Categorie:Vier jaar klussen

Het is prachtig droog weer, tijd voor de buitenklussen. Al heel lang hebben we dekdoorvoeren liggen om de draden die vanuit de mast komen waterdicht naar binnen te begeleiden. Eerst het oude pijpje verwijderen, dat is weer een hele uitdaging. Met een hele grote (geleende) tang het bovenstuk eraf draaien en dan Joke binnen en Johan buiten proberen een vastgeroeste moer eraf zien te krijgen. Nu we toch bezig zijn, gelijk maar het pijpje op het achterschip gemonteerd. Hier komen de draden voor de gps en navtex doorheen. Resultaat is wel dat eind van de middag twee nieuwe pijpjes trots staat te glimmen in het zonnetje.

De lieren worden uit elkaar gehaald en van kit voorzien, we hadden behoorlijke lekkage in de achterhut. Geen overbodige luxe, er blijken twee koppen van de bouten te zijn afgebroken en kit is alleen te vinden in de afwateringsgaatjes (tja daar kwam het water uit als het geregend had….).


Tim komt op 2e paasdag helpen, handig zo’n techneutje. ’s Avonds thuis heeft hij meteen de te vervangen onderdelen op internet opgezocht. Hij herkent zelfs nog de lieren van de vorige boot.

Deze week beginnen we met nieuwe klussen. De aanrecht wordt ontruimd, oh ja lang geleden hadden we een gat gezaagd voor het cardanische kooktoestel. Johan maakt een mooie bak, hierin kan het kooktoestel vrij bewegen. Als dan toch nog de pan met soep omkiept, dan scheppen we alles zo weer uit de bak.



Het is nu ook tijd om alle overgebleven hout uit de boot te halen, zodat we ruimte krijgen om nog meer klussen op te pakken.


Zoals de laatste balk bij de kombuis te monteren, het was even zoeken maar hij lag keurig tussen doeken op de bank te wachten.


En tussendoor zit Joke nog steeds met kwast en roller in de achterhut weer een laagje verf toe te voegen aan de nieuwe intimmering.

Johan is bezig geweest met het keuken gedeelte, de totaal niet paszittende delen heeft hij eens flink onder handen genomen. Het idee is om de grote ruimte naast de keukenkastjes te gebruiken voor de watermaker. Dus met al zijn creativiteit en timmermansogen is hij aan de slag gegaan. Het resultaat is prachtig, tijdens de demonstratie roep ik gelijk “truc de la truc, barbatruc” (uit een wel heel oud kinderprogramma). Deurtje 1 gaat open, deurtje 2 gaat open en het hele kastje zwaait zo weg dat de ongebruikte ruimte opeens wel heel erg toegangelijk is.

Joke is bezig om alle 18 (ja, ik heb ze vandaag geteld) luikjes van de achterhut te schilderen. Als ik de ruimte krijg dan spreid ik alles uit en is elk vlak stukje van de boot bedekt met een luikje. Als ze weer droog zijn dan staan ze als een soort tangram-puzzle bij elkaar.

Begin februari hebben we de nieuwe dieseltank opgehaald, die heeft eerst nog een tijdje thuis in de weg gelegen. In maart zijn we zover dat we ermee aan de slag gaan.
Harry maakt een frame op maat compleet met pootjes, Johan is in de weer met slangtules en “apenhaar” en Joke stort zich op het frame met kwast en blauwe Hammerite.

Vandaag kunnen we het allemaal in elkaar passen en op z’n plaats zetten. Dat vergt nogal wat communicatie in zo’n kleine ruimte, volgens Harry weer een stressproef voor de toekomstige bemanning. We monteren de beugels voor de spanband, daarbij schuiven we het gevaarte telkens heen en weer (gelukkig heb ik stalen neuzen in mijn schoenen). Alles past en de tank staat als een huis, die gaat nergens meer naartoe.
Eind van de dag kunnen we constateren dat we geslaagd zijn. Op naar de volgende uitdaging.

