Vooral in het zuiden van Nederland trekken veel onweersbuien over, maar bij ons blijft het lekker weer. We genieten van een rustig en warm weekeinde, dat hebben we wel verdiend na vier dagen zeilen en weinig nachtrust. Uiteraard ontbreken de voor ons traditionele kibbeling en ijsjes uit Enkhuizen niet.
Maandag om negen uur varen we uit, een beetje bijtijds in de hoop dat de sluis niet al te druk zal zijn. Die opzet slaagt, we liggen met zes boten in de sluis. Eenmaal door de sluis kunnen al gauw de zeilen erop. De wind is eerst bijna zuid, zodat we op Lelystad afkoersen. In de verte zien we de nieuwe Markerwadden liggen. Gaandeweg draait de wind naar zuidwest, zodat we steeds verder kunnen bijdraaien en uiteindelijk keurig op koers naar de ingang van het IJ liggen.
Af en toe valt de wind bijna helemaal weg. Ondanks dat het rustig is op het Markermeer ziet een zeilboot toch kans om hardnekkig op ramkoers te blijven liggen. Wij hebben voorrang volgens de aanvaringsregels, maar besluiten uiteindelijk toch maar uit te wijken. De schipper zit op de kajuit van zijn boot te eten. Hij laat zijn boot op de stuurautomaat sturen en let niet op of er ook nog andere boten varen.
Tussen Marken en de ingang van het IJ zien we twee keer een boot die bijna stil ligt. Een zeilt en de ander vaart op de motor en slaat achteruit. Johan kijkt eens over boord en ziet het gevreesde Fonteinkruid. Dit zijn waterplanten die het varen in grote delen van het Markermeer heel moeilijk maken. Onze langkieler heeft er niet veel last van, zo lang we zeilen en de schroef stil zetten. We wijken voor de zekerheid maar wat uit richting de geul van de scheepvaartroute. Daar worden de waterplanten regelmatig verwijderd door een soort varende grasmaaiers.
De Schellingwouderbrug is tussen 16.00 en 18.00 uur gesloten. Het lukt ons om met maar een paar minuten speling de eerste brugopening na de sluiting te halen. Kort daarna varen we de Oranjesluis in. De grootste groep jachten vaart de noordelijk sluis in, die al snel vol raakt. Met een paar boten mogen we de zuidelijke sluis gebruiken, zodat we zonder vertraging kunnen schutten. Het laatste stuk gaat over het Noordzeekanaal naar Zaandam, waar we vroeg in de avond afmeren. Beluga is weer thuis!
We kijken terug op een geslaagde tocht en zijn tevreden over de samenwerking. Joke en Johan hebben de afgelopen drie zomers laten zien dat ze de Beluga goed met zijn tweetjes aankunnen en hebben het heel gezellig aan boord gehad.