Strippen

Het mooie weer lokt Johan naar buiten. De strippen (van Henk) worden onderhanden genomen, op maat gezaagd, opgeboord en lelijke plekken weggewerkt.





Vrijdag worden ze op de boot gemonteerd, Johan zit ’s morgens lekker in het zonnetje
Het staat echt profi alsof ze er altijd al op gezeten hebben.





Joke is onderhand bezig om het van marktplaats opgescharrelde drukvat in het watersysteem op te nemen. Na een niet dichtgedraaid ontluchtingsdopje, wat een heel waterballet tot gevolg heeft is het helemaal top. Nu kunnen we gewoon de kraan opendraaien en een beetje water tappen zonder dat het pompje meteen aanslaat.

Nog meer zooi

We kunnen door alle rotzooi die in de garage staat eigenlijk niets meer vinden. Dus tijd om ook hier eens flink op te ruimen. We komen allerlei spullen tegen die we ooit kwijt waren (het slotje van het kindertraphekje eindelijk gevonden), veel oude verfblikken en een lamp van minstens 20 jaar geleden. Aan het eind van de middag gaat er weer een volle auto met troep naar de gemeentewerf. Het zonnetje schijnt, dus het lijkt wel een ‘grote voorjaarsschoonmaak’. De bevestigingsstrip die we eigenlijk zochten en waar het hele opruimen mee begon blijkt toch op de boot te liggen. Voordeel is wel dat we nu gewoon weer door de garage kunnen lopen zonder dat er iets omvalt.




Digibeten

De satelliet telefoon hebben we thuis aan de laptop gehangen, maar door alle wifi-netwerken en andere signalen in omgeving werkte het niet helemaal goed.
We zijn er ook achter gekomen dat allerlei programma’s het internet op willen om te kijken of er updates zijn. Tja dat werkt natuurlijk niet met een traag modem via de satelliet telefoon. Johan zet van alles uit en de testresultaten zijn gelijk een stuk beter. Nou snappen we ook dat de vorige eigenaar meldde dat het ophalen van zijn grib-files steeds onderbroken werd. Komt onze automatiseringskennis toch nog van pas.




Inspectie

Vandaag komt Olav Cox op bezoek, zeiljacht-expert en wereldomzeiler. We hebben jaren geleden een keer een lezing van hem meegemaakt en zijn prachtig en down to earth geschreven boek ‘Ritme van de Oceaan’ is Johan net deze week aan het lezen.
De Beluga heeft hij gekeurd toen ze verkocht ging worden, alweer vier jaar geleden.
We willen dat hij de boot nog een keer grondig bekijkt, door het intensief werken aan de boot hebben we vast wel ergens een blinde vlekken voor gekregen. We zijn erg benieuwd wat hij er nu van vindt.
Nou de inspectie doet hij inderdaad heel grondig. Gewapend met een lamp en een spiegeltje bekijkt hij de hele boot van voor naar achter en van boven tot onder.








Alles wat hij ziet en niet helemaal jofel is wordt van commentaar voorzien, meestal meteen met een oplossing erbij. Ik ben vandaag de notulist en krijg bijna kramp in mijn vingers. Johan luistert aandachtig en neemt alles in zich op.
Ook buiten wordt alles bekeken. Als Olav stevig aan de nieuwe stuurpaal rukt, denk ik “ho nou beetje rustig ja, zo hard durf ik er niet aan te hangen”. Gelukkig horen we een goedkeurend: “Lekker stevig”.
Nou een hele geruststelling dus.





Niks ontsnapt aan zijn kritische blik, we zijn blij met zoveel betrokkenheid en openheid.
Aan het eind van de dag zijn we helemaal moe, hebben we acht bladzijden met punten (tjonge wat een lange lijst) en zijn we ook trots met het compliment dat we Beluga er weer bovenop hebben gekregen.







Grote opruiming

De grote beslissing is gevallen, alle vier hebben we gestemd voor het plan om een jaar te gaan zeilen. We hebben lang nagedacht en ieder heeft zijn mitsen en maren geuit. Grappig om te zien dat we allemaal op een andere manier tegen het plan aankijken.

Na twee dagen van een “uh wat hebben we nou weer besloten” gevoel gaan we aan de slag met de eerste klussen. Formulieren voor het scheepskadaster worden ingevuld, de site wordt aan de nieuwste wensen aangepast, marktplaats wordt afgestruind. We scoren heel voordeling een satelliet (iridium) telefoon en een rvs radarpaal. Vooral de telefoon is een heel interessant testobject, we ontdekken dat we via een sms’je de site kunnen updaten.

Joke is zo enthousiast bezig dat ze op zaterdagavond pas na drieën naar bed gaat (ik kom zo, nog ff een testje doen).








En natuurlijk moet er een grote opruimingsactie gehouden worden. We starten op zolder waar stapels tijdschriften, studieboeken en ander toekomstig oud papier ligt.



Nieuwe stuurvrouw

Oma (Joke’s moeder) is bij ons op bezoek en komt natuurlijk ook kijken op de boot hoe het staat met de laatste vorderingen. Het is mooi weer en Johan stelt voor om een rondje te gaan varen. Oma vindt het zo leuk dat ze ook gaat sturen, dat doet ze heel keurig. We hebben een gezellige middag op en water en komen lekker uitgewaaid terug in de haven. Zo te zien heeft ze erg genoten, ze wordt zelfs een beetje enthousiast. Volgende keer op zee?



Naald en draad

Johan heeft in de vakantie van een oud dekzeiltje een hoes geknipt voor de stuurpaal. Thuis gaat hij achter de naaimachine zitten en zowaar krijgt hij het voor elkaar om de lapjes keurig vast te naaien. Jammer alleen dat hij de stof binnenste buiten heeft vastgemaakt, dus hup met een tornmesje aan de slag en nog een keer opnieuw. Na een avond zwoegen (alle beginnersfouten zijn gemaakt) laat hij een mooie hoes zien.








De rest van de bemanning gaat ook aan de slag met naald en draad, de stukken schuimrubber waarmee de matrassen zijn verlengd krijgen allemaal een eigen hoes.