Beluga is in haar element, ze ligt weer op zout. Via Haarlem en IJmuiden varen we na twee dagen de Noordzee op. Een kleine 18 uur later zitten we in Engeland, na een heerlijke zeiltocht. Onderweg zien we zelfs nog twee bruinvissen, de kleinste dolfijnensoort. Zelfs ’s nachts konden we doorzeilen, een zeldzaamheid is onze ervaring. De noord-oosten wind blijft met een kracht 4 tot 5 doorstaan. We zitten moeiteloos weer in ons ritme van wachtlopen. De laatste 35 mijl minderen we zeil, we varen zo hard dat we in donker bij de deels onverlichte aanloopgeulen dreigen aan te komen. Het pakt goed uit, bij het eerste daglicht verkennen we de South Corton boei. Die zou volgens de nieuwste kaarten verlicht moeten zijn, maar er zat toch echt geen knipperend lampje op.
Het vergt op de Noordzee meer oplettendheid van de wachtloper dan op de oceaan, waar we in dagen geen schip zagen. We passeren een drietal scheepvaartroutes, elk met behoorlijk veel verkeer. Als die zijn afgelopen zijn er de vissersschepen om te ontwijken. ’s Nachts hebben we een prachtige sterrenhemel, echt genieten.
Met enige zorgvuldigheid navigeren we door de zig-zaggende geulen. ’s Morgens half zeven lokale tijd meren we af in de marina van Lowestoft, waar alles nog in diepe rust is. Die avond genieten we van de fish & chips bij de Royal Norfolk&Suffolk Yacht Club. Wij (de oudjes) waren hier 28 jaar geleden voor het eerst samen, we herkennen de yachtclub nog. Het is mooi weer. We wandelen wat door Lowestoft en vinden rust met onze leesboeken. Morgen zakken we verder af naar het zuiden, richting Harwich.
