Auteur:Sail-Beluga

— verstuurd via Iridium 22/06/2013 13.45 UTC 46.01.3N 15.03.5W, etmaal-afstand 128 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 125 mijl (nog 491 mijl).

De zee is fascinerend om te zien. We ontvangen voor het eerst de Spaanse maritieme weerberichten via de Navtex. Die geeft voor ons zeegebied (dit gebied heet Charcot) swell van 3 tot 4 meter hoog. Dat zijn de golven die worden veroorzaakt door de storm ten noorden van ons. Wij hebben een windkracht die varieert, meestal kracht zes, soms zakt het een poosje in tot vijf. De golven die door deze wind worden veroorzaakt lopen bovenop de swell. Het resultaat is indrukwekkend. De horizon afspeuren naar scheepvaart is lastig, omdat de horizon steeds wordt afgedekt door de golven bij ons in de buurt. Als we in een golfdal zitten, dan zien we helemaal geen horizon, je zit dan in een vallei van water.





We voeren vannacht eerst voor de wind, met uitgeboomde genua, momenteel halve wind. We maken een redelijke dagafstand. Het is verbazend, als je de zee ziet, hoe relatief rustig het in de kajuit is. Al met al vaart de boot heel goed en komt er niet al te veel water over. We liggen onder een helling van een graad of twintig en soms maakt de boot een forse schuiver als een golf precies bij de boot breekt. In zo’n schuiver breken de schoolboeken van Bas uit hun vak en tuimelen door de kajuit. Ook wordt Joke in haar bed een paar keer door een aardappel bekogeld die uit het netje aan het plafond aan de andere kant van de kajuit vallen.





Al met al gedraagt de depressie zich volgens de verwachtingen en zal nu, als het goed is, naar het noordoosten wegtrekken. De barometer loopt op na de passage van het koufront. We hebben af en toe weer een beetje zon. Met de gribfiles en de weerkaarten gaan we de koers voor de komende 24 uur bepalen. Het is een beetje spitsroeden lopen: zo veel mogelijk profiteren van de gunstige windrichting, terwijl we de windkracht ter plaatse van onze boot een beetje binnen de perken willen houden. Tot nu toe verloopt alles volgens plan.

Gisteren toen Bas het vislijntje inhaalde (nog steeds geen vis aan de haak) zagen we opeens Risso Dolphins. Onder water zagen we een witte vlek van een oudere dolfijn en verderop tussen de golven drie vinnen van wat jongere dolfijnen. Een mooi gezicht.

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 21/06/2013 13.50 UTC 45.02.1N 17.41.4W, etmaal-afstand 119 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 116 mijl (nog 616 mijl).

Even een weerpraatje. Op deze oversteek kom je vrijwel zeker een of meer depressies tegen. Wij hebben een depressie die volgens de verwachtingen ten noorden van ons langstrekt. De bijbehorende westenwind die ten zuiden van de depressie staat is bij ons aangekomen. Zo’n 200 mijl ten noorden van ons stormt het, onze taak is te proberen om dicht genoeg bij de depressie te zijn om de gunstige westenwind zo lang mogelijk vast te houden, maar niet noordelijk genooeg te varen om storm te krijgen.

Onze depressie gaat als het goed is later afbuigen naar Schotland, zodat wij wel op koers kunnen blijven, maar de depressie zelf niet over ons heen krijgen. We hopen natuurlijk dat de weersverwachtingen deze keer goed uitkomen.

De temperatuur van het zeewater is gedaald tot 14,5 graad, de luchttemperatuur daalt navenant mee. Tim en Bas denken dat we op het zuidelijke halfrond zijn, aangezien het meer op midwinter dan op midzomer lijkt. We zitten allemaal met onze dikke windstop fleecetruien aan in de kajuit.







Vandaag bereiken we het halverwege punt, reden voor een dubbele happy hour en een oorlam (en een extra oorlam voor degene die weet wat het is).

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 20/06/2013 13.30 UTC 44.10.4N 20.11.0W, etmaal-afstand 112 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 110 mijl (nog 732 mijl).

Afgelopen nacht hebben we in de passaat modus gevaren, uitgeboomde genua met wind van achter. Wind is nu gedraaid naar NW, we varen nu halve wind met maar liefst 6 knopen. De hele nacht was het weer mistig, we hadden wederom de radar weer nodig bij de uitkijk.
De wind is toegenomen, dit is het eerste etmaal dat we helemaal hebben kunnen zeilen.

De temperatuur van het zeewater is gedaald tot 15,5 graad. Met de wind van achter is het behoorlijk koud. We zitten meer binnen dan buiten in de kuip.

