Fanø is het meest noordelijke eiland van het waddengebied, dat zich uitstrekt vanaf Texel, via de Duitste wadden naar de Deense wadden. Als zodanig is dit één groot ecologisch systeem waar Denemarken, Duitsland en Nederland samenwerken om het in stand te houden.
Op Fanø woont een in breikringen bekende ontwerpster Christel Seyfarth. Joke’s eerste grote breiproject was een ontwerp van haar. Al maanden voor de reis was Esbjerg dus op de wensenlijst geplaatst, vandaar uit kunnen we met de ferry naar Fanø gaan om de bekende breiwinkel te bezoeken (de haven van Fanø is weliswaar recent uitgediept, maar veel te klein voor onze boot).
Gelukkig gaat er een bus vanuit de nieuwe jachthaven, voornamelijk voor een eenzaam kantoorgebouw van een bank dat hier in de middle of nowhere staat. Met deze bus gaan we de volgende dag naar de Ferryterminal en steken over naar Fanø. Al direct zien we zeehonden zwemmen! We lopen eerst naar de jachthaven en nemen deze nog eens in ogenschouw. Er is echt geen plek voor onze boot. Enkele plaatsen die geschikt zouden zijn, zijn bezet.
We lopen naar het dorpje Nordby en vinden al gauw de breiwinkel, een eldorado waar Joke lang rondsnuffelt. Johan helpt dapper mee en wijst een vest aan dat erg leuk is. Na lang wikken en wegen besluit Joke het wolpakket voor dit vest aan te schaffen.
We wandelen door Nordby en vinden een ecologisch restaurantje waar we lunchen. Het is niet goedkoop, maar wel heel lekker! De huizen zijn vaak leuk om te zien, veel hebben dikke rieten daken bedekt met mos. Als we langs de waterkant lopen, zien we dat het inmiddels laag water is en dichtbij aan de andere kant van de vaargeul ligt een groep zeehonden op de zandbank! De tegenstelling met de industrie van Esbjerg aan de overkant is frappant. Hier de rust, de zeehonden en de natuur, aan de overkant de hoge kranen, constructie platforms en fabrieken.
Via het strand lopen we uiteindelijk terug naar de Ferry en gaan weer terug naar het vasteland. Als de bus aankomt, zegt de chauffeur dat hij niet verder gaat dan een plek ergens halverwege. Hij weet niet of de bus nog verder gaat. Het valt uiteindelijk mee, hij stopt bij de remise, waar hij uitstapt en vervangen wordt door een volgende chauffeur. Hij vraagt of de bus verder gaat naar de nieuwe jachthaven en bevestigt dat we kunnen blijven zitten.
Vandaag, vrijdag 12 juli, is een koude windstille, mistige en regenachtige dag. We chillen wat aan boord en werken de blog bij. Er zijn in het weekeinde festiviteiten op Fanø, met muziek en klederdracht. Morgen willen we nog een keer naar Fanø om de festiviteiten te gaan bekijken. Onderwijl houden we de weersvooruitzichten in de gaten voor de volgende nachttocht. Voorlopig zien deze er steeds anders uit, dus we kunnen daar nog niet veel mee.
