In het voorjaar van 2015 dient zich een nieuwe klus aan. Bij de meeste patrijspoorten zien we sporen van lekkage en het wordt tijd om eens te onderzoeken wat er aan de hand is. Johan besluit om een patrijspport los te maken en ons vermoeden wordt bewaarheid: de patrijspoorten zijn flink aan het oxideren. Hierdoor worden ze naar binnen gedrukt en ontstaat aan de onderkant een kier en worden ook de onderste bevestigingsbouten in tweeën getrokken.
Op de terugreis van Sint Maarten naar de Azoren kwamen ook enkele kleine lekkages van handrailingen en dergelijke aan het licht. We besluiten dus om de gehele opbouw aan te pakken. Alle patrijspoorten, lieren, handerailingen en dergelijke moeten worden gedemonteerd. Johan begint binnen aan de voorbereiding: de plafonds verwijderen om de moeren bereikbaar te maken. Vervolgens gaan we een paar weken de loods in.
We gaan met zijn drieën aan de slag. Alles wordt gedemonteerd en schoongemaakt. Op één patrijspoort na zijn ze allemaal nog bruikbaar. Joke maakt ze schoon en zet ze in de Hammerite. We willen de opbouw ook lakken, dus gaan we ook met schuurmachines in de weer. Het duurt allemaal wat langer dan we hadden ingeschat maar gaandeweg knapt de boot flink op!
Als het lakwerk erop zit gaan we aan de slag om alles weer te monteren. Dat is nog een flinke klus. We tellen een kleine 400 bouten en moeren die allemaal zorgvuldig in de kit moeten worden vastgezet. We poetsen de romp weer op en vergeten ook het onderwaterschip niet. Met flinke spierpijn maar wel heel voldaan kunnen we toezien hoe de boot na bijna vier weken weer naar buiten wordt gereden en te water wordt gelaten. Als de mast er weer op staat, varen we de boot weer naar de box. Johan is daarna in de boot nog een weekje zoet om de plafonds weer te monteren en de verlichting aan te sluiten.
Vorig jaar hebben we tijdens de reparatie van de aanvaringsschade de romp en het dek aangepakt. Nu de opbouw ook is gedaan is Beluga weer helemaal klaar voor nieuwe avonturen!
