Categorie:Vier jaar klussen

Ondertussen heeft Johan de oude trap die in tweeen was gezaagd weer helemaal gerestaureerd. De trap was in tweeen gezaagd, opklapbaar gemaakt en met een scharnier vastgehangen.


Achteraf een wonder dat we er niet doorheen zijn gezakt. Het scharnier zit nog amper vast. We besluiten om de trap weer lekker stevig te maken, verwijderbaar en te voorzien van anti-slip. Een kleine week later staat ie weer stevig op zijn oude plek. Even wennen met in en uitstappen, maar er is weer een sta-in-de-weg verdwenen.

Johan zaagt het ene houtje na het andere houtje, de omkisting van de stuurinrichting wordt afgetimmerd, de bedden van de jongens krijgen vorm, de laatste luikjes worden pasgemaakt en de balken van de banken worden op maat gemaakt.


Al met al heel wat pas en meetwerk.

Zondag is een mooie dag, het zonnetje komt bijna door, de temperatuur is hoog voor de tijd van het jaar. Dus een goed moment om een proefvaart te maken. Onze lamme eend heeft weer een kloppend hart en vrolijk dartelend gaat ze de eerste brug onderdoor. Mensen kijken op, zwaaien of roepen iets naar ons (wat zijn jullie er vroeg bij dit jaar). Zelfs Harry komt nog even langsfietsen met een van zijn zoontjes. Wauw, dit geeft weer een kick even van de vrijheid proeven.



Johan heeft het helemaal naar zijn zin.


Tim checkt de techniek, kijkt hoe de motor draait en weet te melden dat de achterhut minder warm wordt. Bas heeft maar gelijk zijn huiswerk meegenomen, kan ie vast wennen om op een boot te studeren. Ze zitten vol vragen, Tim op het technisch vlak en Bas meer op het filosofisch en praktisch vlak (Wie kwam op het idee om een jaar te gaan varen? Ons huis is wel erg groot in vergelijking met deze boot).


Na ruim twee uur gassen, sturen en genieten komen we weer terug op onze oude vertrouwde plek. Morgen weer gewoon aan de arbeid, maar we weten nu weer waar we het voor doen.

Prutteprutteprut, de nieuwe motor doet het. Weer een hele stap verder op weg naar de vrijheid.
Harry en Johan zijn vandaag bezig geweest met de uitlaatslang monteren, waterlock installeren, startaccu aansluiten, het dashbord aansluiten en een tijdelijk dieseltankje aan de motor hangen.



Voor het dashboard moeten we nog een permanente plek vinden en de nieuwe dieseltank moet nog besteld worden, maar dat staat het starten van de motor dus niet in de weg.
De mannen staan te glunderen naast zoiets moois, knap werk hoor heren!

Jammer dat je het geluid niet op een foto kunt vastleggen, dus toen maar even een klein filmpje gemaakt. Het bewijs dat ie het echt doet.

Een goed begin is het halve werk, weer zo’n waar spreekwoord. Het was een produktieve week.
Harry heeft de homokinetische koppeling tussen de motor en het stuwdruklager erin gezet, een knap staaltje vakmanschap. Hij denkt overal aan, zelfs al aan het eventueel ooit vervangen van het nu nog nieuwe lager.



De startkabels worden ook al gemonteerd waardoor ook de ‘kickback gardrail’ zijn definitieve plek krijgt (de rvs-stang om de stuurpaal), en zo ruimt het weer op in de boot.


De winterschilder zit ook niet stil, de kasten aan stuurboordkant zijn geschilderd en deurtjes voorzien van nieuwe knopsluitingen.




Op naar de bakboordkant waar het hele circus van plamuren, schuren, gronden en verven weer opnieuw begint.


Johan sluit de week af met nog een gaatje boren in het achterschip voor de nieuwe slang van de motoruitlaat. Met een goed gevoel sluiten we de week af en beginnen aan een welverdiend weekend.

