Vrijdag gaan we weer door. Er is wederom nauwelijks wind, dus gaat de motor weer helpen. We vertrekken wel vroeg, omdat we ons oog hebben laten vallen op Sejerø, een klein eiland westwaarts onder de landtong waar Odden op ligt. De tactiek is om bijtijds aan te komen, zodat er nog plek is. Die opzet slaagt, want de lange kade is grotendeels vrij als we ruim voor het middaguur al aankomen.
Er is hier een restaurantje dat hele goede reviews heeft. We reserveren voor zaterdag (vandaag zitten ze al vol), omdat we onszelf nog op een etentje willen trakteren voor ons huwelijksjubileum.
Internet is hier wel een dingetje. Er is alleen een beetje mobiel bereik als je een heuvel op loopt. Er is wifi, maar die is alleen in bereik als je bij het havenkantoor gaat zitten. Maar ach, een beetje terug in de tijd en afkicken kan geen kwaad.
In de brochure van het eiland staat dat we fietsen kunnen huren. Dat lijkt ons wel wat. Als we bij de verhuurder aankomen blijkt dat het zelfbediening is. Alleen met contant geld of via een app met Deense rekening kan je betalen, dit in tegenstelling tot Zweden, waar je echt overal met de pinpas (al dan niet op je telefoon) terecht kan. Er is geen pinautomaat op het eiland, we vragen bij de supermarkt of we bij een boodschapje wat extra kunnen pinnen. Dat zou alleen mogelijk zijn met de fysieke pas, dus niet met de pas op de telefoon. We lopen terug naar de boot. Johan gaat nog wat klusjes doen en Joke gaat met pinpas en creditcard gewapend naar de supermarkt. Weer tevergeefs, het lukt niet.
Dus gaan we zaterdag een wandeling maken. Het is lekker weer en we genieten van de prachtige omgeving en de vergezichten.
’s Avonds melden we ons bij het restaurant. Er heerst een hele fijne sfeer. Het menu is vast, alleen voor het hoofdgerecht is er keuze uit twee varianten. Eén voor een komen de gerechten op tafel. Het smaakt allemaal heel goed. Het zijn bijzondere combinaties die we nog nooit eerder hebben geproefd. Al met al een mooie gelegenheid om nog een keer stil te staan bij het 35 jarig huwelijksjubileum.
Zondag wordt er regen verwacht met onweer. Dat laatste valt mee, maar het is al vrij laat in de ochtend als de regen voorbij is. Al met al niet zo aantrekkelijk om nog te vertrekken naar de volgende bestemming. We houden dus nog een dagje rust. Er komt een boot naast ons liggen. De wind trekt in de loop van de middag flink aan en dat gaat de hele nacht door. Dat geeft weer een hoop geschok en gekraak met twee boten die aan onze landvasten hangen. Joke gaat ’s avonds nog vragen of de buurman extra lijnen naar de wal wil uitbrengen. Samen met wat andere kunstgrepen liggen we nu weer rustig, afgezien van het geloei van de wind door de tuigage.
De volgende bestemming is Kerteminde. Met tochtjes naar het havenkantoor voor wifi controleren we de updates van de weersverwachting. Elke keer is het weer iets anders. Conclusie is dat we maandagochtend om acht uur willen vertrekken. De buurman verhuist naar een vrijgekomen plek en wij varen uit.
Al gauw gaan we onder zeil. Het waait aanvankelijk nog stevig en hoog aan de wind proberen we een schiereiland te ronden. Dat lukt bijna, omdat een stevige stroming ons opzij probeert te zetten. Met een half uurtje hulp van de motor komen we er langs. Dan kan de koers weer verlegd worden en zeilen we langs de scheepvaartroute van de Grote Belt. Volgens de windverwachting zou de wind wegvallen, maar dat gebeurt veel later. Zo zeilen we over de scheepvaartroute bijna tot Kerteminde. De golven zijn verdwenen en het wordt een lekker rustig tochtje.
De jachthaven is sinds 2022 uitgebreid en vernieuwd. Het ziet er allemaal keurig uit. We doen nog een boodschapje en genieten na het eten nog van een kopje koffie in de kuip. De weersvooruitzichten voor de komende week zijn heel onzeker, met mogelijk een fikse storm in aankomst. Dat wordt nog even puzzelen wanneer we verder gaan en waar we de storm gaan afwachten.