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 19/06/2013 14.04 UTC 43.25.4N 22.25.7W, etmaal-afstand 104 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 102 mijl (nog 842 mijl).

Gisteravond walvissen om ons heen gehad. We zagen hoge spuiters op de horizon, het leken wel fabriekspijpen. We hebben nog even gekeken op de kaart of er toch niet een eiland daar lag. De walvissen zwommen vrij dichtbij achter ons langs, we zagen hun kop, rug en vinnen uit het water komen. Aan de hand van een walvissenkaartje denken we dat het Fin Whales (vinvissen) waren.

Het is nog steeds af en aan met de wind, soms zeilen en meestal motorzeilen. We hebben nog steeds vrij vaak stroom tegen, ondanks dat de pilot ons stroom mee belooft. Sinds gisteren koersen we iets noordelijker om westenwind op te pikken. We hebben zojuist de fok uitgeboomd, omdat er een beetje wind uit het westen waait. We hopen dat het in de loop van de dag wat harder gaat waaien, zodat de motor uit kan.








We hebben tot nu toe wel erg rustig weer, maar daardoor is het wel comfortabel aan boord. We bakken net als op de andere grote oversteken vers brood en koken prima maaltijden. De radar staat ’s nachts aan, omdat het erg mistig is. De wacht kan daarom spelletjes op de iPad doen.

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 18/06/2013 13.53 UTC 42.21.5N 24.20.0W, etmaal-afstand 111 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 108 mijl (nog 944 mijl).

Gisteren was het helemaal helder, dus verheugden we ons weer op een mooie sterrenhemel. ’s Avonds kwam er een dikke wolkenlaag de pret drukken. Vannacht en vanmorgen zelfs in de mist gevaren. Momenteel is het weer helderder, met af en toe een flauw zonnetje.
Het vissen heeft nog niets opgeleverd, wel nog even een bezoekje gehad van dolfijntjes en in de verte zagen we weer spuitende walvissen.

We maken weinig snelheid, af en toe hebben we stroom tegen. De wind is zwak, de motor gaat elke paar uur uit en weer aan. De snelheid varieert rond de 4 knopen.

De mannen zijn nu bezig om de dieseltank te vullen met een aantal jerrycans. Zo meteen de nieuwste weerberichten ophalen, hopelijk krijgen we wat meer wind.

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 17/06/2013 13.50 UTC 41.29.0N 26.26.6W, etmaal-afstand 118 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 52 mijl (nog 1052 mijl).

Gisteravond hebben we tussen de golven door Striped Dolphins en ook een paar Common Dolphins gezien, ze sprongen vrolijk uit het water. Verderop zagen we enorme spuiters van walvissen.
Even na middernacht verdween de noordenwind en konden we onze U-bocht maken. We liggen nu op koers richting Falmouth. De hele escapade heeft ons uiteindelijk slechts 2 mijl verderop van Falmouth gebracht. Per saldo hebben we toch nog ruim 50 mijl gewonnen.
Nu is het zonnig weer, vrijwel onbewolkt met een zwakke westenwind die zoals verwacht later nog gaat aantrekken. Momenteel motorzeilen we.
Door het heldere weer zagen we vannacht alle mogelijke sterren en het melkwegstel. Met de verrekijker zagen we er nog meer, bijna duizelingwekkend. We denken dat alle sterren die met het blote oog ooit waarneembaar waren hier, nu te zien waren. Zelfs dicht bij de horizon zagen we sterren

— verstuurd via Iridium

— verstuurd via Iridium 16/06/2013 13.35 UTC 40.00.8N 26.40.8W, etmaal-afstand 108 mijl, afstand tot Falmouth afgenomen met 75 mijl (nog 1104 mijl). Etmaal 21 uur!

Zondagmiddag 15.00 uur zijn we uit Terceira vertrokken. Op basis van de weersverwachtingen krijgen we eerst westenwind, dan noordenwind en vervolgens windstilte. We besluiten dat het goed is om de westenwind te gebruiken om eerst noordwaarts te varen, als de wind naar noord draait gaan we overstag en varen dan naar het noordwesten om vervolgens met een soort U-bocht weer om te keren naar het noordoosten. Een ingewikkeld gedoe om de opkomende kern van het hogedrukgebied te benutten voor de U-bocht en de westenwind die ten noorden van de kern staat op te pikken. Als we gewoon richting Falmouth zouden blijven varen, dan komen we in een krachtige noordenwind terecht die helemaal tot aan Spanje doorstaat, dus onze strategie heeft als doel om dit te ontwijken. Of dit allemaal zo bijdehand is bedacht zal nog blijken.








