Categorie:Vier jaar klussen

Henk heeft zaterdag tijd om onze oude motor uit de boot te hijsen. Een hele uitdaging vinden wij, maar we hebben genoeg vertrouwen in Henk om ons niet al te veel zorgen te maken. Twee motorsteunen willen niet echt loskomen, na enig aandringen breekt uiteindelijk van de een de bout af en van de ander het rubber los. Na wat passen en meten moet toch de keerkoppeling eraf. Tussen de buien door proberen we steeds of het lukt en hoe de motor gekanteld moet worden. Gelukkig komt Rinus net op tijd om een en ander te begeleiden en met een opgelucht JA van Johan hangt de motor opeens buiten te bungelen. Zo die zijn we ook weer kwijt, tijd om de ergste boel schoon te maken (we hebben een gevalletje koelvloeistof lekkage) en nog wat foto’s te maken met het geleende toestel van Marga. Tja door alle zenuwen zijn we die vergeten mee te nemen.


Overige foto’s volgen nog.

Na lang wikken en wegen hebben de beslissing genomen dat een nieuwe motor in de boot het beste is voor onze langetermijnplannen. Dus wordt er een gloednieuwe Sole mini 62 besteld en enkele dagen later afgeleverd op de werf. De mannen staan te watertanden bij al dat moois, het lijkt wel Sinterklaas (het pakket komt nog uit Spanje ook).


Dit betekent natuurlijk ook weer werk aan de winkel, de oude motor moet er tenslotte eerst nog uit. We zijn benieuwd of het huidige exemplaar wel door de kajuit-opening past. Ach dat zien we dan wel weer, nu nog even genieten van al dat glimmende blauw.

Het is een periode mooi weer, dus Johan zet zich er maar toe om de mallen te maken voor de mallen te maken voor het windscherm te maken. Dit zijn de ramen die vast op de boot komen te zitten, die vormen dan een mooie bescherming voor het overkomende water van golven en regen. In het voorjaar heeft Johan al een poging gedaan, het vergt 3D denken en 6 handen tegelijk.



Met z’n tweeën en met hulp van touwtjes en houtklosjes en de positieve opmerkingen van Joop, Annelies en Henk lukt het nu toch om een paar mooie mallen te maken. Die gaan binnenkort naar de ramenboer die er dan aluminium frames van maakt en er stevige ramen inzet.

Vandaag nog een paar mooie actiefoto’s ontvangen van andere cursisten. Die kunnen hier natuurlijk niet ontbreken, want zo’n “Miami Vice gevoel” maak je niet elke dag mee. Ondanks de spierpijn die we hebben (onze fysieke conditie heeft dus ook nog een onderhoudsbeurt nodig) heeft Johan alweer een nieuwe omkisting gemaakt voor de vuilwatertank. Tja, het is weer gewoon maandag vandaag.

We hebben een spectaculaire dag gehad vandaag. Met z’n vieren hebben we een cursus ‘Overleven op zee’ gedaan in Rotterdam.
We begonnen de middag met theorie, weer een hoop geleerd over ‘koude schok’, ’tweede verdrinking’, reddingsvesten en overlevingstactieken.
Als eerste praktisch onderdeel komen de noodsignalen aan de beurt.


Vervolgens gaan we een free fall doen, een spannende ervaring.




Daarna met een snelle reddingsboot een stukje varen, we racen met zo’n 40-50 km/uur naar zee en stuiteren aardig op de golven. Op de terugweg gaat onze instructeur nog even onder de watersproeier van de blusboot van de havendienst door. Tja en toen waren we nat natuurlijk, tot grote hilariteit van Tim en Bas.





Vervolgens springen we met z’n allen in de haven en doen we enkele oefeningen in het water om ons warm te houden, goed zichtbaar te zijn en als groep naar het reddingsvlot zwemmen. Dat klauteren in zo’n vlot valt nog helemaal niet mee. Met wat extra trekkracht van de mannen glibber ik er als een soort zeehond in. Daarna doen we nog een aantal oefeningen in het zwembad. Het reddingsvlot omkeren, reddingsmiddelen werpen naar een drenkeling en voor de diehards klimmen met touwen.



