Categorie:Vier jaar klussen

De kombuis (keuken) dient helemaal opnieuw in de vernis gezet te worden. Johan vindt dit een mooi werkje voor mij, zo leer ik meteen vernissen. Nadat ik alle lades uit elkaar heb gehaald en opnieuw heb gevernist, worden ook de ladeblokken in de lak gezet. Een behoorlijk intensief maar bevredigend karwei.

Met het vernissen van de keukenlaatjes kom ik ook de messing handgreepjes tegen die niet meer zo glimmend zijn als ruim 20 jaar geleden. Dus op naar de winkel voor een origineel potje Brasso. Koper poetsen deed ik voor het laatst in mijn jeugd, mijn moeder had van die koperen plantenpotten die regelmatig gepoetst moesten worden.


In het zonnetje ben ik de halve middag bezig met 2 handgreepjes. Jammer dat mijn moeder zover weg woont, anders hadden we samen ouderwets gezellig met z’n tweetjes kunnen poetsen.

Na de kou beginnen we weer volop met klussen.
Joke begint met de details van de navigatiehoek. Eerst afwerkhoutjes maken om de grote gaten te dichten, ik voel me net een leerling-timmerman: boren, vijlen, schuren, zagen heel wat anders dan ik gewend ben. Vervolgens iets bedenken om de koelkastleiding af te schermen, een pvc-buis blijkt een goede oplossing.



Daarna nog een mooi tapijtje voor de vloer, we hebben een couponnetje van ruim 3 bij 4 meter gekocht voor een paar eurootjes. Dat is meer dan genoeg voor alle andere kastjes, ik voorzie alweer extra werk voor de leerling-tapijtlegger.



Het kost een hoop tijd en moeite, maar het wordt wel erg mooi.

“De navigatiehoek bevindt zich direct na de kajuitingang aan stuurboord”. Nou ja, als je de grote lege ruimte bekijkt, dan is dat een wensdroom, geen realiteit. Wat er in zat hebben we gesloopt, omdat de maten te klein waren. We konden er gewoon niet zitten. Dan resteert een lege ruimte, met een ronde zijkant. Na veel denk- en schetswerk hebben we een idee van wat we willen maken. Maar dan komt het pas. Welke maten moet een bankje eigenlijk hebben, hoe hoog is het werkblad? Wat is waterpas, wat is recht ten opzichte van de as van de boot? Het is als een puzzel. Vele houten onderdelen moeten in elkaar passen, alleen moet je de puzzelstukjes ook nog zelf maken.

Daarom hebben we besloten om van oude latjes en triplex eerst een nep-bank en -kaartentafel te maken. Het blijkt heel nauw te letten. Een centimeter hoger of lager scheelt al veel hoe het aanvoelt. Uiteindelijk hebben we het voor elkaar. We vinden het allemaal een lekker plekje. “Pa, ga dit maar maken”.

We zijn uitgevroren! Het is te koud om lekker te werken aan de boot, dus zoeken we de warmte van de kachel thuis op.


Net als onze de katten. Nu hebben we dus tijd om te schaatsen op groot water. De website is nog niet helemaal naar onze zin en wordt in deze winterperiode van een nieuw jasje voorzien.

De schotten die de muren vormen zijn prachtig blauw geverfd. Blauw van de zee, met zorg uitgekozen uit vele staaltjes.


Echter de volgende dag begint Johan zijn twijfels te uiten, de kleur past mooi bij het mahonie maar minder bij het teak van de wandkasten.
Tja, wat nu. Negeren en gewoon doorgaan of toch maar weer nieuwe staaltjes zoeken en dus opnieuw beginnen.  Wat als we toch spijt krijgen?
Na wat wikken en wegen dan toch maar besloten om een andere kleur te nemen. De meest fantastische namen komen langs zoals Geluk, Luxe, Brazilië, Madeliefje, Blij en Evenwicht. Uiteindelijk keizen we nr.  GN.02.09, niet erg sexy maar wel heel mooi passend bij de verschillende houtsoorten.

Regelmatig krijgen we bezoekers over de vloer, familie en kennissen die belangstellend komen informeren hoe het gaat met de werkzaamheden. Vandaag komt er zomaar een ijsvogeltje langs, die mij rustig bekijkt tijdens het schilderen. Hij is niet erg gedient van het maken van foto’s, dus deze is een beetje wazig.

De watertanks worden bewerkt met een eindcoating. In de meest vreemde houdingen hangen we boven de nieuwe tanks. De epoxy-dampen maken ons behoorlijk dizzy. Om dit een beetje tegen te gaan beschermen we ons zo goed mogelijk. Johan ziet er daardoor uit als een ‘Mien Dobbelsteen’ met zijn hoofddoekje op.

Het is prachtig herfstweer.

We lunchen zelfs buiten op het terras. We kletsen, zonnen, eten en kletsen nog meer. Oh het is twee uur, misschien toch nog maar even aan de slag. Tja het boot-werkleven is nog zo slecht niet.

De wanden van de kajuit zijn bekleed met dik schuimbehang en zijn nodig toe aan een opfrisbeurt. Het resultaat is mooi, alleen duurt het een paar dagen voordat de verf droog is en ik opnieuw een laagje kan toevoegen.