Tot nu toe komt de verwachting uit. We liggen op dit moment de noord-westelijke koers voor in een langzaam afnemende wind. Wel een beetje tandenknarsend, omdat we nu eigenlijk een beetje van Falmouth wegvaren. We varen eerst om Terceira heen. Als we vrij zijn van Terceira is de wind, conform de verwachting, behoorlijk stevig. Altijd weer flink wennen om in een als een kermisattractie bewegende boot te leven.

De Azoren hebben een heel positieve indruk op ons gemaakt. Prachtige eilanden, vriendelijke eerlijke mensen, lage prijzen en heel goed eten. We willen hier nog wel eens terugkeren.

— verstuurd via Iridium

Tussen onze toeristische activiteiten door maken we de boot weer klaar voor vertrek. Nog wat

inkopen op de lokale markt, controle van de mast en de motor, weerkaarten selecteren (we gaan Northwood gebruiken), de

weersontwikkelingen bestuderen, diesel en water tanken, de was doen, schoonmaken enzovoort.





Het is de bedoeling dat we vanuit Terceira naar Falmouth gaan varen. De te varen afstand is rond de

1200 mijl. Nog altijd de op twee na grootste oversteek van de reis en dat door een gebied met veruit

het meest wisselvallige weer. De standaard route laat een omweg zien, eerst voornamelijk noordwaarts

en dan op circa 45 graden noorderbreedte afbuigen zuidelijk langs Ierland naar Lands End. Of dit

allemaal zo uitkomt zal afhangen van de actuele weersontwikkeling en de vooruitzichten voor de

tweede helft van de reis.

Zaterdag 15 juni trekt er nog een depressie net ten noorden van ons langs. Zondag komt er een, voor

ons ongustige, noordenwind te staan en maandag ligt het Azorenhoog ten noorden van Terceira. Volgens

de lange termijn verwachtingen blijft het de daarop volgende dagen rustig op onze route. Deze

factoren combinerend komen wij uit op vertrekken op zaterdagmiddag of zondagavond. Collega-zeilers

bereiken dezelfde conclusie, dat geeft ons het vertrouwen dat we de inschatting goed hebben gedaan.

We besluiten uiteindelijk om zaterdagmiddag te vertrekken. We zullen eerst min of meer noordwaarts

gaan, vervolgens misschien zelfs naar het noordwesten met tegenwind en dan door de kern van het

hogedrukgebied varen om een gunstiger windrichting op te pikken.

We dachten dat we deze week volop festiviteiten zouden meemaken, echter het grote feest van Sao Joao begint pas volgende week vrijdag en duurt 10 dagen. De voorbereidingen zijn al in volle gang, straten worden versierd en danspasjes geoefend langs de haven. Ook het stierenvechten is hier een onderdeel van en diepgeworteld in de cultuur. Onderweg komen eerst een rotonde en later een weiland met stieren tegen die rustig staan te kijken naar ons. Zo te zien hebben ze weinig stress van het stierenvechten en een prima leven in een groot weiland. We komen zelfs langs een arena en Johan en de jongens staan er uitgebreid naar te kijken.

Vandaag rijden we het binnenland in. De eerste stop is een plek waar stoom met zwavel uit de grond

komt als gevolg van vulkanische activiteit. De stoom is aan de oppervlakte 95 graden, erg warm dus.

Er groeien hier bijzondere mossen, waaronder veel levermossen.















We rijden naar de hoogste top van het eiland, Serra de Santa Barbara met een hoogte van 1021 meter.

Helaas is het mistig boven en zien dus niets van het uitzicht. De wolken blijven de rest van de dag

hangen rondom de top terwijl het beneden bij de oceaan wel zonnig is.

Na de lunch gaan we langs bij twee grotten, we vragen bij de eerste of het de moeite is om ze

allebei te bezoeken. Volgens de man achter de balie zijn ze beide heel verschillend en zeker een

bezoek waard. We kopen een combi-ticket en mogen (als we dat hadden gewild) het bezoek zelfs over twee dagen spreiden.
Gruta do Natal is een lavatunnel waar we doorheen lopen en de jongens soms kruipen. Hier zijn

verschillende vormen van gestolde lava te zien.