De banken van de achterhut worden net als de voorpunt geverfd, dat ziet er lekker fris uit en nodigt uit tot het schoonhouden van de kastjes (hopen we). Nu heeft Johan een verlaagd plafond gemaakt voor de bescherming van de stuurkabels, echter bij het achterste vak geeft dat toch wel wat problemen. Om het bakje te verven, wurm ik me langs paal, bank en onder plafond tot ik zo’n beetje helemaal klem zit. Johan vindt dat een leuk moment om een foto te maken (gelukkig ben ik de afgelopen tijd wat kilo’s kwijt geraakt).

Het resultaat is weer prachtig, de banken zijn van binnen gekleurd in een mooi zeeblauw kleurtje.

We hebben er alweer een nieuw gat bij in de kuip. Nadat de gashandel is gedemonteerd verschijnt boven de plek waar de nieuwe dieseltank komt een rechthoekig gat. Tja, de vraag is wat we daar nu weer mee gaan doen. Een van de suggesties is een klein mini patrijspoortje. Dat brengt ons op weer heel andere ideeen, van klapbaar luikje tot vuldop voor de dieseltank. Johan maakt een malletje en gaat vervolgens aan de slag. We zijn bijzonder tevreden over zoveel creativiteit van onszelf.

De buitenramen zijn geleverd met een rol los raamrubber. We zijn al een keer bezig geweest om het op het raamprofiel erop te krijgen, zonder resultaat. Johan heeft al gebeld met de leverancier, ze moeten een beetje lachen want inderdaad voor een amateur is dat erg lastig. Ze zullen de deskundige terug laten bellen. Nadat Addy een keer langs is geweest en over zo’n gelijksoortige ervaring heeft gesproken, kan Joke het niet laten om met dat verhaal in haar achterhoofd toch nog een keer te gaan proberen. Wonderwel lukt het met enig logisch nadenken en een ouderwets timmermanspotlood. Zelfs het hoekje om bij de zijramen gaat goed. Woohoo weer een beetje meer profi geworden.

P.s. ze hebben na 2 weken nog niet teruggebeld. Dus niet voor niks geprobeerd.

Joke is nog druk bezig met het verven en lakken van de achterhut, echt zo’n karwei waarbij je soms te weinig ruimte hebt om alles neer te leggen en waarbij je jezelf in de weg zit als er weer net iets geverft is. Na een tijdje is er gelukkig toch al weer verschil te zien.

Johan is ondertussen bezig met de omkisting van de nieuwe motor. Een hoop denkwerk en houtje voor houtje passen en meten, dan komt er langzaam toch een mooie kist tevoorschijn.

Af en toe kunnen we iets anders tussendoor doen, vanmiddag hebben we de tijdelijke dieseltank afgekoppeld. Begin volgende week gaat de nieuwe tank erin. Tja, dan toch nog maar even snel het vloertje verven, waar die tank zo’n beetje komt te staan. Want volgende week wordt het weer een stukje krapper in mijn verfhok.

De nieuwe ramen voor het windscherm liggen al een tijdje in de boot geduldig te wachten. Vandaag is het prachtig weer, dus hup naar buiten met de nieuwe aanwinst. Even goed neerzetten en monteren, en wauw dat ziet er opeens wel heel stoer uit.




Het begint er wel heel mooi uit te zien, zo met al die glimmende spullen in de kuip. Johan is heel tevreden over het eindresultaat, de volgende keer als er mallen gemaakt moeten worden dan is dat een “eitje” voor hem.

Als de timmerman vertrokken is, kan de schildervrouw plaatsnemen in haar nieuwe atelier. Ik begin eerst maar eens met oude soms losse laklagen te verwijderen en de eerste grondverf op de luikjes aan te brengen.
Ik schat dat ik wel een week of zes tot acht hier ga doorbrengen, alles eerst twee keer in de grondverf en daarna twee keer in de eindlaag.



Soms zit ik in de meest vreemde houdingen en voelt het alsof ik in spiegelbeeld bezig ben, ondersteboven en hoofd helemaal gedraaid kan ik checken of ik alles geraakt hebt. Als het wit mij toeblinkt dan is het werk goed gedaan. Nu maar hopen dat de temperatuur weer omhoog gaat, zodat de verf sneller droogt.