Het lijkt bijna een vast patroon te worden. Als wij willen vertrekken, dan zit er altijd wel ergens een storm in de buurt die ons dwarsboomt. Van de storm zelf hebben we nu geen last (volgens de weerberichten wordt het een schampschot), maar wel van de circa 4 meter hoge deining die hier veroorzaakt wordt door diezelfde storm. Golven kunnen op duizenden kilometers afstand van een storm overlast veroorzaken. De wind hier is bijna nihil, zeilen wordt dan vrijwel onmogelijk met zoveel deining en zo weinig wind. We hebben immers ruim 800 mijl (ongeveer 1500 kilometer) te gaan, dus zeilen is noodzakelijk om die afstand af te leggen.
Momenteel ligt de boot te rukken aan de lijnen en vannacht werden we wakker van al het gehobbel.
Vanmorgen eerst maar eens langs een winkel geweest om slang te kopen om de landvasten tegen slijtage te beschermen (had we natuurlijk al veel eerder moeten doen). Tim en Johan zijn meteen aan de slag gegaan om ze te bevestigen.
Daarna ging de eerste baggywrinkle (schurftplatting in het Nederlands) de verstaging in. Dit is een pluizenbol aan de stagen, die ervoor zorgt dat het grootzeil niet slijt. Sinds Madeira zijn de mannen al bezig geweest met het knippen en knopen van de touwtjes.
Naast leuke dingen hebben we afgelopen week ook klussen gedaan. Lekkages, die de week ervoor tijdens de storm en de vele regen aan het licht kwamen, zijn weer opgelost. De windvaan is onderhouden, het roer schoongemaakt, een extra zonnetent (die tijdens het zeilen erop kan blijven staan) is opgetuigd, diesel getankt, etc. Voor de rest van de week blijven er nog genoeg klussen over, onder andere schroefas controleren en vet toevoegen, zeekaarten verwisselen en watertanks schoonmaken. In totaal werken we een lijst met 38 punten af om de grote Atlantische oversteken grondig voor te bereiden.
Met de gehuurde auto hebben we nog een aantal supermarkten bezocht, de voorraad meel is nu voldoende om een heleboel brood te bakken. De door Henk en Marga meegebrachte anijshagel is overgeheveld in PET-flessen en heeft inmiddels ook een plekje gevonden. De kasten puilen bijna uit. Als Johan iets nodig heeft voor het avondeten, dan moet Tim erbij komen om alles weer terug te puzzelen. We hebben voor ongeveer twee maanden voorraad aan boord. Dat lijkt veel, maar oceaanzeilers moeten nu eenmaal met een veiligheidsfactor rekenen.