Gruta do Algar do Carvao is een van de vier lege vulkanen op de wereld en de enige in zijn soort die

open is voor publiek. De eerste uitbarsting van zo’n 3000 jaar geleden vormde een wand met een hard

gesteente (trachiet). Een tweede uitbarsting, tussen de 1700 en 2100 jaar geleden, waarbij veel

gloeiend gas onder hoge druk zich een weg naar buiten zocht werd door het sterke gesteente

tegengehouden. Hierdoor vormden zich koepels in dit gesteente en uiteindelijk ging via een smalle

weg het gas naar buiten. Na de eruptie zakte de overgebleven lava naar beneden en ontstond een lege

vulkaan.
De stalactieten en stalagmieten hier zijn van een bijzondere soort (silica), de gids vertelde dat

een groot deel van deze soort op de wereld zich hier in deze vulkaan bevinden. Het meer op de bodem

van de vulkaan wordt gevuld met regenwater dat door de rotsen heen sijpelt. Op dit moment is het

water 15 meter diep. Het water zakt elke dag een halve meter, in de zomer ligt het zelfs weleens

droog.



















Joke ziet tijdens het rondrijden diverse leuke kleine felgekleurde huisjes en heeft er al een aantal

gefotografeerd. Het blijken “Imperios do Espirito Santo” te zijn.
Uit de reisgids blijkt dat Impérios letterlijke heilige huisjes zijn. Vrijwel iedere wijk en zeker

ieder stadje heeft zo’n kapelletje gewijd aan de Heilige Geest. Ze zijn het middelpunt van een

jaarlijks feest tussen Pasen en Pinksteren. Oorspronkelijk werd de heilige geest aangeroepen als

beschermer tegen natuurrampen en ander onheil. Er werden gratis maaltijden verstrekt aan de armen.

Tegenwoordig gaat het meer om een groot dorpsfeest met dans, muziek en feestbanket.
In een etalage zien we mokken met afbeeldingen van deze huisjes, het zijn er in totaal 70. Te veel

om allemaal te fotograferen.

Op Terceira huren we een autootje en rijden in twee dagen kriskras over het eiland. We beginnen bij

het zuidelijkste punt, Monte Brasil, waar we een prima uitzicht hebben over de stad Angra do

Heroismo. Op deze krater bevindt zich een wonderlijke combinatie van recreatie en militair terrein.
De naam van de stad betekent “Baai van de heldenmoed”, en slaat op de strijd die de bewoners van de

Azoren hebben gevoerd in 1828 tijdens de Portugese burgeroorlog tegen het leger van Miguel (koning

van Portugal).

De stad is in 1980 getroffen door een aardbeving, dit is goed te zien aan de nieuwe daken tussen de

oude rode daken (alhoewel er sindsdien er ook nog wel een paar zullen zijn vernieuwd).












We rijden langs de kust naar het oosten en bekijken de kerk van Sao Sebastiao waar fresco’s zijn

gevonden. Twee restaurateurs zijn bezig om de muurschildering weer zichtbaar te maken. Ze vertellen

enthousiast dat de fresco al in de jaren 30 zijn ontdekt en dat ze sinds 2007 parttime bezig zijn.

De schildering dateert van voor 1542 toen er een kapel werd aangebouwd en een deel van de muur werd

gesloopt waarop de schildering staat.
Ze vinden het leuk dat wij (zeilers) een kijkje komen nemen en vinden het geweldig dat de jongens op

deze leeftijd een jaar aan het reizen zijn.








In het oosten vinden we het agrarisch gebied met de vele door stenen muurtjes afgescheiden weilanden

en akkers. Hier ligt de stad Praia da Vitoria (Overwinning op het Strand, genoemd naar de

overwinning op tijdens dezelfde burgeroorlog in 1829).

In het noorden ligt Biscoitos en hier zijn natuurlijke zwembaden, omgeven door zwarte lavarotsen.

Vandaag is er een behoorlijke deining en rollen de golven naar binnen. Er zijn een aantal zwemmers

in de rustigere delen, wij vinden de temperatuur van 18 graden (zowel water- als luchttemperatuur)

nog steeds erg koud. We genieten met een ijsje van het prachtige uitzicht. In dit deel zijn

wijngaarden aanwezig en wordt likeurwijn geproduceerd

Het valt ons op dat op het eiland de huizen prima onderhouden worden, vandaag zijn er heel wat

mensen actief om hun huis in de witte verf te zetten. De straten zijn schoon en we zien nergens

schreeuwerige reclameborden. Voor het diner stoppen we bij een plaatselijk cafeetje en krijgen een

heerlijke uitgebreide maaltijd voor minder dan 10 euro per persoon. Het valt de jongens op dat het

vlees hier erg mals is. Ze vermoeden dat de koeien hier met de schone oceaanlucht, de rustige sfeer en het zuivere

water dat ze drinken een prima leven hier hebben en waarschijnlijk gezonder zijn dan de gemiddelde (biologische) koe in Nederland.