Auteur:Sail-Beluga

Twee schotten moeten opnieuw geverfd worden omdat we ze verlengd hadden vanwege de nieuwe paal. Ook maar gelijk een derde schot meenemen want daar zit alweer een kras op.

Begin maart hebben we een nieuwe bus verf gekocht, bij dezelfde winkel en van het zelfde merk. Nadat het schot opnieuw in de verf is gezet, blijkt de zijdeglans opeens hoogglans te zijn geworden. Al met al een zenuwslopende klus, ons zelfvertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen.

Terug naar de winkel, ook nog naar een andere winkel en dan ook maar van een ander type een bus zijdeglans gekocht. De adviezen variëren van “per 1 januari 2010 is de samenstelling veranderd, echter het komt na 3 maanden wel goed” tot “nee hoor de samenstelling is niet gewijzigd, dus probeert u het nog eens met een andere bus”. Tja daar zit je dan als amateur, de adviezen van de deskundigen ten spijt niets helpt. Johan wil van alle bussen die we hebben een proefstuk opzetten, na 1 weekje hebben ze allemaal dezelfde zijdeglans. Dus niks “samenstelling is veranderd”, en ook niet “na 3 maanden komt het wel goed”. We bedenken dat het wel eens te maken kan hebben met de grondverf die direct onder de 1e laag zit, teveel lagen zijdeglans over elkaar heen zorgt dan voor een glimmend effect. Dus met frisse tegenzin de betreffende schotten opnieuw in de grondverf, voor alle zekerheid gelijk maar 2 lagen gedaan. Al de volgende dag, met de laatste laag zijdeglans, zien we al verschil. Poeh dat hebben we toch maar mooi opgelost en ons zelfvertrouwen komt gelukkig weer terug. Voorlopig hoeven we deze schotten ook niet meer te verven, al met al zitten er wel 10 lagen op.

Nadat Johan de twee kasten in de voorpunt heeft gemaakt, verhuis ik mijn lak- en verfspullen weer naar voren.

Omdat de kasten nu goed in elkaar zitten, durven we ze niet meer uit elkaar te halen. Dus vormt het lakken en vooral het schuren een behoorlijke uitdaging. Onderste boven, met mijn hoofd in de kast en telkens op mijn hurken ben ik wel een tijdje zoet met dit karwei. Maar ja, dan heb je ook wel een hoop ruimte voor je kleding en spulletjes straks. Wie iets mooi wil, moet zwoegen dus.

Scheveningen – Fastnet – Scheveningen. Nou ja, geen echte zeezeilwedstrijd. Het was een wedstrijd via een zeilsimulator op de computer. Heel echt “real time”, dus meerdere dagen achtereen regelmatig controleren hoe de zaak erbij staat. En met het actuele weer, zodat de tactiek ook een bepalende factor is. Oh en ook niet echt derde, ik was 81e in een startveld van ongeveer 850, maar wel de derde Nederlander. Het tijdschrift Zeilen had een prijs uitgeloofd aan de eerste drie plekken, maar dat waren twee Spanjaarden en een Pool (die krijgt een jaarabonnement op de Zeilen, zal ie blij mee zijn). Tot mijn verrassing kreeg ik echter een mailtje waarin een attentie werd toegezegd aan de eerste drie Nederlanders. Het leverde een T-shirt en een vlaggetje op.

Er is zelfs een persbericht aan gewijd, Johansp is Johan’s deelnemersnaam:
Klik hier voor de uitslag

Onderwijl ging het werk gewoon door. Johan was klaar met het timmerwerk, dus had Joke de kajuit omgetoverd tot verf-werkplaats.

Terwijl Johan in de voorkajuit bruikbare kasten maakt, peutert Joke slotjes op de luiken van de banken en verft en vernist alles uit Johan zijn timmerfabriek.

Begin februari, het lijkt wel lente. Als ik even een brief ga posten loop ik aan de overkant en zie onze boot rustig liggen naast de moterboten. Gelukkig heb ik mijn fototoestel bij me, een prachtig gezicht alle boten op een rijtje zo in het zonnetje.
Een paar dagen later is er weer sneeuw, ook dat levert een mooi plaatje.




Tussendoor wordt er ook nog gelakt en geverft, de langsbank begint er steeds mooier uit te zien.

