Sailblog Zeilreizen en vakanties met de Beluga

Buiten regent het pijpestelen, gelukkig staan wij droog. Johan en Tim monteren de afsluiters een voor een, de nieuwe groundplate en demonteren het pijpenstelsel onder de aanrecht. Voorzichtig dragen ze het geheel naar buiten, waar het spontaan uitelkaar valt. Geen overbodige luxe dus om ook dit te vervangen. Tim roept steeds: “Dat we ooit hebben durven varen met die boot!” Tja, gelukkig wisten we dat drie jaar geleden niet en kwamen we toen niet verder dan het IJsselmeer.





Harry en Joop komen woensdag even langs en nemen gelijk de schroef mee, deze wordt aangepast naar aanleiding van de nieuwe motor. Inmiddels heb ik de romp een eerste keer schoongemaakt. De bruine kalkaanslag verwijderen is de volgende actie. Na testen met met allerlei middelen zoals rabarber (bevat oxaalzuur), wc-eend, antikal en azijn is de uiteindelijke winnaar een teakreiniger.



Na het wegpoetsen van de kalkaanslag is het tijd om de lelijk geschilderde naam aan te pakken. Op de achterkant is “Beluga” met plakletters aangebracht. Maar op de voorkant hebben ze de layout van de plakletters gebruikt en met verf de letters aangebracht. Resultaat: superlelijk, de lijnen zijn niet goed aangewreven waardoor de verf eronder is gekropen. Tijd voor actie dus. We beginnen met de kleinste letter, dat valt nog vies tegen. Anderhalve letter per dag, dus snel gerekend (zes letters) vier dagen werk …zucht.

Dinsdagochtend mogen we weer aan het werk. Om 10 uur staat het uitkranen van Beluga gepland. Tim is ook van de partij. Met een beetje vertraging wordt de boot op het droge gehesen. De aangroei van bijna 3 jaar stilliggen valt ons ontzettend mee, het is er zo afgespoten. Alleen de plekjes waar ze ooit op de bok heeft gestaan zijn flink aangegroeid met schelpen. De antifouling werkt dus echt, zelfs met maar 1 laagje.



Zodra de boot in de loods staat begint Johan met het boren van gaten voor de nieuwe afsluiters, in totaal komen er vijf nieuwe. De huidige twee (invoer en uitvoer) zitten te hoog, als de boot scheef ligt dan komt er lucht in de motorkoeling (geen fijn idee dus). Tevens is de uitlaat voor het toilet nu dezelfde als voor de afvoer van de keuken (ook geen fijn idee als iemand naar het toilet gaat tijdens de afwas).

Vandaag is een grote mijlpaal voor ons, na ruim 2,5 jaar in Wassenaar te hebben gelegen gaan we (eindelijk) weg. De planning was ooit een klein jaartje, maar zoals dat met planningen gaat is die dus fors overschreden. Helaas regent het, maar dat mag de pret niet drukken. We ontdoen Beluga van de restanten van het watergevecht van gisteren. Woohoo, we hebben ook nog de enige echte Princehaven-sticker verdient (alleen voor doorzetters en als het eindresultaat van het harde werken door de ballotagecommissie is goed bevonden).

We worden uitgezwaaid door een enthousiaste Princehavenclub en met een beetje pijn in ons hart verlaten we ons gezellige vertrouwde plekje.

We tuffen langzaam de Wetering uit en komen het stoomtreintje van Valkenburg nog tegen. Alle bruggen worden zonder problemen gepasseerd (de laagste scheelt maar een paar centimeter) en als we in Leimuiden aankomen breekt het zonnetje door. Addy haalt ons op en eind van de middag zijn we weer eventjes op de Princehaven. Rinus zijn boot ligt nu op onze oude plek, wat eigenlijk dus Rinus zijn plek was (die is net vorige week te water gegaan na ook jaren van klussen). Een mooie afsluiting en nu heerlijk twee dagen bootvrij.

Het zonnetje schijnt, Beluga ligt er versierd bij en de tafels staan buiten. Een mooier afscheid van de Princehaven hadden we niet kunnen bedenken. De hele Princehavenclub is aanwezig, we worden getracteerd op lieve speeches, mooie cadeaus en lekkere wijn. Op onze beurt bedanken we de hele club voor hun liefdevolle, technische en morele steun.

Beluga wordt bekogeld met waterbommetjes, ze is helemaal drijfnat. Net als de fotograaf (ikke dus), die dacht dat het wel leuk was om foto’s te maken van de club bommetje-gooiers. Na ruim 2,5 jaar nog niets geleerd dus!

We blijven nog lang nakletsen en pizza eten en gaan met een fijn gevoel ’s avonds laat naar huis.

