We zijn inmiddels alweer ruim twee weken thuis. Addy heeft in het huis gewoond en heeft het keurig opgeleverd. Zelfs de auto is uit de stalling gehaald en stond rijklaar. De buren hadden de vlag uitgehangen, we voelden ons bijzonder welkom terug in de straat. We konden het niet beter treffen.
Mensen die al eens eerder zo’n reis hebben gemaakt zeiden het al. Thuis komen is niet het gemakkelijkste onderdeel van de reis. Het is behoorlijk wennen. We vinden het huis erg groot, draaien de kraan steeds heel snel dicht en zijn gewoon een beetje ontheemd. De eerste avond zaten we dicht bij elkaar in de woonkamer, normaal zitten de jongens op hun eigen kamer.
Het maakt veel goed dat alles nog hetzelfde is. We mogen nog een keer een middag mee met Addy op de Vinkeveense plassen en genieten ervan. Nederland is ook mooi!
Er komt natuurlijk heel wat op je af als je weer thuis komt. Er is een berg post. Het meeste is onderweg al afgehandeld, maar is nog wel het een en ander te doen. Het tuinonderhoud gaat door en de boot moet worden leeggehaald. De opgeslagen spullen zullen we weer moeten uitpakken en een plaats geven. De scholen gaan weer beginnen, daar moet ook het een en ander voor worden geregeld.
Onderwijl is er nog altijd de schade aan de boot. We krijgen twee experts aan boord (een uit Engeland), die duidelijk laten blijken dat ze de offerte die we hebben laten maken te hoog vinden. De een vind het uurtarief te hoog, de ander het aantal uren. Met allerlei argumenten wordt getracht om de schade omlaag te kletsen. Het is duidelijk dat ze de toedracht van het gebeurde niet willen geloven, ondanks een mede door de tegenpartij ondertekende verklaring, erg onfris allemaal. Wij willen gewoon gerepareerd hebben wat er kapot is gemaakt, niet meer maar ook niet minder. Dit gezeur zet een domper op het geheel. Wij horen nu bezig te zijn met thuis komen en ons leven weer inrichten. Niet in een dergelijk spelletje terecht te komen. Bovendien worden nog vele uren in beslag genomen door dit gedoe. We hadden de naïeve hoop dat we gewoon opdracht tot reparatie konden geven, wij hebben tenslotte totaal geen schuld aan het gebeuren. Maar dat is in het verzekeringswereldje kennelijk niet gewoon zodra er geld moet worden uitgekeerd. Welkom terug in de maatschappij waaruit wij (gelukkig!) een jaar zijn weggeweest.