Sailblog Zeilreizen en vakanties met de Beluga

Vrijdagochtend gaan we door het Noordzeekanaal, het begint rustig maar halverwege worden we omringd door binnenvaarders, sloepjes, veerponten, zeeschepen en slepers. Opletten dus. Bas en Johan sturen weer en hebben er samen weer lol in. Ze kwebbelen heel wat af over sturen, schepen, golven en wind. Begin van de middag zijn we weer op het Markermeer, we dobberen op de fok naar Muiderzand.
De volgende dag ruilen we het lekke voetpompje om voor wat later blijkt een iets minder lekkend exemplaar.


We gaan vandaag spelevaren met Arie. Met een ruime wind doet Arie het goed, we zitten met z’n allen werkloos te kijken hoe hij de boot op koers houdt.

Als de wind afneemt en er een dreigende lucht achter ons opdoemt gaan we richting Volendam. De middag eindigt met stevige regenbuien en onweer, het blijft regenen dus ons uitstapje naar het dorp valt letterlijk in het water. Dan duiken we maar weer in onze spannende boeken, even lekker weg met onze gedachten uit deze natte zomer.

Donderdagochtend om half acht gooien we los, met een wind van achteren en golven van schuinachter gaan we naar IJmuiden.

Het is een lastige koers om te zeilen, Johan blijft langer zitten omdat hij ervan geniet. Bas neemt de volgende wacht en stuurt prima, ondanks de bezorgende opmerkingen van zijn moeder. “Ja, relax maar hoor” zegt ie (gelijk heeft ie natuurlijk). De wind is inmiddels 5 bft en Bas stuurt de boot door de wind om een gijp te vermijden. De spanning is van zijn gezicht te lezen, de eerste keer in flinke golven dat hij dit doet. Van de kapitein krijgt hij een compliment en je ziet de opluchting op zijn gezicht, goed gedaan jochie!
De bewolking neemt steeds verder toe, blij dat we zo vroeg zijn vertrokken en al om 12 uur ’s middags in de haven liggen. ’s Avonds gaan we naar een strandtent en eten een heerlijk maal. Door de regen lopen we terug, jammer dat de korte zomer weer voorbij is.

Maandag staan we om 9 uur voor de watersportwinkel, we hebben nieuw langer reeflijn nodig voor de rolfok. We kijken ook nog naar een nieuw voetpompje, maar helaas hebben ze die niet en bij de andere winkel is ie besteld. Voorlopig blijven de handdoeken het lekkende water opvangen.
Net als we los hebben gegooid, horen we onze scheepsnaam roepen. Olav Cox ligt ook in de haven en herkent Beluga, hij heeft het schip gekeurd toen we het kochten. We vertellen in 3 minuten wat we aan het schip veranderd hebben in 3 jaar tijd. Dan vertrekken we naar het zuiden, het is lekker weer en we genieten van een rustige tocht.
Vlak voor de Oosterschelde zien we een zeehond die hoog uit het water tornt, hij kijkt nieuwsgierig naar Beluga of zou hij ons zien? We hebben een zeehond nog nooit zo gezien, ik zie zelfs zijn voorpootjes/vinnen. Een leuk welkom vinden we.
We vinden het nog even spannend of we de vaste brug onderdoor kunnen, volgens de berekeningen wel maar het blijft toch spannend als je zo omhoog kijkt.

Als we in de haven liggen gaan we barbecuen, het is heerlijk weer en het is onze trouwdag. We toveren de Cobb te voorschijn en genieten van warme broodjes, heerlijke worstjes, gepofte aardappels, gebakken zalm en als toetje pannekoeken.




Johan en ik hebben samen een fles wijn uit Mallorca leeggemaakt en vallen beide op de bank in slaap. De jongens maken zelfs een foto van hun slapende ouders.
De volgende dag gaan we ankeren bij de Roggenplaat. Het anker houd goed en de jongens gaan roeien in de bijboot.

We willen eigenlijk overnachten maar er komt regen en de wind staat schuin op de stroom. Tijd om het anker op te halen, een goede test met een negatief resultaat.
Het plankje waarop de kettingrol van het anker staat breekt af. Met de nodige spierkracht en creativiteit halen we het anker uit de zeeuwse klei. In de regen gaan we weer terug naar de haven.




Op weg naar de haven spotten we nog een bruinvis, voor het eerst dat we zo’n mini dolfijn zien.
Woensdag zijn de weersvooruitzichten voor het weekend niet echt gunstig, dus besluiten we weer naar het noorden te gaan. De voorspelling is af en toe regen, maar gelukkig valt dat mee. We worden uitgezwaaid door een zeehond die vlak naast de boot opduikt met een vis in zijn bek. Hij bekijkt ons met belangstelling en concentreert zich dan weer op zijn lunch. Met een streep blauwe lucht achter ons en regen voor ons varen we rustig naar Scheveningen.