Vrijdagochtend gaan we de mast tevoorschijn halen, dat vergt nog wat werk. Henk klimt op boten en stapels materiaal om bij de mast te kunnen. Met de vorkheftruck wordt de mast voorzichtig naar beneden gehaald. Toevallig zijn er veel bekenden en het tevoorschijn halen van de mast krijgt dan ook aardig wat belangstelling.




Na drie winters in de loods te hebben gehangen is de buitenkant behoorlijk stoffig, gelukkig hebben we de mast in huishoudfolie verpakt. Een gouden tip van Henk, zoals nu blijkt. Onder de folie zit een schone nieuwe mast.



Tot slot wordt met hulp van de mannen de mast aan boord getild en varen we terug naar onze oude vertrouwde plek. Tot onze verrassing is de box versierd voor de vertrekborrel van vanavond.

Deze week verder opruimen en de bootkussens verbouwen, een klusje waar we best even tegen opzien. Goede tip van Rinus, het electrische broodmes doet wonderen. Van de zitkussens moet een behoorlijk stuk weggesneden worden.
Met z’n drieen gaat dat redelijk soepel, het “kussengevecht” wordt snel in ons voordeel gewonnen.

Tussendoor heeft Tim nog tijd om van het afval een creatief werkstukje te maken.


Verder stofzuigen, opruimen en vooral schoonmaken. De planning is om zaterdag naar de Westeinder te varen, waar we verder gaan met klussen aan het onderwaterschip.

Joke is weer terug van haar vakantie (sjamanistische workshop op Mallorca). Heerlijke relaxte week midden in de bergen en met een fantastische natuur, fijne mensen en zalig eten. Johan heeft zijn best gedaan, de boegschroef bediening is ingebouwd en wordt meteen gedemonstreerd. De matrassen liggen op hun plek, er is van alles opgeruimd. Verlichting onder de gangboorden is aangebracht. De slangen voor de watertanks zijn aangesloten, het wasbakje in de keuken is aangesloten etc. etc.

Gister de wc-deur opgehangen, kapot slotje vervangen, laatste verfklusje gedaan en zo kunnen er aan het eind van de dag weer drie dozen mee naar huis.

Vandaag gaat Johan de ontvanger van de afstandsbediening van de boegschroef verplaatsen, de ontvangst is niet helemaal storingsvrij. De laatste lampjes in de hangkast opgehangen en de kabels keurig vastgemaakt. Tim en ik gaan buiten de boot schoonmaken, we willen met een schoon schip vertrekken vanaf hier.

We komen steeds meer in een afrondende fase. Johan sluit de accu aan voor de boegschroef. De eerste 10 liter diesel gaat in de nieuwe tank. Met een bakje onder de nieuwe kraantjes zit ik in spanning te kijken of er lekkage optreed. Gelukkig niet, de volgende dag kunnen we verder vullen en streepjes op de tank zetten. Aan het eind van de dag zit er 110 liter in de tank.





Johan gaat de motor ontluchten en tot onze grote vreugde loopt de motor meteen. Nu helemaal zelfstandig op de nieuwe dieseltank. Johan is helemaal apetrots, de motor-isolatie doet het ook prima. Buiten in de kuip is de motor amper te horen.
Joke heeft ondertussen de achterhut op tijd afgerond, morgen gaat ze een weekje op vakantie.
Reden voor champagne vinden wij. Proost, op ons en de Princehaven-club.

De glimmende nieuwe 50 meter lange ankerketting wordt per kruiwagen aangevoerd en krijgt zijn nieuwe plek in de ankerbak. Maar eerst nog even schoonmaken, een mooi opbergvak creeeren van de meegeleverde ton en de oude ketting verhuizen naar binnen en als reserve in de kiel stallen. We proberen gelijk maar de nieuwe ankerlier uit en die werkt prima.




Het aanrechtblad wordt twee keer in de lak gezet en ziet er weer glimmend uit, geen spijt van al die uren schuren en oude lagen verwijderen.



De wegering in de achterhut en de afwerklatten (dat zijn er echt heel veel) worden ook in de lak gezet. Gelukkig komt het einde al een beetje in zicht.

Jaap en Marianne (oom en tante van Joke) zijn 40 jaar getrouwd en hebben de familie uitgenodigd in Friesland om dat te vieren. Via Lelystad, waar we de nieuwe ankerketting ophalen rijden we door naar Lemmer. Leuk om alle ooms, tantes, neven en nichten weer te zien. Als extra verrassing gaan we ook nog zeilen, helemaal geweldig dus. Met een windkrachtje 5 racen we over het water. Gelukkig zijn we het zeilen nog niet verleerd, we hebben het geweldig naar ons zin.