Sailblog Zeilreizen en vakanties met de Beluga

Vandaag komt Olav Cox op bezoek, zeiljacht-expert en wereldomzeiler. We hebben jaren geleden een keer een lezing van hem meegemaakt en zijn prachtig en down to earth geschreven boek ‘Ritme van de Oceaan’ is Johan net deze week aan het lezen.
De Beluga heeft hij gekeurd toen ze verkocht ging worden, alweer vier jaar geleden.
We willen dat hij de boot nog een keer grondig bekijkt, door het intensief werken aan de boot hebben we vast wel ergens een blinde vlekken voor gekregen. We zijn erg benieuwd wat hij er nu van vindt.
Nou de inspectie doet hij inderdaad heel grondig. Gewapend met een lamp en een spiegeltje bekijkt hij de hele boot van voor naar achter en van boven tot onder.








Alles wat hij ziet en niet helemaal jofel is wordt van commentaar voorzien, meestal meteen met een oplossing erbij. Ik ben vandaag de notulist en krijg bijna kramp in mijn vingers. Johan luistert aandachtig en neemt alles in zich op.
Ook buiten wordt alles bekeken. Als Olav stevig aan de nieuwe stuurpaal rukt, denk ik “ho nou beetje rustig ja, zo hard durf ik er niet aan te hangen”. Gelukkig horen we een goedkeurend: “Lekker stevig”.
Nou een hele geruststelling dus.





Niks ontsnapt aan zijn kritische blik, we zijn blij met zoveel betrokkenheid en openheid.
Aan het eind van de dag zijn we helemaal moe, hebben we acht bladzijden met punten (tjonge wat een lange lijst) en zijn we ook trots met het compliment dat we Beluga er weer bovenop hebben gekregen.

De grote beslissing is gevallen, alle vier hebben we gestemd voor het plan om een jaar te gaan zeilen. We hebben lang nagedacht en ieder heeft zijn mitsen en maren geuit. Grappig om te zien dat we allemaal op een andere manier tegen het plan aankijken.

Na twee dagen van een “uh wat hebben we nou weer besloten” gevoel gaan we aan de slag met de eerste klussen. Formulieren voor het scheepskadaster worden ingevuld, de site wordt aan de nieuwste wensen aangepast, marktplaats wordt afgestruind. We scoren heel voordeling een satelliet (iridium) telefoon en een rvs radarpaal. Vooral de telefoon is een heel interessant testobject, we ontdekken dat we via een sms’je de site kunnen updaten.

Joke is zo enthousiast bezig dat ze op zaterdagavond pas na drieën naar bed gaat (ik kom zo, nog ff een testje doen).








En natuurlijk moet er een grote opruimingsactie gehouden worden. We starten op zolder waar stapels tijdschriften, studieboeken en ander toekomstig oud papier ligt.

Oma (Joke’s moeder) is bij ons op bezoek en komt natuurlijk ook kijken op de boot hoe het staat met de laatste vorderingen. Het is mooi weer en Johan stelt voor om een rondje te gaan varen. Oma vindt het zo leuk dat ze ook gaat sturen, dat doet ze heel keurig. We hebben een gezellige middag op en water en komen lekker uitgewaaid terug in de haven. Zo te zien heeft ze erg genoten, ze wordt zelfs een beetje enthousiast. Volgende keer op zee?

Johan heeft in de vakantie van een oud dekzeiltje een hoes geknipt voor de stuurpaal. Thuis gaat hij achter de naaimachine zitten en zowaar krijgt hij het voor elkaar om de lapjes keurig vast te naaien. Jammer alleen dat hij de stof binnenste buiten heeft vastgemaakt, dus hup met een tornmesje aan de slag en nog een keer opnieuw. Na een avond zwoegen (alle beginnersfouten zijn gemaakt) laat hij een mooie hoes zien.








De rest van de bemanning gaat ook aan de slag met naald en draad, de stukken schuimrubber waarmee de matrassen zijn verlengd krijgen allemaal een eigen hoes.

De zaterdag nadat we thuis zijn gekomen is het lekker weer, in ieder geval is het droog. Dus eindelijk kunnen we nu eens de buitenboordmotor gaan proberen. We hebben het ding de hele vakantie meegesleept maar helaas was het weer of de plek waar we waren niet geschikt om het eens te proberen. Nadat de bb-motor bijna 6 jaar niet meer gedraaid heeft is het best wel spannend of ie het doet. Johan weet hem uiteindelijk aan de gang te krijgen, met veel rook en gesputter loopt ie.

De jongens vinden het geweldig en zijn dan ook de hele middag zoet met afwisselend motoren en roeien (soms krijgen ze hem niet meer aan de praat en een keer was de benzine op).

De website heeft een kleine verandering ondergaan, vanaf nu kun je op de foto’s klikken en worden ze ook groter getoond. Veel kijk plezier.

Zondag blijven we in Volendam liggen, het waait weers eens hard (windkracht 7). Wij gaan uitwaaien op de dijk, slenteren langs winkels vol molentjes, tulpen en een heleboel Amsterdam-tassen. Dankzij het lekkere zonnetje gaan op zoek naar een ijsje. Toch weer een klein beetje vakantiegevoel.



Het waait zo hard dat de rondvaartboot vanuit Marken drift moet sturen bij de ingang van de haven.
De volgende dag is de wind wat rustiger en besluiten we om meteen maar weg te gaan. We zeilen heerlijk tot we een regenbui zien aankomen en besluiten om de zeilen te strijken. In tegenstelling tot normale buien neemt de wind nu af en na de bui neemt de wind weer flink toe. Het waait nu zelfs 28 knopen wind (begin 7 dus).



Johan roept nu: “De volgende keer ga ik niet in oktober op vakantie”.



Als we aan de Houtmankade liggen en net aan een kopje thee met lekkers zitten gaat het alweer regenen, we vluchten naar binnen en krijgen nog heel wat druppels op ons dak uitgestort. Die nacht gaan we door Amsterdam via de staande mastroute, jammer voor ons heeft iemand zich verslapen en al met al moeten we 1,5 uur wachten tot de slaapkop zich bij ons heeft gevoegd. Om half vier ’s nachts kunnen we eindelijk ons bedje opzoeken.
De volgende dag waait het weer flink, Tim en Bas gaan roeien op de Nieuwe Meer. Ze vinden het wel leuk spelevaren op de windgolven. ’s Avonds gaan we door de Schipholbrug en op weg naar de Westeinder.



We varen alleen op de plas, geen wonder want het is ijskoud. De volgende dag gaan we in stijl naar huis, met veel regen en wind.
Toch hebben we voor ons gevoel een lekkere vakantie gehad, 390 mijl gevaren en de boot goed kunnen testen.