Zuid-oost van Svendborg ligt een grote baai genaamd Lunkebugten. Je kan daar bij veel windrichtingen redelijk beschut ankeren. Dat lijkt ons wel wat, dus varen we weg uit Svendborg. Er staat regelmatig veel stroom in het bochtige betonde vaarwater langs Svendborg, wat voornamelijk van de windrichting lijkt af te hangen. Er is hier nauwelijks sprake van eb en vloed. We hebben geluk en het stroomt voor ons in de goede richting. Er is nauwelijks wind, dus het tochtje gaat op de motor. Het is even opletten hier, want de betonningsrichting verandert halverwege het vaarwater. Dat houdt in dat je eerst de groene tonnen aan de stuurboordkant moet houden en later juist de rode. Het gaat allemaal voorspoedig en na een uur of twee gaan we voor anker in ongeveer 3,5 meter water.
De volgende dag blazen we de bijboot op en varen naar de wal. Er zijn hier flinke bossen en een stukje noordelijk ligt een soort kasteel, Valdemars Slot. Het is een leuke wandeling door de natuur en bij het Valdemars Slot is een terras waar we op Tim zijn verjaardag proosten met thee en gebak. Het is een bijzonder soort slot met een groot hoofdgebouw waarin tevens de kerk is geïntegreerd. Samen met diverse bijgebouwen functioneert het tegenwoordig als een idyllische omgeving waar vanalles georganiseerd wordt, opera’s in de zomer, kerstmarkt, trouwpartijen en er zijn zelfs een paar vakantieappartementen in de oorspronkelijke gebouwen ondergebracht.
Het kasteel werd in 1639-44 gebouwd door Christian de 4e voor zijn zoon Valdemar Christian, kosten nog moeite werden gespaard. De huidige bewoners zijn de 12e generatie, behoorlijk uniek vinden wij.
We wandelen via een omweg rond een meer terug door de bossen. Tot onze verrassing zien we een hert een eindje verder op ons pad. Het heeft ons in de gaten en verdwijnt in de begroeiing aan de rechterkant. We zien het nog een paar keer verder huppelen. We hadden dit helemaal niet verwacht en zijn behoorlijk opgetogen. Even later zien we een fazant en een bijzonder vogeltje, zwart-wit met een rode vlek aan de voorkant. Later identificeert Joke het met hulp van het onvolprezen internet. Het is een Roodborstkardinaal. Deze soort komt hier niet veel voor. Ook zien we een roofvogel boven de velden vliegen. Even verderop zien we zien tot onze verrassing een gigantische boom. Het blijkt een “Giant Sequoia” te zijn, die oorspronkelijk voorkomt in Califorië.
Na deze leuke ontdekkingstocht gaan we met de bijboot naar Beluga en ruimen alles weer op en genieten in de avond nog na van de leuke dag.