Een nieuw jaar, een nieuw begin. Vol goede moed gaan we aan de slag, dit jaar willen we echt gaan varen. Dit riepen we vorig jaar ook, maar toen wisten we nog niet dat we zoveel veranderingen gingen aanbrengen. Compleet nieuwe stuurinrichting, nieuwe intimmering, nieuwe motor etc. Harry, onze motorman, begint vandaag met het monteren van het nieuwe stuwdruklager. Eerst wordt de schroefas ingekort, zodat het lager vastgelast kan worden.


Johan is bezig met het nieuwe timmerprojekt in de achterhut.


En ik ben de kasten langs de zijkant van de hoofdkajuit aan het schilderen. Ondanks de kou is de verf in een kleine week toch gedroogd (tussen kerst en oud en nieuw nog twee dagen gewerkt).

Wat een sneeuw en kou deze week in Nederland. We hebben het even opgegeven om naar de boot te gaan, ’s morgens is het koud, veel files op weg naar de boot, de jongens kerstvakantie, kerstvoorbereidingen. Dus genoeg smoezen om lekker even thuis te genieten van de witte wereld om ons heen. Vandaag kriebelt het om toch even te gaan kijken hoe alles erbij ligt. Het tentje op de boot is zwaar doorgezakt onder de lading sneeuw.



Het is nog een hele toer om een beetje sneeuwvrij in de boot te komen. Als we eenmaal binnen zijn overlegt Johan gelijk met Tim en Bas over de volgende timmerklus. Dus toch nog iets nuttigs gedaan vandaag. Na een uurtje zijn we weer op weg naar huis en de warme kachel.

We voelen ons net een stel restaurateurs, alles wat de vorige eigenaar heeft veranderd brengen wij weer in de originele staat terug. Op de plek waar de dieseltank dwars lag (niet handig op een zeilboot), zijn nu weer banken verschenen. Vandaag gaan we de glasmatten aanbrengen. We maken heel wat 5-jes (de grootste maat voor de kannetjes) epoxy aan.




Johan zit in rare houdingen het spul te verwerken, af en toe mopperend over de stank en de smalle kwast. Nadat de kwast is vervangen door een verfrolletje en epoxy-aandruk-rolletje gaat het weer beter. Het eindresultaat mag er zijn.



We zijn niet de enige die in deze donkere en koude dagen voor kerst zo bezig zijn. De buren (Henk en Harry) zijn flink bezig om de tjalk die iets verder ligt aan te passen met staalplaten. Dat geeft een hoop kabaal, maar ook het gevoel dat we niet alleen zijn (soms voelen we ons wel een beetje eenzaam en zielig zo in ons bootje).

Afgelopen week hebben we de ruwe ramen van het windscherm gekregen en gepast op de boot. Wauw, dat staat wel heel stoer zo. Toch zijn ze nog net niet helemaal goed, altijd lastig die voorwerpen in driedimensionaal. Dus maken we een afspraak met de fabrikant, zodat de expert ook nog even kan meekijken.

We zijn er niet vanuit gegaan dat het zo koud werd, dus in de sneeuw en de snijdende wind gaan de ramen erweer op. Gelukkig duurt het niet zo heel lang en zijn we goed gekleed. Weer een fase afgerond, over een aantal weken kunnen de uiteindelijke ramen erop.

De winter valt wel erg vroeg in dit jaar. Tijd voor thermo-kleding, sjaals, mutsen, handschoenen en natuurlijk een kacheltje. Het is even wennen, moed verzamelen en gewoon bezig blijven. Van Marga krijgen we een wel toepasselijke nieuwe mok.


Johan is in de achterhut bezig, dus ga ik maar zoveel mogelijk voorin iets doen. Ik duik in de kast en voel me net een kaboutertje. Met een lampje en de bus lak in de ene hand en de verfkwast in de andere hand. Gelukkig ben ik de laatste tijd wat kilo’s kwijtgeraakt, dat scheelt weer bij het bewegen in zo’n kleine ruimte.

<