De windverwachting voor zondag en maandag is niet zo gunstig: windkracht 6 met vlagen tot 8 en regelmatig stevige buien. Dinsdag zou het rustiger worden. Daar komt echter niets van terecht. Soms is het een poos droog, maar het blijft hard waaien. Woensdag komt zomerstorm Poly die langs de kust in Nederland heeft huisgehouden ook hier over. Uiteindelijk mikken we erop dat we donderdag pas verder kunnen. We gaan ons dus vooralsnog in Laboe vermaken. De haven is erg duur. Daartegenover staat dat de voorzieningen goed zijn. Elektriciteit is inbegrepen, evenals douches in keurig schone sanitairruimtes.
De supermarkt ligt op iets minder dan twee kilometer, dus is er hoe dan ook al aanleiding voor de nodige wandelingen. Eerst gaan Ad en Marlies met de rugzakken op pad. Ze verkennen de omgeving en komen met de nodige lekkere verrassingen terug. Marlies en Joke gaan een andere dag nog een keer die kant op. Ad verrast ons de eerste ochtend met lekkere croissants en broodjes van de bakker aan de haven. Als Joke dat de volgende ochtend ook wil doen, zijn ze gesloten (het is maandagochtend) en moet ze zonder telefoon (lag nog op de boot) op zoek naar een bakker. Dankzij ouderwetse bewegwijzeringsbordjes is het toch gelukt!
We doen nog wat klusjes aan boord. Zo is de vetkoker van de schroefas leeg en moet worden vervangen. We kijken onderin de voorste bilgruimte of er wat water uit het toilet is gelekt, maar dat valt reuze mee. Ad ontdekt nog een brandstofslang die binnenkort een keer moet worden vervangen. De lokale watersportwinkel heeft die niet, dus moeten we in andere havens maar eens op zoek.
Woensdag bezoeken we het U-boot museum schip dat in 1943 in dienst is genomen. Het heeft van 1952 tot 1962 ook nog dienst gedaan voor de Noorse marine. Het is interessant om te zien hoe een 56-koppige bemanning in de beperkte ruimte moest leven en werken. Overal zijn wieltjes, knoppen en metertjes waartussen kleine kooien (bedden) zijn gepropt. Elke kooi werd door twee personen gebuikt. Torpedo’s lagen niet zo maar voor het oprapen. Die moesten met takels uit bergruimtes worden gehaald en in positie gebracht om ze in de torpedo buizen te schuiven. We zouden niet willen ruilen met de bemanning, zelfs niet in vredestijd.
Al met al hebben we ons wel vermaakt en hopen we donderdag eindelijk weer verder te kunnen. Denemarken ligt net achter de horizon!