Categorie:Rondje Atlantic

Waar zijn we zoal mee bezig? De agenda staat behoorlijk vol met afspraken, elke dag even checken of we niet iets vergeten. Tandarts bezoeken (mijn jas die ik al bijna een week kwijt was daar weer gevonden), medicijnen regelen, de laatste vaccinaties halen en af en toe ook nog even naar de boot.

Het heklicht zit eindelijk op zijn nieuwe plek, het zat de windvaan in de weg. De plankjes onderin de voorbilgen zijn gezaagd, in elkaar gezet en geverfd (toevallig nog dezelfde kleur als de bilge). Dan heeft alles wat we erin stoppen droge voetjes, in geval van kleine lekkages.

De extra tank die we ooit ingebouwd hadden blijkt toch niet geschikt als dieseltank, het deksel zou teveel geur doorlaten. Dus hup de zaag erin, slingerschot eruit en deksel verder opengezaagd. Nu hebben we een mooie aluminium bak, die voor opslag van drinken kan dienen en in geval van onweer als kooi van Faraday.








Als we thuis komen kunnen we weer een paar dingen afstrepen. Nog maar twee echte bootklussen op de lijst!

Johan buigt zich dit weekend over de stapel met zeekaarten. Keurig op volgorde, de dubbele eruit, alles gedocumenteerd op de laptop. Een hele uitzoek klus, wel leuk om te doen en erg leerzaam. Zo is de kust van Portugal wel erg saai, weinig havens en heel veel strand. Dat wordt dus flink doorvaren daar. En allemaal namen die we amper kunnen uitspreken, laat staan onthouden. Islas Sisargas wordt dus islas “de sigaar” (dat snappen we dus wel). Best leuk die voorpret!

Eindelijk een dag dat het niet regent. Tijd om de tapijtjes te gaan lijmen. We wilden ze laten festoneren (omzomen), echter dan is het niet handig om scherpe hoeken te hebben. Wisten wij veel, nadat de vakman alles heeft uitgelegd weten we het wel. Hij adviseerde om de randen met een spuitbus te lijmen. Scheelt ook behoorlijk in kosten.





Het experiment met het gastenvlaggetje krijgt nu ook een vervolg, alle mogelijk te gebruiken vlaggetjes worden ook voorzien van een lijmrandje. Dan moeten ze het toch zeker twee weken uithouden.





Een hele lijn vlaggetjes hangt te drogen als wij op weg gaan naar de tandarts.

Deze week zijn we bezig met allerlei administratieve voorbereidingen.
Overzicht van waar we zoal mee bezig zijn: verzekering voor de boot, reisverzekering, zorgverzekering, visum voor usa, paspoort voor Bas, afspraak maken met huisarts, tandarts en communicatieplan opstellen.

Donderdag met z’n allen naar Gouda voor een vervolgvaccinatie, gelukkig gaat het beter dan bij de kat die deze week een verkeerde vaccinatie heeft gekregen en over drie weken weer terug mag. Alhoewel wij over drie weken ook weer geprikt worden, maar dan echt voor de laatste keer.

Als Bas zijn paspoort binnen is verdiepen we ons in de visum-regels voor Amerika. We lezen zoveel tegenstrijdige dingen en zelfs de visum-wizard geeft uiteindelijk het verkeerde antwoord. Berichtje naar het consulaat levert als antwoord dat we een B-1/B-2 visum nodig hebben. Reden is dat we met een prive-jacht de USA in willen. Dit kost echter 160 doller per persoon, een telefoontje van 15 euro en een dagje Amsterdam met z’n vieren. Als we bezig zijn met USA-visum goedgekeurde foto’s te maken komt Johan met een andere optie. De ferryboot workaround, dit houdt in dat als je met een commerciele boot het land binnenkomt je dan wel op de “simpele” manier aan een 90-dagen visum komt. Nog even naspeuren hier en daar, en inderdaad dit lijkt een waterdichte oplossing. Nu hoeven we alleen maar een aanvraag te doen via het ESTA-systeem en zijn we slechts 4x 14 dollar kwijt. Voor het verschil kunnen we een hele luxe ferry nemen naar een van de American Virgin Islands.

