Op Terceira huren we een autootje en rijden in twee dagen kriskras over het eiland. We beginnen bij
het zuidelijkste punt, Monte Brasil, waar we een prima uitzicht hebben over de stad Angra do
Heroismo. Op deze krater bevindt zich een wonderlijke combinatie van recreatie en militair terrein.
De naam van de stad betekent “Baai van de heldenmoed”, en slaat op de strijd die de bewoners van de
Azoren hebben gevoerd in 1828 tijdens de Portugese burgeroorlog tegen het leger van Miguel (koning
van Portugal).
De stad is in 1980 getroffen door een aardbeving, dit is goed te zien aan de nieuwe daken tussen de
oude rode daken (alhoewel er sindsdien er ook nog wel een paar zullen zijn vernieuwd).
We rijden langs de kust naar het oosten en bekijken de kerk van Sao Sebastiao waar fresco’s zijn
gevonden. Twee restaurateurs zijn bezig om de muurschildering weer zichtbaar te maken. Ze vertellen
enthousiast dat de fresco al in de jaren 30 zijn ontdekt en dat ze sinds 2007 parttime bezig zijn.
De schildering dateert van voor 1542 toen er een kapel werd aangebouwd en een deel van de muur werd
gesloopt waarop de schildering staat.
Ze vinden het leuk dat wij (zeilers) een kijkje komen nemen en vinden het geweldig dat de jongens op
deze leeftijd een jaar aan het reizen zijn.
In het oosten vinden we het agrarisch gebied met de vele door stenen muurtjes afgescheiden weilanden
en akkers. Hier ligt de stad Praia da Vitoria (Overwinning op het Strand, genoemd naar de
overwinning op tijdens dezelfde burgeroorlog in 1829).
In het noorden ligt Biscoitos en hier zijn natuurlijke zwembaden, omgeven door zwarte lavarotsen.
Vandaag is er een behoorlijke deining en rollen de golven naar binnen. Er zijn een aantal zwemmers
in de rustigere delen, wij vinden de temperatuur van 18 graden (zowel water- als luchttemperatuur)
nog steeds erg koud. We genieten met een ijsje van het prachtige uitzicht. In dit deel zijn
wijngaarden aanwezig en wordt likeurwijn geproduceerd
Het valt ons op dat op het eiland de huizen prima onderhouden worden, vandaag zijn er heel wat
mensen actief om hun huis in de witte verf te zetten. De straten zijn schoon en we zien nergens
schreeuwerige reclameborden. Voor het diner stoppen we bij een plaatselijk cafeetje en krijgen een
heerlijke uitgebreide maaltijd voor minder dan 10 euro per persoon. Het valt de jongens op dat het
vlees hier erg mals is. Ze vermoeden dat de koeien hier met de schone oceaanlucht, de rustige sfeer en het zuivere
water dat ze drinken een prima leven hier hebben en waarschijnlijk gezonder zijn dan de gemiddelde (biologische) koe in Nederland.
