Zaterdag maken we een busritje naar Longhaven, een stukje zuidwaarts. We wandelen naar de kust en beginnen een prachtige wandelroute langs de ruige kust. We starten bij Bullers of Buchan, meteen worden we gegrepen door het spectaculaire uitzicht. Het gat in de rotsen is vroeger waarschijnlijk een grot geweest en het dak ligt nu op de zeebodem. De kliffen bestaan uit rood-roze graniet die op een bijna dramatische manier uit zee oprijzen.
We lopen langs kliffen met vele soorten nestelende vogels. Met de meegenomen verrekijker spotten we zeekoeten, zwarte zeekoeten, drieteenmeeuwen (de engelse naam kittywake klinkt leuker), kleine aalscholvers, alken en stormvogels. Helaas zien we hier geen puffins en de beloofde zeehonden hebben we ook niet kunnen ontdekken.
Het waait hard, maar het is verder mooi zonnig weer. We verkennen ook een deel van het pad door Longhaven Cliffs een Scottish Wildlife Trust. De waarschuwing dat er een deel van het pad door een aardverschuiving was ingestort hadden we al vernomen.
We zijn gedwongen om terug te lopen en via akkers en een greppel lopen we weer richting bushalte. Als Joke een kreet van enthousiasme slaakt (zacht uitgedrukt) krijgt Johan zowat een hartverzakking, er blijkt een ree op nog 5 meter naast ons in het struikgewas te liggen. Ree rent van schrik weg, Johan is zo ontdaan dat hij het hele beestje niet gezien heeft en Joke staat met open mond te alles gade te slaan.
We komen weer terug bij onze bushalte en na een poosje wachten keren we bootwaarts. ’s Avonds kijken we de Formule 1 kwalificatie.
Zondag besteden we aan wat kleine klusjes en het berekenen van de route naar Inverness. Alles wordt, behalve door de wind, gedicteerd door de getijden. Als je op het verkeerde moment bij Inverness aankomt, kan je tot 6 knopen stroom tegen krijgen, dat is ongeveer zo hard als de boot kan varen op de motor. De juiste timing is essentieel, wat over een route die rond de 20 uur duurt niet heel vanzelfsprekend is. We beoordelen nog een aantal alternatieve tussenstops, mochten die nodig blijken: Lossiemouth, Buckie en Whitehills. Leuke extotische namen met redelijk bruikbare haventjes. De verwachte storm is inmiddels losgebarsten.
Het weatherwindow van maandag is uit de verwachting verdwenen. Na afloop van de storm zal ook nog lange tijd een hele hoge zeegang blijven doorstaan. Naar het noorden ligt de oceaan tot aan de poolcirkel immers open! We mikken nu op dinsdag of donderdag om verder te gaan. Windy (onze weerapp) en de weergoden zullen de mogelijkheden aan ons voorleggen.