lizard Point met stroom tegen. We zien in de verte, ondanks het vrijwel windstille weer waarom je

dit soort kapen op gepaste afstand moet passeren. De uitgaande getijstroom functioneert als een

soort rif waarop de oceaangolven (momenteel heel laag) met veel geweld breken. Wij hebben er op 10

mijl ten zuiden van Lizard Point geen last van en varen 20 mijl later kalmpjes Falmouth binnen.















We herkennen alles nog en realiseren ons dat de cirkel nu gesloten is. Elf maanden geleden

vertrokken we uit Falmouth voor de eerste grote oversteek naar La Coruna, nu komen we aan in

Falmouth na de laatste grote oversteek vanuit Terceira.








Het was gedurende een aantal dagen veruit de meest ruige oversteek, terwijl het de meeste andere

dagen juist behoorlijk rustig was. We voelen veel voldoening, we hebben het geflikt, zonder

noemenswaardige problemen met de boot.



















We beginnen met een borrel in de The Chain Locker pub samen met de bemanningen van de Job, de Ostrea

en de Flying Circus en even later ook de Cula, die 2 uur later binnenkwam. De volgende dag vieren we de

aankomst samen met Sandie en Noel van de Whisper of Deben. We hebben een hele gezellige avond vol

verhalen en de tijd vliegt voorbij.








We kunnen het nog een poosje rustig aan doen. In gezamenlijk overleg hebben we besloten dat we gaan

mikken op 10 augustus als aankomstdatum in IJmuiden (zoals altijd ijs en weder dienende). Tot die

tijd gaan we nog de zomervakantie besteden in Zuid Engeland, de plaatsen aandoen die we op de

heenweg hebben overgeslagen. Noel heeft ons een heleboel tips gegeven over leuke bestemmingen.

Noel stelde voor om op Oggy Expedition te gaan. We hadden geen idee wat dat was. Het bleek dat we een etentje kregen aangeboden van Sandie en Noel. We aten Cornish Oggy’s en Noel

vertelt meteen de historie. Mannen en kinderen die vroeger in de tinmijnen moesten werken kregen dit gerecht

mee als lunch. Het is een gekruid gerecht van in deeg gewikkeld vlees (indien dat beschikbaar was)

en groenten. Het smaakt heerlijk!

— verstuurd via Iridium 26/06/2013 12.12 UTC

Vanmorgen om half acht zagen we voor het eerst land, na 11 dagen alleen water te hebben gezien. Via de marifoon hadden we al diverse keren de Falmouth Coastguard gehoord. Beluga is ook al op de foto gezet door een ontvangstcomite, het was een helikopter van de marine gevolgd door een laag overvliegend vliegtuigje. Johan zwaaide nog naar ze en lachte naar de camera, ze zwaaiden zelfs nog terug. Tjonge we wisten niet dat we al zo beroemd zijn 🙂

Nu varen we tegen stroom richting Falmouth, waar we eind van de middag aankomen. Voor het eerst in dagen schijnt de zon weer.








— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 25/06/2013 13.42 UTC 49.02.5N 7.31.7W, etmaal-afstand 116 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 114 mijl (nog 134 mijl).

Gistermiddag kwam er een groep dolfijnen langs. Ondanks de regen gingen we bij de boeg zittten kijken. Er zat weer een heel kleintje bij, Bas zag de vertikale strepen van geboorte. Niet ouder dan 4 dagen dus. Toen de groep wegzwom, ging een van de dolfijnen wel tien keer uit het water springen. Met een grote plons viel hij weer in het water. Bij een van zijn sprongen bleef hij met zijn staart zwiepen, het leek wel een spartelende vis op het droge.

Een half uurtje later kwam een tweede groep langs. In de koude wind hebben we genoten van hun capriolen onder water. Ze zochten steeds de golven op en kwamen dan weer met een flinke snelheid bij de boeg zwemmen waar we ze hoorden piepen. Een mooi afscheid van de diepe oceaan, want een uurtje later voeren we het continentaal plat op. We gingen van 4000 naar 200 meter diepte.

We merken dat we weer dichter bij land komen. De navtex berichten volgen elkaar in rap tempo op en we zien weer veel schepen. Het is nog steeds grijs, nat en erg koud. De temperatuur van het zeewater is gedaald tot 13,5 graad. Inmiddels hebben we ons thermo ondergoed aan en extra dikke sokken. Tim heeft zelfs een warme muts opgehad tijdens zijn wacht, alhoewel hij binnen zat.

Joke hoorde om 4 uur ’s morgens een vreemd geluid buiten. Toen ze haar hoofd boven de buiskap uitstak, zag ze een meeuw die onmiddelijk een verschrikte kreet gaf. Daarop gaf Joke als antwoord een luide gil. De vogel vloog haastig weg en bleef nog minstens 20 minuten om de boot heen cirkelen en deed nog een paar pogingen om te landen.

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 24/06/2013 14.03 UTC 48.08.5N 9.59.5W, etmaal-afstand 115 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 113 mijl (nog 248 mijl).

Vannacht vanwege de afnemende wind de motor erbij gezet. Op de radar zagen we binnen een tijdsbestek van drie uur vijf schepen binnen een afstand van 8 mijl van de boot.
Zojuist weer de motor uitgezet en met 5 knopen voor de wind zeilen we weer.

Bas doet nog steeds verwoede pogingen met vissen, helaas zonder resultaat. Hij heeft wel een grote vogel gespot en vermoedt dat het een albatros is. Verder zien we weinig zeeleven. Gisteravond zagen we nog wel hele kleine Portugese Oorlogsschepen.

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 22/06/2013 13.59 UTC 47.09.0N 12.19.0W, etmaal-afstand 131 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 130 mijl (nog 361 mijl).

