Met de auto eropuit

De jachthaven ligt eigenlijk niet in Fredericia zelf, maar in Sanddal. We vinden op niet al te grote afstand een Budget/Avis vestiging die op zaterdag open is. Joke reserveert online een auto, als echte Hollander de goedkoopste uit de dure lijst, een Dacia Dokker.
Als we zaterdagochtend bij de verhuurder aankomen krijgt Johan een heldere ingeving als hij de Dacia bestelautootjes ziet staan. Hij informeert of we er wel met zijn drieën in kunnen. De verhuurder kijkt even en zegt dat het niet gaat. Johan vraagt of er een auto is waar wel wel met drie personen in passen. Die is er wel, maar die moet nog even van brandstof worden voorzien. We horen een diesel starten en even later rijdt een grote bestelbus weg. Het zal toch niet….? De verhuurder denkt natuurlijk dat we een bestelauto met drie zitplaatsen willen! Het duurt al met al even, maar uiteindelijk rijden we met een bijna nieuwe Renault Megane weer naar de boot.

Het begint weer flink te regenen. We maken plannen voor de dag en rijden dan zeer decadent eerst naar het havenkantoor. Zo hoeven we niet in de regen naar de betaalautomaat te lopen. Dan zetten we koers naar Odense. De weg gaat eerst over de nieuwe brug over de Kleine Belt, maar we verlaten de grote weg aan de andere kant en rijden via een wat meer toeristische route naar Odense. Daar aangekomen vinden we een ruim parkeerterrein en parkeren naast de parkeerbon-automaat. Met de creditcard kunnen we inchecken. Handig, zo hoeven we niet direct te bepalen hoe lang we blijven. Joke legt het bonnetje achter de voorruit.



We wandelen door Odense, waar veel leuke dingen te zien zijn. Gelukkig vinden we op tijd een winkel die paraplu’s verkoopt, want het begint al gauw stevig te regenen. Na een kopje koffie met gebak wandelen we door de stad. Odense is de geboorteplaats van Hans Cristian Andersen, de beroemde schrijver van sprookjes. Er staan nog diverse oude huizen waar hij is geboren, gewoond en gewerkt heeft en dergelijke. Al met al vermaken we ons prima, ondanks de regen. Als we weer bij de auto terugkomen checken we uit bij de parkeerautomaat en willen wegrijden. Tot onze schrik vinden we een parkeerboete van omgerekend ruim honderd euro onder de ruitenwisser. Ons bonnetje achter de voorruit heeft vermoedelijk ondersteboven gelegen, zodat ze het niet konden controleren. Joke belt onmiddelijk met de servicedienst van Q-Park, maar de afdeling die hierover gaat is al gesloten voor het weekeinde. Maandag gaan we het wel proberen op te lossen.





















Via een toeristische route rijden we weer terug naar de boot, waar we de auto dicht bij de boot kunnen parkeren.

De auto is voor twee dagen gehuurd, dus zondag 12 augustus gaan we er weer op uit. Dit keer naar Kasteel Egeskov. Vertaald betekent het eikenbos, het kasteel is namelijk op eiken houten palen gebouwd en tijdens de bouw is er een heel bos gebruikt.
Het landgoed ligt in de zuidelijke helft van Fyn, een rit van een kilometer of 70.



De toegangsprijs is stevig, rond de 30 euro per persoon, maar het blijkt allemaal zeer de moeite waard. We wandelen eerst door de prachtig onderhouden tuinen van het landgoed. Als het harder gaat regenen gaan we de diverse gebouwen in, waar hele mooie verzamelingen oude voertuigen staan. Auto’s, fietsen, brommers en motoren en brandweerauto’s en dergelijke. Vele zijn meer dan 100 jaar oud en al met al zeer interessant om te bekijken. We bekijken natuurlijk ook het kasteel zelf, wat een leuk beeld geeft van hoe men in de afgelopen honderden jaren heeft geleefd. Het kasteel is overigens nog steeds bewoond, momenteel door de 9e generatie Ahlefeldt-Laurvig-Bille!























































Aan het eind van de middag rijden we weer terug naar de Avis-vestiging en leveren de autosleutel in. Door de regen wandelen we naar de boot en besluiten dat we wel een etentje hebben verdiend in het restaurant pal voor de boot. Het smaakt heerlijk en tevreden over de afgelopen dagen gaan we weer aan boord.

Maandagochtend belt Johan met de servicedienst van Q-Park. Johan legt de situatie uit en de vriendelijke beambte geeft aan dat als we een mailtje sturen met een foto van de bonnetjes, de bekeuring zal worden geannuleerd. Hopelijk is dit dus ook weer opgelost.