We zijn in La Coruna, maar we zijn daarmee niet uit Biskaje. Kaap Finisterre staat ons nog te wachten. De weersomstandigheden ten noorden en ten zuiden van Finisterre verschillen vaak hemelsbreed.
Ons besluit om onszelf hier een poosje te gaan vermaken levert ons nu wel wat vertraging op. Er komt een grote storm aan, die weliswaar net ten noorden van ons blijft, maar hier op zijn minst harde tegenwind en hoge deining gaat opleveren. Dit belet ons om nu verder te gaan varen. Tegen het einde van de week trekt dit pas weg. Als dit alles een beetje tot rust gekomen is, gaan we weer verder.
Er zijn nog wat klusjes te doen. Na diverse mailtjes denken we nu te weten waarom de stuurlijn van de windvaan was gebroken. Het vervangen was nogal een gedoe, maar het is gelukt. We moeten nog wat herinrichten op het achterdek om de windvaan beter bereikbaar te maken. Vooral het reddingsvlot hangt erg in de weg en moet nog een betere plek krijgen.
Onderwijl vermaken we ons hier heel goed. Er zijn allerlei festiviteiten en er is hier meer dan genoeg te zien.
De Tall Ships waren leuk om te zien. Er was een groot vuurwerk bij het afscheid van deze schepen. De Parade of Sail hebben we ook gezien. Alleen de grootste schepen voeren hierna ook echt uit, de rest ging in een naburige baai in, dus die wachten ook de storm af.
Joke heeft op de steiger een praatje gemaakt met een van de bemanningsleden van de Urania, dus dat schip wil ze natuurlijk wel eens zien. We vragen om toestemming en mogen de kade op om een foto te maken. Wat een prachtig schip en alles zo keurig, zelfs de lijnen zijn in een soort 8-vorm neergelegd. Hmm, daar kunnen wij nog niet aan tippen.
We genieten van de schepen en de mensen. Het valt opeens op hoe lang die drie mannen van ons zijn, zelfs Tim steekt boven de massa uit.
Na alles bekeken te hebben gaan we op zoek naar een restaurantje om onze aankomst te vieren, we komen in een van de smalle straatjes terecht met veel visrestaurants. De inktvissen, krabben ander zeefruit kijkt je vanuit de vitrines en aquariums aan. Uiteindelijk vinden we iets waar ook vlees geserveerd wordt. Nu zijn we eigenlijk nog nooit echt in Spanje geweest, behalve in Gran Canaria en Mallorca, dus de Spaanse keuken en eetgewoonten kennen we ook niet. We voelen ons behoorlijke amateurs, we zijn een beetje vroeg, spreken de taal helemaal niet, snappen de menukaart amper, kunnen net aan duidelijk maken wat we willen bestellen en vragen ons af wat we met een droog stuk brood moeten (nu opeten of bewaren voor bij de maaltijd). We moeten dus echt uit onze ‘comfort zone’ komen en ‘out of de box’ gaan denken, uiteindelijk lukt dat en met veel gelach hebben we een heerlijke maaltijd gehad en een paar Spaanse woordjes geleerd.
We worden twee dagen getrakteerd op een vliegshow, ’s morgens en ’s middags komen twee stuntvliegers allerlei capriolen laten zien.
Nu we mooi weer hebben is het tijd voor onze Cobb, heerlijk barbecueen met zeer smakelijk vlees en vis. Het valt ons op dat de producten die we hier kopen echt beter smaken, minder water bevatten en goedkoper zijn dan in Nederland. Dit brengt een heel filosofie-gesprek op gang over Nederland en hoe wij omgaan met ons voedsel.
Om middernacht barst het vuurwerk los. Staande op de boot lijkt het of de vuurpijlen op ons afkomen, een supergaaf gezicht.
De volgende ochtend vertrekken de Tall Ships in de regen, vanaf de kajuittrap zien we ze allemaal langsvaren. Sommige begeleid door Spaanse muziek, met de bemanning op de ra’s en de giek.
Even later gaan we wandelend naar de ‘Torre de Hercules’, een Romeinse vuurtoren uit de 1e eeuw na Chr. Het is de oudste Romeinse vuurtoren ter wereld die nog steeds in gebruik is als vuurtoren. Er is zelfs een steen bewaard gebleven met een inscriptie.
Naast de toren is in 1994 een windroos van mozaïek gemaakt, hiermee wordt de verbondenheid van acht Keltische volkeren uitgebeeld.
Onderweg zien we Tall Ships in de baai varen, sommige zetten zeil en gaan op weg naar Dublin.
Joke ziet allemaal prachtige kunstwerkjes op de palen van de tram en lantaarns, ze staat telkens stil om een foto te maken. Jammer dat het bijbehorende historische trammetje niet meer rijdt vanwege de bezuinigingen.
Van de vele honderden heb ik er een paar bij elkaar gezet, echt prachtig.