Het weer heeft zich keurig volgens de verwachtingen ontwikkeld. We hebben ten zuiden van de depressie westelijke en later noordestelijke wind gekregen. Gisteren avond en vannacht kracht 6 en in de loop van vandaag afnemend tot 4. De verwachting is dat het verder gaat afnemen. De barometer is weer sterk gestegen tot 1030.

Het resultaat is dat we stevig zeilend het beste etmaal van deze oversteek hebben kunnen klokken in de hoogste zeegang die we ooit hebben gehad.

Via email hebben we regelmatig contact met de Whisper of Deben die 200 mijl voor ons ligt. Met de Flying Circus, de Ostrea en de Mare Liberum wisselen we dagelijks de positie uit.

Gisteren hebben we in de verte tussen de hoge golven nog een spuiter gezien van de adem van een walvis. Het is nog steeds heel koud, de zeewatertemperatuur is nog maar 14 graden. Alles gaat verder prima en de weersvooruitzichten voor het laatste stuk zien er tot nu toe goed uit.

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 22/06/2013 13.45 UTC 46.01.3N 15.03.5W, etmaal-afstand 128 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 125 mijl (nog 491 mijl).

De zee is fascinerend om te zien. We ontvangen voor het eerst de Spaanse maritieme weerberichten via de Navtex. Die geeft voor ons zeegebied (dit gebied heet Charcot) swell van 3 tot 4 meter hoog. Dat zijn de golven die worden veroorzaakt door de storm ten noorden van ons. Wij hebben een windkracht die varieert, meestal kracht zes, soms zakt het een poosje in tot vijf. De golven die door deze wind worden veroorzaakt lopen bovenop de swell. Het resultaat is indrukwekkend. De horizon afspeuren naar scheepvaart is lastig, omdat de horizon steeds wordt afgedekt door de golven bij ons in de buurt. Als we in een golfdal zitten, dan zien we helemaal geen horizon, je zit dan in een vallei van water.





We voeren vannacht eerst voor de wind, met uitgeboomde genua, momenteel halve wind. We maken een redelijke dagafstand. Het is verbazend, als je de zee ziet, hoe relatief rustig het in de kajuit is. Al met al vaart de boot heel goed en komt er niet al te veel water over. We liggen onder een helling van een graad of twintig en soms maakt de boot een forse schuiver als een golf precies bij de boot breekt. In zo’n schuiver breken de schoolboeken van Bas uit hun vak en tuimelen door de kajuit. Ook wordt Joke in haar bed een paar keer door een aardappel bekogeld die uit het netje aan het plafond aan de andere kant van de kajuit vallen.





Al met al gedraagt de depressie zich volgens de verwachtingen en zal nu, als het goed is, naar het noordoosten wegtrekken. De barometer loopt op na de passage van het koufront. We hebben af en toe weer een beetje zon. Met de gribfiles en de weerkaarten gaan we de koers voor de komende 24 uur bepalen. Het is een beetje spitsroeden lopen: zo veel mogelijk profiteren van de gunstige windrichting, terwijl we de windkracht ter plaatse van onze boot een beetje binnen de perken willen houden. Tot nu toe verloopt alles volgens plan.

Gisteren toen Bas het vislijntje inhaalde (nog steeds geen vis aan de haak) zagen we opeens Risso Dolphins. Onder water zagen we een witte vlek van een oudere dolfijn en verderop tussen de golven drie vinnen van wat jongere dolfijnen. Een mooi gezicht.

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 21/06/2013 13.50 UTC 45.02.1N 17.41.4W, etmaal-afstand 119 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 116 mijl (nog 616 mijl).

Even een weerpraatje. Op deze oversteek kom je vrijwel zeker een of meer depressies tegen. Wij hebben een depressie die volgens de verwachtingen ten noorden van ons langstrekt. De bijbehorende westenwind die ten zuiden van de depressie staat is bij ons aangekomen. Zo’n 200 mijl ten noorden van ons stormt het, onze taak is te proberen om dicht genoeg bij de depressie te zijn om de gunstige westenwind zo lang mogelijk vast te houden, maar niet noordelijk genooeg te varen om storm te krijgen.

Onze depressie gaat als het goed is later afbuigen naar Schotland, zodat wij wel op koers kunnen blijven, maar de depressie zelf niet over ons heen krijgen. We hopen natuurlijk dat de weersverwachtingen deze keer goed uitkomen.

De temperatuur van het zeewater is gedaald tot 14,5 graad, de luchttemperatuur daalt navenant mee. Tim en Bas denken dat we op het zuidelijke halfrond zijn, aangezien het meer op midwinter dan op midzomer lijkt. We zitten allemaal met onze dikke windstop fleecetruien aan in de kajuit.







Vandaag bereiken we het halverwege punt, reden voor een dubbele happy hour en een oorlam (en een extra oorlam voor degene die weet wat het is).

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 20/06/2013 13.30 UTC 44.10.4N 20.11.0W, etmaal-afstand 112 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 110 mijl (nog 732 mijl).

Afgelopen nacht hebben we in de passaat modus gevaren, uitgeboomde genua met wind van achter. Wind is nu gedraaid naar NW, we varen nu halve wind met maar liefst 6 knopen. De hele nacht was het weer mistig, we hadden wederom de radar weer nodig bij de uitkijk.
De wind is toegenomen, dit is het eerste etmaal dat we helemaal hebben kunnen zeilen.

De temperatuur van het zeewater is gedaald tot 15,5 graad. Met de wind van achter is het behoorlijk koud. We zitten meer binnen dan buiten in de kuip.

— verstuurd via Iridium