Joke is bezig met het schilderen van de wc en de tegenoverliggende hangkast, de wanden die behoorlijk beschadigd zijn worden gebroken wit geverfd.
Alles wordt eruitgehaald, dus ook de wc-pot. Nu die helemaal er is, kan die ook eens grondig schoongemaakt worden. Dit is zo’n ‘knijper op je neus’ werkje, de afvoerslang stinkt behoorlijk. Na de schoonmaakbeurt mag de pot het hele weekend in de azijn inweken.
We zijn weer aan het werk geslagen, ieder van ons heeft zijn eigen project.
Johan is bezig met de nieuwe stuurinrichting, uitmeten, gaten zagen, vloer versterken, quadrant plaatsen. Dus voorlopig verveelt ie zich niet. De nieuwe stuurpaal staat aan het eind van de week op z’n plaats, we zijn er al snel aan gewend. Best gaaf zo’n nieuw ding, we zijn ook erg benieuwd hoe dat straks stuurt.
Ruim twee weken zijn we weggeweest, lekker zeilen en vakantie vieren.
Met de boot van Johan z’n broer hebben we het IJsselmeer en drie Waddeneilanden bezocht.
Na eventjes wennen weten we weer hoe we moeten zeilen, aanleggen en manoeuvreren in de sluis.
Zelfs zeilen met windkracht 6-7 ging ons goed af, spectaculair varen dankzij wind tegen stroom.
Het weer was fantastisch en we hebben erg genoten. Met nieuwe moed gaan we weer aan de slag met onze eigen boot.
Na uitgebreid speuren, twijfelen en advies inwinnen, hebben we besloten dat er een Aries windvaan stuurinrichting op de boot komt. Het was mooi weer, dus tijd om “Arie” maar eens aan boord te brengen en te bezien hoe alles past en waar de steunen komen te zitten. De bouwers van de boot hebben fiks uitgepakt, de 5 centimeter lange bouten die met Arie werden meegeleverd zijn niet lang genoeg om binnen in de romp ruimte te laten om een moer erop te kunnen draaien.
Met een geïmproviseerde hijsinstallatie takelen we Arie op en hangen we hem op zijn plaats. Bas en Tim komen elk een dag assisteren. Erg handig omdat ik in de bijboot moet om van daar uit te werken.
We hebben inmiddels alle gaten geboord (natuurlijk kwamen we precies op ingepolyesterde metalen strippen uit). Nu nog langere bouten aanschaffen en de laatste montage uitvoeren, dan is dit ook weer klaar.
De dwarsgelegen dieseltank dient verwijderd te worden. Geen makkelijke opgave, eerst de schotten slopen en dan voorzichtig de tank zo manoeuvreren dat ie door de deuropening kan. Deurtje zit in de weg, dus die ook maar even eruit halen. Na een hoop heen en weer geloop tussen de beide hutten, heb ik de tank half in de hoofdkajuit gesleept.
Johan komt erbij en samen duwen we het gevaarte de kajuittrap op. Door deze actie zetten we onszelf behoorlijk klem, er staat namelijk niemand buiten. De mobiele telefoon biedt uitkomst, Johan belt zijn broer die op 100 meter afstand van ons aan het werk is. Met z’n vieren weten we het onding ook nog van de boot af te slepen. We hebben mazzel want de scepterpaaltjes die Johan ’s morgens verwijderd heeft staan zo niet meer in de weg.
Om beide dieseltanks te kunnen legen hebben we een heleboel jerrycans nodig. Via www.marktplaats.nl kunnen we die voor 2 euro per stuk ophalen. We hebben gisteravond 10 stuks van 20 liter ingeslagen dus dat moet wel genoeg zijn.
Dankzij Annelies en Wout (onze bootburen) kan Johan met een handige pomp de jerrycans vullen, helemaal netjes en keurig schoon op deze manier. De oorspronkelijke kieltank (helemaal onderin de boot) blijkt zwaar vervuilde diesel te bevatten (wat we al wisten van de vorige eigenaar), er komt zo’n 80 liter uit. De overdwars tank, die moet verdwijnen in verband met de bereikbaarheid van de schroefas, bevat zo’n 40 liter licht vervuilde diesel. Helaas blijkt één jerrycan lek te zijn, zodat we uiteindelijk toch nog op onze knietjes aan het soppen zijn.