Tot slot gaan we oefenen in het donker, met golven, veel wind en bliksem om in paren het reddingsvlot te bereiken en erin te klimmen. Als toetje worden we nog opgehesen aan een helicopterhaak.

Al met al een ontzettend leerzame en nuttige dag, al hopen we het nooit in de praktijk te hoeven brengen.

Na de tegenvallers van de stuurinrichting en de dieseltank hebben we nu te maken met de motor. Het motorblok is goed, maar allerlei randapparatuur is aan vervanging toe. Dus nu staan we voor de afweging of we de boel gaan opknappen of toch maar een hele nieuwe motor. De motor is van oorsprong een automotor en omgebouwd tot scheepsmotor. We hebben dus ook nog wat aanpassingswensen zoals alle slangen en draden vervangen en een waterlock toevoegen.
Gelukkig hebben we deskundig advies van Harry, we gaan dit weekend alles maar eens laten bezinken en nemen dan een beslissing zodat we straks in ieder geval weer kunnen varen.



Het voelt als het verkeersbord wat hier in de buurt staat, geen idee wat nu echt de juiste weg is. Achteraf kunnen we pas zeggen of het goed was, voor de rest moeten we vertrouwen op ons eigen gevoel.

Johan sloopt het oude stuurwiel en de bijbehorende stuurpomp. Dit levert een aantal gaten in het schot van de kuip op. Ook de aanwezige speakers worden eruit geschroefd. Dan komt de vraag, wat gaan we met al die gaten doen. We hebben nog een schotkompas die zetten we er alvast in. Het schot is zo dik (35mm), dat Johan weer een zaagje armer is.




Verder kunnen we nog een of twee patrijspoorten erin zetten of toch extra metertjes voor de motor. In het weekend zijn we naar de tweedehandswinkel in bootaccessoires gegaan. Met twee nieuwe luikjes komen we terug. Helaas passen ze niet, de wanddikte is toch meer dan we dachten. De optie om binnenin het hout zo uit te zagen dat ze precies passen laten we snel varen. Veel te veel werk en de vraag blijft of we het echt mooi krijgen. ’s Middag komt Henk even buurten en die heeft nog wel een paar patrijspoorten ergens liggen. Grappig dat de oplossing letterlijk zo dichtbij ligt.

Harry helpt ons met het weer op gang brengen van de motor. “Je komt wel op onze site hoor” roep ik.
Dat we slechts zijn rug en achterwerk erop hebben, deert hem niet. Hij klust gewoon door en geeft ons weer wat huiswerk. Dat vind vooral Joke leuk, want slopen daar is ze inmiddels wel goed in.

Inmiddels is Joke ook nog bezig met vernissen, kitten en verven van het halletje en de wc.
We hebben nog een busje Hammerite ergens in de garage staan, die wordt gebruikt om de maststeun een leuk kleurtje te geven.

Het lijkt wel een vliegtuigbom die ontmanteld moet worden en ik heb de neiging om de ExplosievenOpruimingsDienst te bellen. De warmtewisselaar die aan de motor hangt is wel erg groot en bovendien zitten er enkele lekkages her en der. Tijd om het loodzware ding eraf te halen en eens uit elkaar te halen. Het kost wat denkwerk (hoe zit zo’n ding eigenlijk in elkaar) en spierkracht (sommige moeren zitten wel erg vast), maar uiteindelijk hebben we het ding ontmanteld.
Zoals Johan al een beetje vreesde is de koelvloeistof wel erg vies, waarschijnlijk nooit vervangen of ooit iets anders erbij gegooid.

Nog even het rooster van de kuipvloer aanpassen aan de nieuwe stuurpaal. Johan schat het op een paar uurtjes werk, maar uiteindelijk blijkt het toch weer zo’n lekker pielklusje te zijn.



De vloer is niet helemaal symmetrisch waardoor er aan een kant een stuk metaal moet worden weggeslepen. Al met al een tijdrovende klus, maar het resultaat mag er zijn. We hebben weer een rooster waar op gelopen kan worden.