Auteur:Sail-Beluga

We zijn ontdekt door de rubriek “Net Ontdekt”.
Klik hier voor de complete Net Ontdekt . Wij staan helemaal onderaan!

Vandaag zijn we met z’n vieren naar de Hiswa geweest, alvast een beetje in de vertrekkerssfeer komen. We gaan ons orienteren op een nieuwe fok, hebben nog wat technische vragen over het opladen van de accu’s en natuurlijk willen we Laura Dekker zien.
We zijn nog maar net binnen als we bijna omver worden gelopen door een beroemde hond, Bas ziet meteen dat het Spot is, de hond van Laura. In 2008 zijn Johan en Tim ze allebei al een keer tegengekomen in Kudelstaart aan de Westeinder. Johan was toen al onder de indruk van haar voorbereiding van de tocht naar de Wadden die ze destijds ging maken. Sinds ze in het nieuws is gekomen volgen we haar op de voet, we hebben veel respect voor haar prestaties.





We zien heel wat mooie, bijzondere en vooral prijzige boten. De jongens wijzen ons op een wel heel erg nederlands model, kompleet met hollandse tegeltjes.





Het interview van Henk de Velde en Laura Dekker trekt veel belangstelling. Na afloop tekenen we in op haar nog te verschijnen boek en heeft ze nog wat schooltips voor Bas. Een leuke spontane meid die weet wat ze wil, we vinden het gaaf om haar ontmoet te hebben.








De jongens gaan aan het eind van de dag een proefduik maken. Ze vinden het helemaal geweldig en denken erover om nog voor vertrek een cursus te gaan doen. Met het schoonmaken van het onderwaterschip tijdens de reis komt het wel goed dus.



















Moe, maar voldaan gaan we weer terug naar huis en onderweg wordt er nog veel nagepraat over Laura en het duiken. We zijn weer wat wijzer en onze koudwatervrees is ook een stukje kleiner geworden. Zoals Henk de Velde en Laura zeiden: laat je droom uitkomen, gewoon gaan!

Johan maakt uit een oud zeiltje een hoesje voor de ankerlier. Het gaat helemaal volgens plan totdat hij een stuk stof onder de naaimachine legt die hij eerst op elkaar heeft geplakt. Het gevolg is dat het plaksel aan de naald gaat kleven waardoor de draad niet meer soepel in de stof steekt. Telkens loopt de naaimachine vast, na enig gemopper en nog een paar keer proberen komen we daar dus achter. Ach weer wat geleerd, smallere stukken plakken dus de volgende keer (als die er nog komt, voegt Johan toe met een ‘dit is niets voor mij’-gezicht). Het voorlopige resultaat ziet er prima uit, alleen nog wat ogen erin en de laatste naadjes met de hand doen.

Bas heeft voorjaarsvakantie dus een mooi moment om naar de Wereldschool te gaan. De wereldschool verzorgt afstandsonderwijs, zodat Bas tijdens de reis toch gewoon 5 VWO kan volgen. We worden ontvangen door twee enthousiaste medewerkers die allerlei uitleg en antwoord op onze vragen geven.
Bas gaat 40 weken les volgen voor alle vakken, waarbij wij als ouders gaan optreden als coach.








We krijgen zelfs nog een rondleiding door het magazijn, Bas krijgt de boeken van 5 VWO te zien. Van elk vak is een map met begeleidend schrijven die de hele stof uitlegt. Bas ziet de voordelen van zelfstudie wel zitten, vanuit je bed zo achter de boeken kruipen en voor sommige vakken waarschijnlijk sneller klaar zijn dan op school.

He kijk nou, roept Johan. Tot zijn stomme verbazing ziet hij opeens ons als zeilfamilie in de Flessenpost van Nauticlink staan. Zowel via de mail als op hun site zien we onszelf en Beluga terug met wel hele leuke lovende woorden erbij. Tjonge we worden er verlegen van en zijn stiekem ook wel trots op onszelf.