Eindelijk echt mooi weer, dus tijd om de potdeksel (rand om de boot) te restaureren. Het liefst zou Johan de rand willen vervangen, maar dan zijn we over twee jaar nog bezig. Dit jaar lukt het ook al niet om te gaan varen, dus volgend jaar willen we echt klaar zijn met de klussen. Compromissen sluiten dus. Om de houten onderdelen weer vast te maken gaat Johan 75 lange bouten erin schroeven.
Buurman Joop komt te hulp met een stapel lijmklemmen, die heel erg van pas komen. De oude kit halen we eruit en vervangen die door epoxy, zodat alles weer stevig in elkaar zit.
Ondertussen wordt er ook nog geschilderd en gelakt. Het schot in de voorpunt waar een groot gat in zat is na veel schuren en plamuren erg netjes geworden.
Heerlijk twee dagen er even tussenuit geweest, lekker gezeild met Henk en Marga op hun nieuwe boot. We zijn helemaal uitgewaaid, hebben het zeilgevoel weer te pakken en vol goede moed gaan we aan de slag.
Het ‘nadeel’ van ons uitje is dat we verwend zijn met een compleet schip: een fijne boegschroef, een handige autopilot, een dubbel stuurwiel, een lekker beschutte stuurplek etc.
We waren al tot de conclusie gekomen dat onze stuurpomp vervangen moet worden, te veel speling in de lagers. Zo door filosoferend komen we tot de meest fantastische ideeën, als dit.. dan dat…en dan zus en zo. Daarmee komen ook de twijfels, hoe, wat, waar en wie het weet mag het zeggen. Na twee dagen brainstormen en alle catalogi doorbladeren komen we weer in het hier en nu en besluiten we om het stuurwiel te verplaatsen en een nieuwe stuurpomp te bestellen. Wat Johan al met natte vingerwerk bedacht had wordt onderbouwd door het uitrekenen van het roermoment. Nu snap ik ook hoe het in elkaar zit en dat geeft weer een goed gevoel.
.
Langzamerhand komt het volgende project in zicht, het opknappen van de achterhutten. Als we Bas z’n hut ontruimd hebben kunnen we eens goed kijken wat er gedaan moet worden. Nou dat valt weer tegen, de dieseltank is zodanig geplaatst dat niemand ooit bij het vetkoord van de schroefas komt. Dus er zit niets anders op dan de dieseltank eruit te gaan halen.
Dat levert gelijk weer een aantal hoofdbrekens op. Waar komt dan weer een nieuwe tank? Krijgen we die tank er wel uit? Waar laten we de diesel die er nu inzit?
Genoeg stof om na te denken voorlopig.
Willen we vaste ramen met daar boven op een sprayhood, of alleen maar een sprayhood? Het besluit viel in het voordeel van de vaste ramen uit. De plastic ramen van een sprayhood zijn toch altijd enigszins wazig om goed door te kunnen kijken. Daarom moest er een ontwerp worden gemaakt. Het ontwerp bestaat uit vijf ramen, drie aan de voorkant met twee zijramen. We hebben geen tekeningen van de boot, dus hebben we het ontwerp met hardboard op ware grootte gedaan.
Als je over die rand op het dek gaat nadenken, dan komen interssante wiskundige vraagstukken naar voren. De hoeken moeten heel nauwkeurig zijn, anders ontstaan grote afwijkingen in de vorm van de ramen. We zijn naar de leverancier gereden en hebben een stukje van het raamprofiel meegekregen, zodat we de vorm van de bovenzijde konden bepalen.
Het resultaat mag er wezen, compleet met een soort brievenbussen om de lijnen die naar de kuip lopen door te laten. Nu nog wachten op een betere temperatuur om het geheel af te lakken.