Het is nog steeds erg koud. Dicht bij de kachel, met dikke kleding en later ook handschoenen aan, gaat het schuurwerk gewoon door. Het vernissen doen we maar op een andere dag.
Johan heeft het gat tussen het toilet en de voorpunt dichtgepuzzeld met restanten van de oude bank.

Deze week hebben we een keer gespijbeld toen de thermometer -9 graden aangaf. Dat vonden we toch wel erg frisjes, om het maar zachtjes uit te drukken.

Brrr, nu is het toch wel erg koud. Het ijs rukt langzaam op, ik ben benieuwd of we straks naast de boot kunnen schaatsen.
Met een kacheltje, mutsen, handschoenen, thermokleding en een dikke trui gaan we toch door met klussen. De weersverwachting geeft voor de lange termijn nog meer kou en we willen de klussen op de boot dit jaar toch echt af hebben.

De sneeuw levert weer prachtige sfeerplaatjes op, zo ligt de boot nu in een mooie en idyllische omgeving. Tijdens het schuren kijk ik vanuit de kajuit zo naar de prachtige sneeuwpop van de buren. Nu maar hopen op een witte kerst, dan kunnen we thuis straks ook gaan genieten van de sneeuw tijdens onze vrije dagen.

Tegenover de dieseltank komt een gewoon opbergvak in de nieuwe bank. Daaronder zit echter nog een hoop ruimte die we ook wel willen gaan gebruiken. Zodoende besluiten we om een ‘kelder te maken’ in dat deel van de bilg. In de bodem wordt een extra luik gemaakt en de bilg wordt met een fris blauw kleurtje geschilderd (die hadden we toch nog over, zie onderwerp bij november 2008).

De oude U-bank slopen is in 15 minuten gebeurd, maar dan begint het echte werk pas.
In de bank wordt de dieseltank ingebouwd, deze blijkt toch een paar centimeter te groot te zijn. Een beetje een tegenvaller, dus gaan we de vloer weer uithakken. Telkens opnieuw passen en meten en sjouwen met die onhandige tank, uiteindelijk zit ie helemaal vastgeklemd op zijn plek.




Als we dan toch bezig zijn met slopen, gaan we de oude paal van teakhout ook maar verwijderen en vervangen door mahonie en dan ook maar gelijk herstellen naar oude situatie. Na een paar dagen staat het eerste deel er al, we zijn weer in de opbouwfase.

De banken in de kajuit stellen niet veel voor. Een achterschot, enkele plankjes aan de bovenkant, met kieren van meer dan 5 centimeter onder de kussens en een voorkant die op 10 centimeter boven de vloer ophoudt. Bovendien is er geen bergruimte in de banken. Als je iets achter de rugleuningen gooit, komt het uiteindelijk in de kiel terecht. In enkele werkbesprekingen ontwikkelen we een plan om de banken te herbouwen, en tevens in te delen in bruikbare bergruimtes.
Het liefst zouden we gewoon alles willen slopen en helemaal opnieuw beginnen, maar dat zou gewoon te veel tijd kosten.

In het eerste vak van de langsbank aan stuurboord komt ook nog eens de koelbox. Die moeten we helemaal zelf bouwen, om het koel-element heen, omdat dat via een leiding gevuld met freon is verbonden met de compressor. De koelbox wordt geïsoleerd met 8 centimeter dik schuim.

Het deksel wordt compleet uitgevoerd met een sluitstrip van een echte koelkast. Deze sluit magnetisch. Het is een verhaal op zich hoe we dit gemaakt hebben. Voer voor een uitgebreid verhaal dus; binnenkort op deze site.
Inmiddels werkt het! Biertje?

We hebben besloten om de kasten onder de gangboorden te handhaven, maar wel te verven, en in het midden twee open vakken te houden.
De isolatie van de romp achter de rugleuningen bekleden we met triplex, en het geheel wordt met glasmat en epoxyhars ingebouwd. De ruimte onder de langsbank wordt verdeeld in drie bergruimtes. De bank zelf wordt nieuw gebouwd.

Nu alleen nog even copy/paste aan de andere kant!? Daar wordt op een vergelijkbare manier de u-bank herbouwd, inclusief de nieuwe dieseltank die in een van de poten van de ‘U’ zal komen. De ruimte achter de rugleuning is inmiddels af. Vandaag hebben we na veel denkwerk (alle ontwerp details kosten veel hoofdbrekens) de oude u-bank in 30 minuten gesloopt. Zal de herbouw ook zo snel gaan?