De keuze tussen te veel wind (woensdag) of te weinig wind (donderdag) valt uit in het voordeel van het laatste. Donderdag 21 juli vertrekken we uit Campbeltown met als bestemming Bangor, nabij Belfast. We zien direct al drie zeehonden vlak bij de boot.
We verwachten om het grootste deel op de motor te moeten varen, maar dat valt mee. Na een uur zitten we naast de beroemde Mull of Kintyre. Het eiland Sanda ligt er samen met een hoeveelheid rotsen en een paar kleinere eilandjes naast.
Er komt steeds meer wind schuin van achteren. Naast de Mull of Kintyre zijn de golven nog behoorlijk hobbelig. Het doel is om de ongeveer dertig mijl van het North Channel in één zuidgaand tij over te steken. Daarvoor moeten we zo’n 6 knopen halen. Dat lukt, na een laatste inzinking van de wind, prima onder zeil. De motor kan uit!
We stellen ons wachtschema weer in. De eerste drie uur krijgt de boot er nog behoorlijk van langs door de zijwaarts inkomende golven bovenop het restant van de lange oceaandeining uit het noordwesten.
Langzamerhand wordt het rustiger en kunnen we rechtstreeks naar de haveningang van Bangor zeilen. De boot ligt onder zeil heel rustig in de toch nog vrij korte steile zeegang. Dus gebruiken we de laatste mijl om alvast de voorbereidingen te treffen voor het afmeren, stootwillen over boord hangen en alle landvasten klaarleggen. Vlak voor de haven rollen we de genua in en starten de motor. Het grootzeil gaat naar beneden en Joke roept de havenmeester op. We krijgen een box toegewezen die gunstig ligt ten opzichte van de wind.
In Campbeltown hadden we nog een gezellige avond doorgebracht met een buurman die wel op woensdag was vertrokken. Johan had afgesproken dat wij na aankomst nog even zouden bellen. Hij bevestigde onze keuze: “you made a wise decision”. Hij had woensdag veel meer wind dan verwacht en het was voor hem een heftig tochtje geweest met windstoten tot 30 knopen. We zijn tevreden: na lang aarzelen toch het juiste besluit genomen en beloond met een hele gave zeiltocht.
We zitten ineens niet meer in Schotland, maar in Noord-Ierland. Bangor is een voorstad van Belfast, aan de zuidkant van Loch Belfast (de langgerekte baai die naar Belfast leidt). Het is een soort cultuurschok, veel verkeer, drukte en een stadse geur die ons opvalt na alle frisse oceaanlucht in Schotland.
Er komen een paar dagen met (stevige) zuidwesten wind, gevolgd door harde noordwesten wind. Reden voor ons om te blijven liggen. Vrijdag gebruiken we voor huishoudelijke klussen, die gewoon doorgaan als je lang op de boot verblijft: de was doen, water tanken, opruimen en wat klein onderhoud.