We hebben het gevoel van echte relaxte vakantiedagen toch nog kunnen proeven deze zomer, al was het aan de korte kant.

Vandaag, zondag hebben we een heerlijk tochtje gehad naar Scheveningen. De wind was genoeg om in 4 uur tijd van IJmuiden naar Scheveningen te varen. Op het moment dat we de haven binnenvaren breekt de zon door, we krijgen meteen een vakantiegevoel. ’s Middags boodschappen doen en ’s avonds heerlijk in de kuip ons avondeten verorberen.




Gisteren wilden we al gaan, iedereen in zeilpak en net toen we buiten de haven waren wilden we een rif in het grootzeil zetten. Dat hadden we al een keer droog willen oefenen, maar dat kwam het dus niet van. Na de eerste pogingen, touwtje in een reeflijn, andere reeflijn klem onder het grootzeil kwamen we tot de conclusie dat we beter terug naar de haven konden gaan. Achter de hoge muur gingen we meteen maar kijken hoe het nou echt zat. Het reefsysteem zoals we dat op de vorige boot hadden functioneerde hier dus niet. De hele ochtend (we waren immers vroeg opgestaan) en een deel van de middag waren we in de weer met touwtjes. Aan het eind van de middag hadden we het helemaal voor elkaar, een goed ingericht reefsysteem.

De wekker gaat om half 8 ’s morgens, we checken het weerbericht en besluiten om naar IJmuiden te gaan. Met bijna 10 knopen stuiven we met stroom mee het Marsdiep uit. We hijsen de zeilen en rommelen wat met de stand, onder Noorderhaaks is veel deining en nog weinig wind. Als de wind wat stabieler is en de zeilen goed staan neemt Bas de wacht van Johan over. We hebben wachten van 2 uur, de jongens doen het bijzonder goed. De wind trekt bij iedere wisseling wat aan en bij Joke’s wacht is ie eind 4.
Johan gaat op het voordek zitten en maakt een filmpje.

We hebben inmiddels de fokkeboom gezet en varen pal voor de wind naar IJmuiden. In de 1 meter hoge golven gedraagt de boot zich heel goed en is behoorlijk snel. We hebben er een Etap 38 uitgezeild en een 41-voets Beneteau bijgehouden. Om 5 uur lopen we de marina binnen en toosten op een geslaagde tocht. Als we het eten gaan maken blijkt het gloednieuwe waterpompje de geest te hebben gegeven. Johan duikt in de ‘slangenkast’ en komt tot dezelfde conclusie. Gelukkig hebben we nog een voetpompje in de reserve-voorraad. Als deze na het eten is geinstalleerd blijkt het een ‘made in China-prul’ te zijn. Bij elk gebruik lekt er water uit, zelfs na het aandraaien van de slangklem. Het zit niet mee vandaag, Bas zijn ketting is gebroken, het kookwekkertje is in permanente staking gegaan en het kermislawaai heeft ons op de verst mogelijke plek gedwongen. Tijd voor een ijsje dus.

Dinsdag een rustig tochtje van Enkhuizen naar Den Oever gehad.
De volgende ochtend staan we bijtijds op om naar Texel te gaan. We vermaken ons in de sluis met medezeilers die niet weten hoe aan te leggen op stromend water. Met stroom mee gaan we lekker hard, we zijn 8 minuten te vroeg voor de kentering.

Tijd om Arie (de windvaan stuurautomaat) te testen. Bas laat het roer los en het werkt, de boot zeilt zichzelf.

Voor we het weten zijn we bij de haven van Oudeschild. De jongens ruiken weer kibbeling, ze vinden dat we mogen vieren dat we nu op zout zitten. Mijn zwakke protest werkt niet, dus even later zitten we lekker op een terras te smullen.

’s Morgens schijnt het zonnetje, we ontbijten op ons gemak en varen weer richting Markermeer.
Als we net de bocht om komen, gaat de sluis al voor ons open. Wat een service.
We schutten in ons eentje en vijf minuten later zitten we op het Markermeer.
Helaas begint het te regenen en de windkracht is slecht 2 Beaufort.
Een stuurautomaat ontbreekt nog en Johan bedenkt dat we elk 45 minuten stuurwacht hebben.
Sturen op kompas, Joke zet de koerslijn uit en Bas begint. <


Als Johan de laatste wacht overneemt zijn we bijna bij de sluis.
De kibbeling roept en de mannen kunnen het niet negeren.
Om half zes zitten we binnen te smullen van lekkere zachte kibbeling met een frietje.
Morgen naar Den Oever, het zout lonkt.