Half maart zijn we bij de keurslager wezen buurten en een leuke deal gemaakt voor een behoorlijke voorraad vlees. Tijdens de vakanties hadden we al genoten van de slagersblikken die ze verkopen, ideaal voor lange oversteken of als er geen winkels in de buurt zijn. Bestellijst ingevuld en vandaag kregen we de slager op bezoek. Met een voorraad van 102 blikken kunnen we voorlopig vooruit (1x in de 4 dagen).








John Voordouw, onze plaatselijke keurslager had er nog een extra cadeautje erbij gedaan. Zonder blikopener kom je nergens natuurlijk!

Ondanks het koude weer en de vele regenbuien hebben we deze week alle “op de kant” klussen gedaan.
Onderwaterschip twee keer in de antifouling (tegen het aangroeien van schelpen, algen en ander zeeleven) gezet, anode vervangen, waterlijn opgetrokken, romp in de was gezet, ankerketting gemerkt en log schoongemaakt. Met de jongens erbij was het een supersnelle actie van vier dagen. Eind van de week zitten we met spierpijn en pijnlijke armen (van de prikken) voldaan aan een stuk taart (we hadden wat te vieren vonden we).



















Als we net klaar zijn met het uitwrijven van de was kan de boot er al weer in. Met een geleende stootwil (de onze liggen nog thuis) varen we net voor de eerstvolgende bui weer naar de box.

Bij de voorbereidingen horen ook de inentingen. Bij de GGD krijgen we uitgebreide voorlichting welke inentingen van belang zijn. Johan gaat als eerste, dan heeft hij het ook meteen gehad.





De jongens laten zich niet kennen, maar kruipen toch snel toch voor mij naar de slachtbank.
Ben benieuwd of we morgen nog veel last hebben, we hebben in ieder geval genoeg beweging want de romp wordt in de was gezet.
Volgende week nog een keer op herhaling en een paar weken later nog een keer. Met gloednieuwe inentingsboekjes en een heleboel tips verlaten we een uur later het pand.

Als we nog vroeg in de ochtend in ons bedje liggen giet het van de regen, ook de donder laat van zich horen. Tjonge wat een weer, en dan gaat om 10 uur de boot eruit. Mopperdemopper, eerst maar even op buienrader kijken. Voor de rest van de dag ziet er iets beter uit. Iedereen in de auto en onderweg in de stromende regen proberen we het maar positief in te zien, over twee maanden verlaten wij dan toch dit koude kikkerlandje op weg naar de zon.

Als de boot in de hijskraan hangt stopt het met regenen en later schijnt zelfs de zon. Bas wordt de mast ingestuurd om de vlaggelijn die is vastgelopen los te maken. De test met de vlaggetjes is behoorlijk goed verlopen, alleen het kleine vlaggetje begint te rafelen aan de punten (gaan we nog iets op verzinnen).

De jongens ontruimen de ankerbak, Johan gaat nog een afwateringsgaatje aan bakboord boren en de schelpjes aan de buitenkant monteren. Joke is inmiddels bezig met de romp te poetsen en ook de stootwillen worden stevig onderhanden genomen. Eind van de middag komen we moe maar voldaan thuis en dankzij het toch nog mooi weer genieten we van een welverdiend ijsje.

Alle berichten over het klussen van de afgelopen vier jaar zijn te vinden onder het kopje: Projecten / Vier jaar klussen. Vanaf vandaag dus een nieuwe blog met alle reisvoorbereidingen en hopelijk een heleboel mooie reisverhalen.

Test via de satelliet-telefoon, heel geavanceerd dus.