Maandag staan we om 9 uur voor de watersportwinkel, we hebben nieuw langer reeflijn nodig voor de rolfok. We kijken ook nog naar een nieuw voetpompje, maar helaas hebben ze die niet en bij de andere winkel is ie besteld. Voorlopig blijven de handdoeken het lekkende water opvangen.
Net als we los hebben gegooid, horen we onze scheepsnaam roepen. Olav Cox ligt ook in de haven en herkent Beluga, hij heeft het schip gekeurd toen we het kochten. We vertellen in 3 minuten wat we aan het schip veranderd hebben in 3 jaar tijd. Dan vertrekken we naar het zuiden, het is lekker weer en we genieten van een rustige tocht.
Vlak voor de Oosterschelde zien we een zeehond die hoog uit het water tornt, hij kijkt nieuwsgierig naar Beluga of zou hij ons zien? We hebben een zeehond nog nooit zo gezien, ik zie zelfs zijn voorpootjes/vinnen. Een leuk welkom vinden we.
We vinden het nog even spannend of we de vaste brug onderdoor kunnen, volgens de berekeningen wel maar het blijft toch spannend als je zo omhoog kijkt.
Als we in de haven liggen gaan we barbecuen, het is heerlijk weer en het is onze trouwdag. We toveren de Cobb te voorschijn en genieten van warme broodjes, heerlijke worstjes, gepofte aardappels, gebakken zalm en als toetje pannekoeken.
Johan en ik hebben samen een fles wijn uit Mallorca leeggemaakt en vallen beide op de bank in slaap. De jongens maken zelfs een foto van hun slapende ouders.
De volgende dag gaan we ankeren bij de Roggenplaat. Het anker houd goed en de jongens gaan roeien in de bijboot.
We willen eigenlijk overnachten maar er komt regen en de wind staat schuin op de stroom. Tijd om het anker op te halen, een goede test met een negatief resultaat.
Het plankje waarop de kettingrol van het anker staat breekt af. Met de nodige spierkracht en creativiteit halen we het anker uit de zeeuwse klei. In de regen gaan we weer terug naar de haven.
Op weg naar de haven spotten we nog een bruinvis, voor het eerst dat we zo’n mini dolfijn zien.
Woensdag zijn de weersvooruitzichten voor het weekend niet echt gunstig, dus besluiten we weer naar het noorden te gaan. De voorspelling is af en toe regen, maar gelukkig valt dat mee. We worden uitgezwaaid door een zeehond die vlak naast de boot opduikt met een vis in zijn bek. Hij bekijkt ons met belangstelling en concentreert zich dan weer op zijn lunch. Met een streep blauwe lucht achter ons en regen voor ons varen we rustig naar Scheveningen.
We hebben het gevoel van echte relaxte vakantiedagen toch nog kunnen proeven deze zomer, al was het aan de korte kant.