De volgende dag gaan we met windkracht 6 naar De Blocq van Kuffeler.
De weg van lagerwal-manoeuvre werkt goed, van te voren doorgenomen en ieder doet precies wat ie moet doen.
Ook nu danst de boot over de golven.
We racen op de kotterfok en een beetje motor langs de dijk aan lagerwal. <


Als we bij de sluis komen kunnen we gelijk naar binnen, we zakken 5 meter en varen voor het eerst naar de
Noorderplassen. De jongens hebben het voorbereidende werk gedaan met behulp van Google Earth.
Ze weten zelfs hoe we een klein bruggetje vanaf het water kunnen bedienen.

We leggen aan bij kennissen die daar wonen op de toepasselijke Fokkeboom.
Als we net klaar zijn met eten en willen beginnen met de afwas, komen Jeroen en Gina aanlopen.
Ze komen net uit hun werk en zijn benieuwd naar ons en de boot.
We kletsen de hele avond onder genot van meerdere glaasjes wijn, de afwas moet wachten tot de volgende ochtend.
Voor het weekend hebben we een prima plek om de aangekondige stormachtige wind en regen uit te zitten.


Zaterdag doen we klusjes binnen, lezen dikke boeken, drinken koffie bij Gina en Jeroen en liggen lui op de bank.
Zondag doen we het nog eens dunnetjes over. Na twee dagen regen en heel veel wind vinden we het wel genoeg.
Morgen wordt het rustiger en gaan we weer verder, Jeroen en Gina gaan weer aan het werk dus wij ook.

Nog even bij de watersportwinkel langs om laarzen voor de jongens te kopen.
We vertrekken met weinig wind, motoren de geul uit en hijsen de zeilen.
De wind staat pal tegen, we gaan kruisen en berekenen dat het wel lang zal duren voor we bij De Blocq zijn.
Tot onze verrassing gaan we hoger aan de wind dan we dachten, met een keer kruisen zitten we al iets
voorbij De Blocq. We zeilen zo lekker dat we wel naar Volendam kunnen gaan.



Uiteindelijk kiezen we voor Lelystad, de kibbeling moet maar even wachten.
De wind is inmiddels toegenomen tot ruim windkracht 5. De boot doet het uitstekend en de bemanning ook. Bas zit relaxed te lezen, net als vroeger heeft hij geen last van de golven.

Maandagavond slapen we voor het eerst aan boord, we staan versteld van de ruimte die we hebben. Volle kratten, dozen en tassen worden uitgeruimd en voor alles verzinnen we een plek. De kleding van ons verdwijnt in de kastjes van de voorpunt en er is nog steeds ruimte over. Tjonge, dat is nog eens gaaf. Alleen de jongens die klagen een beetje want die hebben nog geen eigen kast. Dat wordt nog en behoorlijke klus voor de komende winter.
Na een eerste nacht slapen hebben we allemaal een beetje last van onze rug, de huidige matrassen zijn wel erg hard. De middag hebben we toch nog een paar uurtjes over, dus hup naar de Ikea. We kopen oplegmatrasjes en dat blijkt een hoop te schelen.



We slenteren langs de bekende handige spulletjes, Bas ziet opeens handige patrijspoort-verduisteringsgordijntjes. Het blijken eigenlijk
muismatten te zijn, maakt niet uit we nemen er 13 mee. Nu alleen nog op zoek naar zuignapjes om ze bevestigen.
Van dinsdag op woensdag gaan we door Amsterdam, via de staandemastroute. De lichten van de Schipholbrug springen op dubbel rood, net als wij komen aanvaren. Er blijkt een storing te zijn, gelukkig hebben we nog genoeg tijd en gaan lekker eten maken. Na twee uur heeft de monteur de storing verholpen en kunnen we naar de Nieuwe Meer. We hebben een vlotte tocht door de grachten (alleen de buiskap even laten zakken voor het zicht, de ramen zijn te donker in de nacht) en ’s nachts om half vier meren we af aan de Houtmanskade. De volgende ochtend blijkt het water in de gootsteen niet meer weg te lopen, we vermoeden een luchtbel in de slang naar beneden. We hebben er nooit bij stilgestaan dat er in een boot geen sifon nodig is. We waren toch al van plan om naar de Kniest (grote watersportwinkel) in Muiderzand te varen, dus hup motor starten en vertrekken. Een emmer dient tijdelijk als gootsteen. We hebben nog tijd om te zeilen, de lazyjacks worden nog aangepast en we krijgen weer een beetje zeilervaring. Johan is tevreden hoe snel de boot loopt met weinig wind, 4,2 knopen snelheid met 7 knopen wind. <


Aan het eind van de dag is het afvoerprobleem opgelost en hebben we een goed gevoel over de eerste testfase.