De volgende bestemming is Salcombe. ’s Morgens om 7 uur zijn we al onderweg, de zon komt steeds later op en we zijn dus nog dik ingepakt vertrokken. Wederom was er meer wind dan verwacht en was het weer een leuke zeiltocht. Bijna elke dag op zee zien we dolfijnen, die soms een leuke show weggeven.
Salcombe is heel druk. Er liggen soms wel vier boten aan één mooring, iets dat we nog nooit eerder hebben gezien. Gelukkig vindt de havenmeester onze boot daarvoor te zwaar en krijgen we verderop in “The Bag” een mooring helemaal voor ons alleen aangewezen.
We maken de boot goed vast met een extra lijn en blazen de bijboot op. We hebben een afspraak met vrienden Phil en Sue, die in de buurt van Plymouth wonen. Hij pikt ons op met de auto en brengt ons naar hun huis.
We gaan naar Plymouth en ze leiden ons rond het havengebied, waar nog veel ruimte voor natuur en recreatie is. In de grote natuurlijke haven ligt Drake Island, vernoemd naar Sir Francis Drake die in de 17e eeuw hiervandaan is vertrokken voor omvangrijke ontdekkingsreizen. Ze hebben ook gereserveerd voor een etentje in een leuk restaurant.
Na de gezellige avond doen we de volgende dag eerst nog een toer en wandeling langs de baai genaamd The Sound.
Daarna volgt een prachtige rondrit richting Cornwall en de wijde omgeving van Plymouth. Speciaal voor ons bezoeken ze een slagerij die ook pasties maakt, de allerbeste die we hebben geproefd deze reis. We gaan ook door het natuurreservaat Dartmoor, waar koeien, paarden en schapen vrij spel hebben en zelf bepalen wanneer ze de weg oversteken. De omgeving is prachtig, maar wel ongelofelijk droog. Alles is bruin in plaats van groen. Ook hier heeft de droogte toegeslagen. Aan het einde van de middag brengen ze ons weer terug naar Salcombe. De bijboot ligt nog keurig aan de dinghysteiger en heeft de nacht goed overleefd! Na een drankje nemen we afscheid. Weer een onvergetelijke belevenis rijker! Dank aan Phil en Sue voor hun gastvrijheid!
We blijven zondag nog liggen in Salcombe. Joke gaat in haar eentje nog even langs het havenkantoor en doet nog een paar boodschappen. Best nog spannend want tot nu toe liet ze het besturen van de dinghy altijd aan Johan over.
Het is ongelofelijk druk, mede door zeilwedstrijden die worden gehouden. Er is een klasse genaamd “Devon Yawl” die sinds 1937 hier wedstrijden houdt. Een merkwaardige open boot met twee masten. Ze zijn allemaal keurig onderhouden. Als er een grote groep na de wedstrijd terug komt zeilen, vaart de volgende klasse open bootjes uit. Het krioelt door elkaar heen en het onvermijdelijke geroep om voorrang en vervolgens een fikse dreun volgt. Er is zo te zien geen schade, ze varen allemaal door.