De tekst op de website van Nauticlink:
In ‘Net Ontdekt’ vindt u opmerkelijke links en gemakkelijke, begerenswaardige of praktische spullen om mee het water op te gaan. Of bootzaken voor op de wal – want ook dát bestaat. Eigenlijk vindt u er alles wat varen leuk maakt en uw nautische interesse aanspreekt. Van kitsch tot vaarkunst.

Het complete artikel is te vinden via onderstaande link, helemaal onderaan staan wij:
Klik hier voor de complete Net Ontdekt

Vandaag met z’n tweeen een meteo cursus voor vertrekkers gevolgd in Almere. Joke was in december al twee dagen op een beginnerscursus geweest en Johan gisteren op een opfriscursus.
De enthousiaste docenten gaven heel down to earth les. Conclusie voor onszelf is dat we al heel goed op weg zijn en prettig om te zien dat er verschillende puzzelstukjes op zijn plek vallen.
Met een dikke map vol met voor ons nu begrijpbare termen als convergentie, roosterpunten, anti-cyclonaal, ITCZ, cloudclusters etc gaan we weer vol goede moed naar huis.

Nu de dooi is ingetreden wordt het weer tijd om eens bij de boot te kijken. Ze ligt nog steeds stevig vast in het ijs. De afsluiters, motor en toilet zien er keurig uit. Echter in de achterhutten zien we toch wel behoorlijk wat water liggen, er hangen druppels aan het plafond. Toch maar het (gelukkig demontabele) plafond losschroeven. De aansluiting van de afvoerpijp in de kuip blijkt te lekken, Johan had al gezien dat de afvoer in de kuip niet doorliep.

Bij nader onderzoek blijkt de afvoerpijp bevroren te zijn, waardoor het water niet weg kan. Met fohn en stok is het ijs na een half uurtje zodanig gesmolten dat het water weer kan weglopen en de lekkage is voorlopig verholpen. De totale lengte van het ijs blijkt 50 centimeter te zijn, hmm toch wel heel wat meer dan we verwacht hadden. Maar goed dat we dit verholpen hebben, want elke regenbui zouden we terugvinden in de boot en het ijs is niet zomaar verdwenen.
Nu alleen nog wachten op het voorjaar om de lekkage definitief te verhelpen.

Zaterdagmiddag gaan we met z’n allen even naar de boot om te kijken hoe ie erbij ligt met dit koude weer.
We staan er versteld van dat de hele Westeinder al bevroren is, mensen zijn al aan het schaatsen. Onze boot ligt muurvast in het ijs er zit geen enkele beweging in. Twee weken geleden hadden we dit ook niet kunnen bedenken.








De jongens zijn stoer en gaan zelfs op het ijs in de haven lopen. We zien in de verte ijszeilers die liggen te wachten op een beetje wind. Toch nog een echte oerhollandse winter dus.

Vandaag is de gereviseerde ankerlier weer terug uit Schotland. John heeft gewerkt bij Simpson & Lawrence en heeft nu een eigen bedrijfje die de oude ankerlieren weer helemaal werkend en netjes maakt. Zo ook onze ankerlier, hieronder een voor en na fotootje. We herkennen hem bijna niet meer terug.








Helaas is het te koud en morgen gaat het sneeuwen, dus we moeten nog even wachten voor we de ankerlier weer aan boord kunnen monteren.

Via marktplaats hebben we de ideale generator gevonden, het enige nadeel is dat de verkoper in Dokkum woont. Na het nodige bieden en onderhandelen zijn wij de nieuwe eigenaar, alleen nog even naar Friesland om hem op te halen. Via hetzelfde marktplaats scoort Joke een goedkoop dagretour, dus hup met de trein naar Veenwouden (eerlijk gezegd had ik er nog nooit van gehoord).





Enige nadeel is dat ik een uur vertraging op de heenweg heb opgelopen, voordeel is dan wel weer dat mijn boek uit is en het onderdeel stroomvoorziening afgevinkt kan worden op de lange todo-lijst.